Hið nýja vald þjóðar .....

Ég vil ekki lengur gá í ginn,

gef mér miklu betra,

náum við þá í þetta sinn,

því fótspor góð að feta?

 

Alþingi

 

 21. desember 2012. Gengið hefur verið til atkvæðagreiðslu um Bleiufrumvarp stjórnarandstöðu og það samþykkt. Forsætisráðherra tvístígur við hliðina á ræðupúltinu og heimtar við þingforseta að atkvæðagreiðslan skuli endurtekin. Skipar henni að hringja bjöllum ótt og títt. Hér er það sko Dóm-hildur sem ræður. Tikk, takk, tikk, takk, klukkan tifar, bjöllur hringja, tikk takk bjöllur hringja, en enginn mætir. Það bara Dóm-hildi grætir, því endurtekin atkvæðagreiðslan fór við það sama. - Hér er sko lýðræðið á alþingi að verki.

Þetta er bara eitt af mýmörgum dæmum því hvernig starfsemin á þessum vinnustað er. Í þetta þarna sinn, sýndi ofurvaldið sig. En að horfa á og fylgjast með þessum stað er nú oft á tíðum alveg með ólíkindum. Allt ofurvald meirihlutans, hver svo sem hann er. Öll óvirðingin, rifrildin, frammíköllin, durtshátturinn og ómálefnalega umræðan sem þar fer fram. Engan skal því undra hversu lítið verður að verkum á þessum óforbetranlega al-sýslu stað.

 

Nú förum við brátt að ganga til kosninga þar sem kjósendur eiga að velja sér nýja fulltrúa á þennan miður háttsetta vinnustað. Flestum okkar ætti að verða orðið það ljóst að engar breytingar þar verða nema að við krefjumst þess sjálf. Enda mun það enn frekar koma í ljós ef ekkert er að gert, hversu fáir mæta á kjörstað til að velja sér þetta yfirvald. Meirihluti á nýju alþingi yrði því byggt á mjög veikum grunni.

En alþingi er alls ekki þó það eina sem þarf að breyta. Þær breytingar sem er sjálfsagt að framkvæma ættu að óma út um allt þjóðfélagið og vera grunnurinn að farsæld framtíðarinnar.

 

Þjóðfélagið

 

Nú hefur eins og við höfum séð gengið mikið á út í þessu blessaða þjóðfélagi. Þar sem sitt sýnist hverjum. Þar sem fólk myndar sér sínar skoðanir á þeim grunni sem það telur best ætla til árangurs. En eins og við vitum sem fylgjumst vel með þá hafa verið mjög skiptar skoðanir hvaða leiðir þjóðin á að velja sér.

 

Það er nú samt alveg orðið ljóst að þjóðin þarf að finna sér sameiginlegan grunn inn í framtíðina. Því ef ekkert er að gert þá munum við hafa búið börnum okkar upp á þá miklu erfiðleika sem við sjálf höfum ekki getað leyst. En ekki viljum við að börnin okkar þurfi að leysa úr þeim mikla vanda sem við hinir fullorðnu bjuggum til. Sama hverjir gerðu það.

En nú er úr miklu að velja og hafna. Hvað sjálfan mig snertir þá hef ég alveg myndað mér eigin skoðanir á því.

 

Að velja og hafna

 

Í mínum huga þurfum við að búa til nýjan grunn sem byggir á mannúð. Kjarninn er sá að við þurfum að taka okkur fyrir alvöru á, í því hvað við viljum og hvað ekki. Fyrir það fyrsta þurfum við að verka jákvæð og hætta þessum endalausu ávirðingum á hvort annað og byggja samræður okkar á fyrir alvöru að leysa málin. Því ekki eru þeir fjömörgu sem eru að mótmæla að gera það út af engu.

Eitt af því sem stjórnvöld þurfa að gera er að viðurkenna að vandinn sé fyrir hendi. Að sýna vilja til þess að vinna með fólki að því að leysa málin. Í stað þess að tala allt upp og lofgera sín eigin verk sem kannski eru ekki byggð á raunveruleikanum. Enda vitum við að orð standa gegn orði. Þetta endalausa hjal þeirrar ríkistjórnar sem ræður, um að allt sé svo gott og fínt, því þau hafi verið svo dugleg við að leysa málin. Sama hvort það sé rétt eða ekki. Sama þá hverjir eru við stjórn. Raunveruleikinn er jú sá sem við finnum fyrir en ekki sá sem okkur er sagður að sé.

 

Margt er það sem við þurfum að huga að. Eins og tilæmis þau atriði sem við viljum og viljum ekki.

Tökum dæmi:

Það væri alveg sjálfsagt að vilja

virðingu í stað óvirðingu

 

heiðarleika í stað óheiðarleika

 

sannleika í stað lyginnar

 

rætt sé saman á friðsamlegum grunni í stað rifrildis sem elur jú á ósamkomulaginu

 

jákvæðni í stað neikvæðni

 

einlagni í stað vafasemi og tvöfeldni

 

að hlusta og taka á móti skoðunum fólks á jafnréttisgrundvelli og meðtaka þær, melta og byggja út frá þeim, í stað þess að neita öllu og hugsa bara um að ráða öllu og byggja eingöngu á eigin skoðunum

 

alvöru réttlæti sem nær til allra jafnt hvar svo sem í þjóðfélagsstiganum sem fólk – í stað óréttlætis sem bara byggir á sundrungu og því að halda í háværar raddir fólks sem í alvöru finnst að það sé brotið á því

 

Að byggja upp alvöru Traust í stað þess að ala á vantrausti með gjörðum sínum

 

Að vinna út frá Kærleika því hann er jú með í öllu saman og á að ná jafnt út um allt þjóðfélagið og er að grunninum til að við getum unnið betur saman

 

Kæru lesendur. Leggjum út frá því að byrja nýja árið 2013 á grundvelli friðseminnar og vonumst eftir að við náum saman um öll þau góðu málefni sem við þurfum að vinna að. Setjum okkur raunveruleg markmið og byggjum á því að efla hugsun manngildana og samtvinna hana þannig að hún tóni saman út um allt þjóðfélagið.

Höldum í vonina því hún hvetur okkur til dáða að góðum verkum.

 

Góðar stundir og gleðilegt nýtt ár

Segir orð forsetans ekki koma á óvart

Yfirlýsing um frið (tillaga til alþingismanna)

Eftirfarandi tillaga var send nokkrum alþingismönnum úr öllum flokkum:

Friðartillaga og áskorun til þingmanna

Ég skora á alþingismenn að hætta við þingsályktun, eða samþykkja ekki tillögu þingmannana vegna Ísrael:

Birgitta Jónsdóttir, Þór Saari, Lilja Mósesdóttir, Sigmundur Ernir Rúnarsson, Bjarkey Gunnarsdóttir, Atli Gíslason.

Ég legg til við þingmenn að skoða vandlega hvað þeir vilja segja út í alþjóðasamfélagið og hvað þeir ætli að gera vegna Ísrael!

VINSAMLEGAST ATHUGIÐ AÐ EF ÞINGSÁLYKTUNARTILLAGA YKKAR YRÐI SAMÞYKKT:

Þá er ekki hægt að nota tillögu mína hér fyrir neðan, því hún gefur algjörlega önnur skilaboð frá Íslandi og stangast á!

Ég er líka að benda á að ég hef þann möguleika að senda mína tillögu hér og þar á erlend blöð næstu daga. Og þar sýni ég fram á mótvægið. Hvað gerist þá?

Ég skora á alþingmenn að leggja til í staðinn sérstakrar ályktunar frá íslenskri þjóð til að senda út í alþjóðasamfélagið.

Mögulega stutt og lagott eftirfarandi (hægt væri að umorða smávegis):

Til alþjóðasamfélagsins frá Íslandi. Við íslendingar erum friðelskandi þjóð án hers. Við íslendingar viljum leggja fram sérstaka andlega tillögu við alþjóðasamfélagið um hvatningar til friðar, kærleiks, jákvæðni og vináttu milli þjóða og samfélaga allra manna.

Í því skyni leggjum við til að 22. desember verði gerður sérstakur andlegur dagur boðbera friðar og kærleiks milli allra þjóða í heiminum og nái yfir öll landamæri menningar og á milli ótrúaðra sem trúarsamfélaga, stríðandi aðila og stríðsátaka á milli þjóða. Við leggjum það til að þennan dag hvert ár leggi allir í heiminum niður vopnaða baráttu og hætti stríði sín á milli með því takmarki að losa sig við að saklausir borgarar deyji í heiminum vegna stríðsátaka. Við leggjum og til að fólk hugsi vandlega um þessi mál með það í huga sérstaklega að framkvæma frið og kærleik með því takmarki að losa heiminn algjörlega við þau.

Við leggjum það og til að þær tilfinningar sem koma upp í huga okkar þegar að við hugsum og framkvæmum frið og kærleik endurómi okkar á milli og verði framkvæmd alla daga ársins um hring.

Við leggjum og það til að 22. desember hvert einasta ár verði þessi heit endurnýjuð í huga okkar allra og með aðgerðum okkar. Til að hugsa um það verði kveikt á kertum hjá öllum þeim sem vilja taka þátt þennan dag og gera þetta að takmarki sínu.

Við vonumst eftir að hvati þessi til friðareflingar í heiminum verði alþjóðasamfélaginu til góðs og heilla um ókomna tíð.

 

Guðni Karl Harðarson

Umkomuleysið

Það er svo ömurlegt að fylgjast með og taka eftir því sem gengur á úti í hinum stóra heimi. Að tilfinningar manns fari svona út í allan líkamann. Að vera með tárin í augunum meðan maður horfir á ógeðið. Að hlusta á allt saman. Að vera með stíflað nef og það renni nær endalaust úr því. Að vera óglatt af öllu saman. Og að fá verki í skrokkinn.

Allt þetta vitandi og sjá hversu umkomulaus við erum.

Það er líka svo dapurlegt að sjá saklaust vel meinandi fólk taka afstöðu með öðrum hvorum aðilanum þegar aldrei einn á sök þegar að tveir deila. Að það verði til þessi einhverskonar múgæsing þar sem fólk er fengið til taka afstöðu, en gleymir því í leiðinni að það sem skiptir máli er að það þarf að fókusa á að breyta heiminum. Og það verður aldrei gert nema að vel meinandi og gott fólk taka sig saman til þess, fyrst í sjálfu sér og síðan að búa til hópeflingu góðra og vel meinandi manna. Efling sem á sér engin landamæri á milli trúarbragða og annarra stríðandi aðila.

Svo eru það þessar hræðilegu mannverur sem eru undirlyggjandi og ákveðið eiga sök á öllu saman. Þar sem saklausu fólki er att saman og spilað á tilfinningar þess. Það heilaþvegið. Allt til að þessir aðilar geti fengið sínu fram. Hvort sem það eru peningar, völd eða hvað annað sem liggur að baki. ÞAÐ ER EKKI HÆGT AÐ TALA UM AÐ SLÍKT FÓLK SÉU MANNVERUR heldur eitthvað allt annað sem maður tekur sér ekki í munn.

Að taka of eindregna afstöðu elur bara á Hatri í heiminum.

 

Reyndu að fá stuðning allra þingmanna

Ný Stjórnarskrá eða Manifesto?

A manifesto is a written public declaration of the intentions, motives, or views of the issuer, be it an individual, group, political party or government.

Tillaga að Ísland geri með sér sérstakan sáttmála eða samning

 

• Þjóðleg opinber yfirlýsing

 
Hugsa mætti sér að þjóðin gerði með sér sérstakan samning eða sáttmála þar sem tekin væru fyrir helstu atriði sem báðir þjóðfundirnir völdu sér. Hvernig slíkur samningur yrði útfærður býður upp á ýmsa möguleika.

Ákveða þyrfti sérstök grunnatriði í slíkan samning

1. Hugsanlegur möguleiki að þeir sem voru á þjóðfundunum (öðrum hvorum eða báðum) kæmu fram með sérstakar tillögur að hvað væri í köflum slíks samnings, á grundvelli frumatriða.
2. Hugsanlegt að bjóða almenningi að leggja inn tillögur hvað væri í samningnum á grundvelli sömu skilyrða.
   
   Þegar að ljóst yrði hvað stæði í slíkum samning þá ætti almenningur 18 ára og eldri að mæta til að undirskrifa samninginn með sínu nafni og kennitölu. 

 

Til að undirbúa sig undir "Nýtt Ísland" Inn í slíkan samning gætu komið inn þar atriði sem snúast að nokkru leiti hvernig fólk gæti sett upp endurgerð samfélags þar sem kaflar sem snúa að stjórnarskrár atriðum koma við sögu. En það byggði á því að það væru atriði sem hefur fengist reynsla af.

Inn í Manifesto gætu síðan komið ýmis atriði sem snúa að samfélagi manna er byggir á jákvæðni og góðum mannlegum gildum, eins og heiðarleika, virðingu, réttlæti og svo framvegis.

Slíkur grunnsamningur þyrfti ekki að vera nema 4 eða 5 blaðsíður. 

 

• Ný tillaga að efnisatriðum stjórnarskrár

 

Ég velti því fyrir mér hvort ekki sé leið til að sætta alla aðila. Í þeim tilgangi fór ég að hugsa um hvort að ekki væri hægt að vinna að gerð nýrrar íslenskrar Stjórnarskrár á annan máta? Fyrst að byggja upp "Nýtt Ísland" og setja á svokölluð reynslulög á hin ýmsu atriði sem teldust til hinna ýmsu kafla nýrrar stjórnarskrár. Að taka þannig hvern kafla fyrir sig byggja upp með þjóðinni. Síðan þegar komin er góð reynsla á, setja þá inn í frumvörp og sem lög (eftir á) og þaðan inn í stjórnaskrá sem kafla þar.

Þannig að viðhafðri góðri reynslu þá virkar það einhvern veginn réttlátara, viturlegra og raunverulegra að setja efnist atriði eftir að reynsla er komin á þau sem kafla nýrrar stjórnarskrár. 

 

Punktar um núverandi stjórnarskrá og tillögur þær sem á að kjósa um

• En og aftur þvert NEI! 

 

Fyrir nokkru síðan skrifaði ég hér á bloggið mitt greinar sem útskýrðu andstöðu mína við tillögur stjórnlagaráðs í gerð nýrrar stjórnarskrár. Meira að segja kom með haldbær rök fyrir því að kosningin sé ósanngjörn og að það halli á þá sem segðu NEI við fyrstu spurningu sem leggja á fyrir þjóðina 1. vilt þú hafa tillögur stjórnlagaráðs sem grundvöll að gerð frumvarps að nýrri stjórnarskrá? JÁ - NEI.

Einnig tók ég fyrir ýmsa kafla tillagnana og útskýrði andstöðu mína við þá. Hér í þessari bloggfærslu kem ég dálítið inn á aðra punkta í þessu máli öllu. Og enn frekari ástæðum fyrir mínu NEI. 

 

• Gamla Stjórnarskráin

 

Hún er þarna eins og föst í huga íslendinga. Við erum orðin vön henni og hugsum lítið um nema þá kannski þegar að verið sé að leita að blóraböggli fyrir ástæðum á verkum manna. Þannig er stjórnarskrá oft notuð sem tæki til að kenna um þegar að aflaga fer. Það sem gerst hefur á Íslandi hefur gerst þrátt fyrir hana og vanalega eru atburðir ekki vegna hennar heldur hugsar fólk ekkert um hana þegar að verknaðurinn er framinn, eða það hentar oft ekki sjónarmiðum fólks að fara eftir henni. Hugsið ykkur í þessu sambandi hvernig það væri ef engin stjórnarskrá væri til, þá hefðum við ekki tæki til að kenna um það sem aflaga fór. Við vitum alveg hvað við höfum með gömlu stjórnarskránni.

 

• Ný Stjórnarskrá 

 

Hún er eins og við vitum ekki orðin til. Við vitum því ekkert hvað breytingar á henni muni gera fyrir íslendinga. Hún er því mikil óvissa og mjög langt í frá að það sé sátt um hana. Hugsið ykkur ef tillögur stjórnlagaráðs yrðu nú samþykktar. Það gæti orðið til þess að mikil óeining verði til inni á alþingi. Ómældum tíma yrði varið í deilur um þetta mál, í stað þess að sá tími gæti orðið til að minni tími færi í mál sem skipta mjög miklu máli. Einnig gæti það orðið til að sundra þjóðinni enn frekar.

Einnig á fólk til að hrópa upp og vera með yfirlýsingar að fólk sem sé andstætt breytingum á stjórnarskrá hafi ýmissa sérhagsmuna að gæta. Sem er ekki sanngjart því mjög margt fólk á sér enga sérhagsmuni og allt aðrar ástæður að baki andstöðu þeirra. Ég tildæmis sjálfur tilheyri þeim hópi fólks sem hafa enga sérhagsmuni, en samt neita ég staðfastlega að samþykkja efnisatriði þessarar Stjórnarskrár sem spurgt er um.

 

• Von eða vit?
  

 

Það eru ýmsir í þeim hópi sem vill samþykkja tillögur stjórnlagaráðs, sem trúa því að eina leiðin til að breyta á Íslandi sé í gegnum Stjórnarskrána. Að þetta sé eina leiðin til tryggja það að almenningur fái einhverju meira ráðið um framkvæmdir, eins og tillögur til frumarpa til laga. Þetta fólk gleymir ýmsum atriðum eins og tildæmis þeim kafla er snýr að þjóðaratkvæðgreiðslum. Að þó nægilegur mikill fjöldi fólks fengist upp í 10% regluna þá er það alltaf á endanum Alþingi sem sjálft ákveður og ræður með meirihlutakosningu hvað verður um slíkar tillögur. Einfalt er að sjá að möguleg tillaga frá fólki sé andstæð þeim flokki eða flokkum sem hafa meirihluta á þingi, í það og það sinnið.

Svo er alltaf mikið óvissumerki hvort að þingið samþykkir slíka tillögu. En við verðum jú að muna að kosning um nýja Stjórnarskrá á að vera ráðgefandi. Það er spurning hvort að eitthvað vit sé í þessu.

 

• Það væri hægt að breyta og gera það öðruvísi

 

En það er önnur leið vissulega til.  Hún er sú að það er þjóðin sjálf sem á að hafa kraftinn til að breyta og réttinn til þess.

Sjálfur er ég þegar að verða tilbúinn með sérstakar hugmyndir og tillögur um framkvæmdir slíkra atriða og mun rita þær niður hér á bloggið mitt þegar að rétti tíminn er orðinn til þess. En það er svo sannarlega öðruvísi!

 

• Ástæðuveldið
  
  

 

Það er alveg ljóst að ákveðnar ástæður lyggja að baki sérstakra áhugamanna um að ný stjórnarskrá verði að veruleika. Sumir eiga sér þar sérstök mál. Eins og sést fyrir með atriðum í ýmsum köflum tillagna að nýrri stjórnarskrá. Tildæmis eins og sem snýr að þjóðréttarsamningum og þar eru ákveðnir aðilar áberandi í að auglýsa stjórnarskráratriði og þjóðaratkvæðagreiðsluna. Einnig aðilar sem vilja breyta atriðum eins og um sérstakan trúarkafla. Svo eru það hinir sem telja sig hugsanlega tapa einhverju eða farast á mis við eitthvað ef þjóðin segði NEI við spurningunum sem á að leggja fyrir þjóðina. Þegar að farið er vandlega yfir þessi mál eru ástæðurnar nokkuð augljósar. Hvað sjálfan mig varðar þá tek ég ekki þátt í slíkum ástæðum!

 

Ég legg til að þverskurður þjóðfélagsins verði valinn til að setja saman þau atriði sem færu inn í sérstakan þjóðarsamning.

Ég segi því eitt ákveðið NEI við spurningu 1. sem leggja á fyrir þjóðina í þjóðaratkvæðagreiðslu þann 20. október.

 

 

Nýtt Ísland 50 - 0

Það þarf í alvöru að hefja Ísland upp í nýja tíma.

Ýmsu fólki er tíðrætt hvað Nýtt Ísland sé, en svo virðist sem það sé dálítið mismunandi í huga persóna.

 

Í mínum huga snýst “Nýtt Ísland” fyrst og fremst um réttlátt þjóðfélag þar sem allt tónar saman, heiðarleiki, traust, virðing og samheldni íbúanna. Þar sem fjölskyldan og einstaklingar geta unnið og verið saman í sanngjörnu samfélagi.

Hér er aðeins lauslega fjallað um þau atriði sem komu sterkt upp í hugann.

• Hið þinglega vald

Til að “Nýtt Ísland” virki raunverulega er mikilvægt að dreifa valdinu niður og leifa almenningi að taka þátt í nýju Íslandi.

Þetta er eitt mikilvægasta atriði fyrir framtíðina. Því ef þinginu verði ekki breytt þá verður ekkert nýtt Ísland heldur bara áframhaldandi 4- flokkapólitík þar sem smáir flokkar eiga erfitt uppdráttar.

Til að losa um vantraustið, rifrildin og ávirðingarnar sem skapast á þinginu er mikilvægt að breyta stjórnskipaninni. Öðruvísi er tómt að tala um að eitthvað “Nýtt Ísland” verði til.

Með því að kjósa í nær óbreytt þingræði þá er engu breytt og gamla Ísland á sama stað.

Með því að breyta stjórnskipaninni þá stóreflir það traust sem fólk hefði á Alþingi. En besta traustið er í huga íbúans. Þessvegna þarf að búa til aðstæður þar sem hægt væri að byggja á trausti.

Ég hafna stjórnarskrá með óbreyttu þingræði!

• Raunverulegt lýðræði er þátttökulýðræði

Það er miklu sanngjarnara og sterkara að búnar séu til aðstæður þar sem einstaklingar fái raunverulegt frelsi til að tjá sig. Og það tjáningarfrelsi gefi réttinn til að hafa áhrif á ákvarðanir í samfélaginu.

Þessvegna hafna ég 10% reglunni í tillögum stjórnlagaráðs!

• Raunverulegt réttlæti virkar best með þátttökulýðræði inni í litlum samfélögum

Þar sem íbúum landsins er sýnd sanngirni og allir hafi jöfn réttindi í þjóðfélaginu. Það er félagslegt réttlæti hvers manns að hafa mannsæmandi líf.

Að jafnframt þó stjórnvöldum beri skilda til að fólk hafi réttlæti þá er það fólksins sjálfs sem á að geta tjáð sig ef það telur brotið á sér, með ákveðnu móti í mannlegum samskiptum eins og tildæmis með mannskiptaráði.

• Frelsi

Í frjálsu þjóðfélagi, hefur hver og einn réttarstöðu og stjórn að eigin líkama og huga. Það er því mikilvægt að það frelsi sem manninum er gefið hafi hann vald á og beri sjálfur ábyrgð á.

Það er hinsvegar stjórnvalda að fylgja eftir því að þeirri ábyrgð sé farið eftir og fylgt eftir.

Hvað er Nýtt Ísland?

Kæri lesandi, áttu þér draum? Það á ég! Draum um nýtt Ísland.

1. Það byrjar með einu JÁI -- Já ég vill að Ísland breytist! ef þátttakandinn getur ekki einhverra hlutana vegna tekið meira þátt, þá er eitt JÁ nóg!

Þú sem lest átt svo eftirminnilega eftir að sjá meira um þetta atriði núna á næstunni!

2. Við tekur að fólk vill taka meira þátt, eins og að hópa sig saman þar sem allir fá að tjá sig. Algjörlega frjálst fyrir fólk að tala saman í hópum (hægt væri tildæmis að nota hringborð til þess). Hér er verið að tala um almenning!

3. Að síðustu er fólki boðið á einn Risastóran fund þar sem fólk kemur saman til að njóta samverustunda, skemmtun og leik, sem og tjá sig um hvernig "Nýtt Ísland" ætti að vera. Að sjálfögðu væri enginn bundinn við lið 2 og heldur ekki að mæta á þennan lið.

Hvernig þarf þjóðfélag að funkera þannig að fólk sé ánægt í því?

Hvernig þarf þjóðfélag að vera til að fólk njóti réttlætis? Hvernig þarf það að vera til að fólk njóti sanngirnis?

Þessar og ótal fleiri spurninga koma upp í hugann varðandi þau íslandsmál sem snúa um okkur öll sem lifum í þessu landi.

Eins og tildæmis þessar líka:

Afhverju er fólk hætt að mæta á mótmæli?

Afhverju hefur hvarnast undan nýjum framboðum til alþingis þegar að fólk vill augljóslega breytingar?

Afhverju ná þessi nýju framboð ekki til kjósenda?

Við þessum spurningum er aðeins eitt svar:  Fólk er í fjötrum vonleysis um að einhverju verði breytt á Íslandi fyrir alvöru. Það er í alvöru ekki að sjá að neitt verði gert til þess.

Nú er bara dróma doði,
sem dembist yfir landið hér,
ef á fróni gott og fallegt boði,
þá festist það í huga þér.

Hvað er þá "Nýtt Ísland"?

Að sjálfsögðu er "Nýtt Ísland" um það sem býr í huga þér! Að sjálfsögðu snýst það um fjölskylduna. Að sjálfsögðu er það að allt landið tóni saman.

Að sjálfsögðu snýst "Nýtt Ísland" um mannsæmandi líf fyrir alla þegna landsins.

Að sjálsögðu er með mannsæmandi lífi byggt að grunninum fyrir framtíðina.

Að sjálfsögðu er "Nýtt Ísland" um mannleg gildi. Sem er sú sjálfsagða krafa að allt þjóðfélagið tóni saman á heiðarlegum, virðingarverðum og kærleiksríkum nótum.


Aðeins með því að vinna út frá þessum nótum er lagður grunnurinn á því að losa sig við það sem við viljum ekki hafa í þessu þjóðfélagi.

Fulltrúa eða þátttökulýðræði?

Nú er dálítið langt síðan að ég hef bloggað. Ég hef verið að vinna að skjali sem ég kalla "Mennskaræði"

Í mennskaræði stendur:

Kaflinn um traust

 

Gagnkvæmt Traust

• Traust er: um hvernig við getum unnið að saman að byggja að því

• Traust hefur sérstakt pláss í hjarta mínu

Þegar að litið er yfir málin síðan að hrunið varð sjáum við hversu lítið traust er eftir til alþingis og þingmanna. Sennilega hefur það aldrei verið eins lítið og nú. Sjást greinilega tölur um þetta í fréttamiðlum og síðast þegar að ég gáði var það aðeins 10%. Ef við ættum að fara að kjósa núna væri því kjör þingmanna byggð á ákaflega veikum grunni.

En lítið traust fólks til alþingis og alþingismanna hefur orðið til af ýmsum ástæðum. Eins og tildæmis hvernig þingið vinnur. Hvernig þingmenn koma fram við hvorn annan af óvirðingu, vantrausti, lygi og öðrum þeim þáttum gildana góðu sem ekki er farið eftir. Eins og úr heiðarleika og virðingu. Einnig vegna þess hvað mikið hefur gengið á þarna á þessum vinnustað og hvað þeim verður stundum lítið úr verki. Svo tengist þetta vantraust líka því hvað hefur verið lítið gert fyrir almenning til að breyta.

Á þessum tíma öllum hefur almenningur lagt fram að segja má ýmsar réttmætar kröfur og gerir enn. Eins og tildæmis að fá leiðréttingu lána, taka verðtrygginguna af, að laga lífeyrissjóðina, að fjárglæpamenn verði dæmdir og svo koll af kolli. Við vitum að haldnir hafa verið fundir hér og þar sem sýnt er fram á hvað sé að í kerfinu og mjög oft hefur verið komið með góðar tillögur um hvernig má lagfæra, bæði frá lærðum og leikum.

En stjórnvöld standa fast fyrir og vilja gera lítið af því að laga það sem laga þarf, helst ekki neitt. Nú er því staðan sú að enn höldum við áfram að leggja fram tillögur til breytinga í þeirri stöðu að hafa nær algert vantraust á alþingi og þingmenn og þær tillögur lagðar fram inn í slíkt vantraust vitandi að litlar líkur séu að tekið verði tillit til þeirra.

Er því einhver tilgangur fyrir okkur að halda þessu áfram ef ekki er farið eftir því? Er það rökrétt?

• En hvað er þá til ráða? Veltu því fyrir þér hvað gagnkvæmt traust getur gert fyrir þig og okkur.

Það er þetta með traustið! Hvert eigum við að beina trausti okkar ef við getum ekki treyst því fólki sem við kusum til valda, til að vinna við að bæta afkomu okkar? Eru einhverjir aðrir sem við getum treyst? Eða eigum við að endurvekja traust til alþingis með því að kjósa upp á nýtt? Og halda svo sömu hringrásinni áfram?

• Eigum við því ekki að beina trausti okkar annað en á þingið?
  
  

• Treystu þér, að treysta öðrum, að treysta þér = gangkvæmt traust milli manna

• leyfðu þér að byggja upp traust með mér, fyrir þig, fyrir mig......................

Allir eiga að geta sagt þessi orð með sér og unnið út frá þeim

Er þetta ekki málið? Ef við getum ekki treyst öðrum, eigum við þá ekki að treysta sjálfum okkur og byggja upp nýtt traust út frá því? Eigum við ekki að byggja upp nýtt samfélag með gagnkvæmu trausti milli manna? Sérðu það ekki fyrir þér? Eigum við þannig ekki að treysta sjálfum okkur til að koma á breytingum ef þeir sem við höfum áður treyst geta ekki staðið undir því trausti sem við höfum yfirfært til þeirra með því að kjósa það til valda? Er ekki ýmislegt sem getur blandast inn í þær breytingar eins og að búa til samfélag þar sem allt tengist saman eins og hverskonar manngildi þar með? Sem og að gera það með jákvæðum hætti?

Þurfum við ekki einmitt að taka okkur saman og búa okkur til mennska framtíð? Út á þau atriði sem tengjast þessu gengur skjal þetta.

• Að búa sér til mennskaræði og vinna áfram með það.

Eiginlega er þetta skjal og efni þess dálítil áskorun fyrir fólk að taka sig sjálft til og breyta því sem breyta þarf, þó að það verði að vinna saman að þeim framgangi. Að vinna sjálf inni í umhverfi með gagnkvæmu trausti okkar milli?

• En viltu vita hvernig eigum við að byrja?

Við gætum tildæmis safnað saman fólki sem vill vinna áfram með þessum framgangi og fara áfram með þessa leið að leiðarljósi. Það er byrjunin. Svo á ákveðnum punkti gætum við fengið hjálp úr óvæntri átt. Það er aldrei að vita nema að það gæti gerst.

Áframhald skjalsins hér fyrir neðan byggist því mikið á hugleiðingum mínum hvernig við gætum gengið í það að efla þjóðina áfram með þetta mennskaræði að leiðarljósi. Meðfram lýsingu á hugmyndafræðinni sjálfri þar inni.

 

 

Ég vil benda ykkur gott fólk að lesa kaflann um Lýðræði og bera svo saman hvort þið viljið halda í stórgallað fulltrúalýðræði eða beint lýðræði með þátttöku fólks. 

Hér er kaflinn um Lýðræði:

Hvað er og hvernig virkar lýðræði?

• Útskýring á lýðræði

   

Lýðræði er orð sem hefur að þýða mjög mismunandi hluti á milli mismunandi fólks. Í Grikklandi hinu forna var tildæmis talað um lýðræði sem vald fólksins.

En í nútímanum, er lýðræði oft túlkað sem að viðkomandi persóna geti með atkvæði sínu með atkvæðagreiðslu sinni orðið þátttakandi í reglu til að ákvarða vilja meirihlutans. Þar að segja, notað sér atkvæði sitt til að tjá sig um hverja hann vilji að stjórni fyrir sig.

Fyrst er hér mín mín túlkun á lýðræði eins og ég sé það

Lýðræði er fyrst og fremst frelsi einstaklinga til að tjá sig á hvern hátt með orðum og gjörðum þess sem telst til tjáningu líkamans eins og þeim sem teljast til allra þátta skilningarvitanna. Og þá sérstaklega með orðum og gerðum.

Ég sem einstaklingur er fæddur hér á Jörðina og hef því minn rétt til að tjá mig, án þess að það þó stangast á við lög og reglur í siðferðisreglum mannlegs samfélags.

En þetta tjáningafrelsi mitt gefur mér þann rétt að hafa áhrif í samfélaginu því ég sem persóna hef þarfir og hef réttlátar kröfur um útkomu eigin hvata minna til að eflast sem einstaklingur og dafna í því þjóðfélagi sem ég er fæddur inn í og síðar boðið upp á. Því ef ég hefði engar þarfir þá væri enginn tilgangur fyrir tilveru minni.

Wiki

Lýðræði -. tegund af ríkisstjórn sem allir hafa jafnt segja í ákvörðunum sem hafa áhrif á líf þeirra. Helst, þetta til jafnrar (og meira eða minna beinnar) þátttöku í tillögu, þróun og yfirferð löggjafar til laga.

• Lýðræði getur verið lýst sem getur verið að núverandi kerfi virki ekki?
       Stofnun - uppbygging eða kerfi af félagslegum reglum og samvinnu sem gilda um hegðun valdra einstaklinga innan tiltekins samfélags manna. Stofnanir eru auðkenndar með félagslegum tilgangi og varanleika þvert yfir mannlífs einstaklinga og fyrirætlanir og við gerð til að framfylgja reglum sem gilda um samstarf mannlegrar hegðunar.

<

Til eru ýmsar tegundir lýðræðisskipan. Hér eru þó tvær nefndar.

Fulltrúalýðræði er gerð lýðræðis sem byggist á þeirri grundvallarreglu að kjörnir fulltrúar fólks, séu fulltrúar þeirra sem kjósa þá í landskosningu.

Beint lýðræði (eða hreint lýðræði) er tegund af stjórnkerfi þar sem fólk greiðir atkvæði um aðgerðir í stefnumálum beint.

Gæti það haft í för með sér að framfylgja ákvörðunum, eins og að gera lög, kjósa beint eða víkja embættismönnum úr starfi og framkvæmd réttarhalda. En það fer þó eftir því kerfi sem er í notkun.

Wiki/>

Þrjár gerðir eru til af þeirri tegund beins lýðræðis

• Referendum = þjóðaratkvæðagreiðsla á sérstaka spurningu þar sem kjósanda er aðeins gefinn kostur á að samþykkja eða neita spurningu.

   

• Initiative = Í stjórnmálafræði, frumkvæði borgaranna sem er aðferð sem er beiðni um að undirritun af ákveðinni lágmarks fjölda skráðra kjósenda geti þvingað hið opinbera til atkvæðagreiðslu (plebiscite). Atkvæði má þannig snúa að samþykkt á stjórnarskrár breytingu, skipulagsskrá breytingu eða sið, eða kröfunni um það að einfaldlega skylda framkvæmdarvalds eða lagasetningar aðila til að meðtaka efni inn í umræðuvetfang (tildæmis löggjarfarvaldsins).
  
  Frumkvæði getur verið í formi annaðhvort beins frumkvæðis eða óbeins frumkvæðis. Undir beinu frumkvæði, er mælikvarðinn sá að setja beint til atkvæðagreiðslu eftir að krafan er lögð fram. Undir óbeinu frumkvæði, er mælikvarðanum fyrst vísað til löggjafans, og þá sett í almennum kosningum ef ekki sem sett af löggjafanum.

• Recall election = er aðferð sem kjósendur geta fjarlægt kjörinn embættismann úr starfi með beinni atkvæðagreiðslu áður en kjörtímabli hans er lokið. Sem eru framkvæmd þegar fullnægjandi fjöldi kjósenda undirrita áskorun til þess. Afturköllun á sér sögu aftur til forn Grísks lýðræðis í Aþenu og er boðið upp á í nokkrum nútíma stjórnarskrám.

Þessi atriði eru þó oft notað inni í aðferðafræði fulltrúalýðræðis þar sem full þingbundin stjórnun er. <wiki/

Einnig er hér ónefnt það beint lýðræði sem er algjörlega hreint.

Þátttökulýðræði

Þátttöku lýðræði er ferli þess að leggja áherslu á víðtæka þátttöku fólks í innihaldstefnu í stjórn og rekstur stjórnmála. Orðsifja tengdar rætur lýðræðis (í Grískum og Kratos kynningum) gefa til kynna að fólkið sé við völd og þannig að öll lýðræðisstefna sé vegna þátttöku þeirra.

Þátttökulýðræði leitast við að skapa tækifæri fyrir alla meðlimi íbúa til að leggja að máli framlag til ákvarðanatöku og leitast við að breikka svið þess fólks sem hafa aðgang að slíkum tækifærum.

Þar sem svo mikið af upplýsingum þarf að safna fyrir í heild í ákvarðanatöku aðferð til að ná árangri, gæti þurft tæknilega að setja í gang mikilvæga krafta sem búa til gerð valdeflingar sem er þörf fyrir í þátttöku módeli, einkum í þeim tæknilegum verkfærum sem þar til að setja í gang samfélags umræður og í samræmi við utanaðkomandi þekkingar. Raunauka þarf umfang til þátttöku og setja saman litla virka þátttöku hópa inn í vettfang umræðunnar þar sem eru atriði sem er verið að rannsaka.

Aðrir talsmenn hafa lagt áherslu á mikilvægi þess að hafa augliti til auglitis fundi og vara við að ofuráhersla á tækni geta verið skaðleg.

Á næstu blaðsíðum í skjalinu eru útskýringar frá mér hvernig mætti setja upp gangverk beins lýðræðis.

Hér er svo framtíðin handa ykkur gott fólk :-)

 

http://www.mediafire.com/view/?juq2zhgwct82shq

 

 

Það er þetta með þingið þið vitið?

Stundum er pólitíkin á aþingi eins og svartasta Suðusúkkulaði. Stundum eins og Sýrop  þeim í munni. Stundum líka með megnasta óbragð í munni sem er þeim þó sælgæti. Stundum með miklu og Beisku eftirbragði sem getur enst lengi á eftir............

Stundum koma samningar ekki í ljós út í þjóðfélagið fyrr enn löngu á eftir að þeir eru gerðir. Meira að segja mánuð eða lengur. Og nýir þingmenn lenda inn í lokuðum aðstæðum, sem þeir kannski hafa sjálfir ósjálfrátt sett í gang og kannski ráða ekkert við.

Ætli sumir þingmenn hafi óbragð í munni eftir gærdaginn? Eða þekkja þeir ekki takmörk sín?

Hugsið ykkur hve margir hafa sárt að binda vegna sumra aðgerða þingmanna. Og eiga enn eftir, því miður.

Sumir stjórnmálamenn eru hreyknir af gjörðum sínum. Þeir eru lokaðir inni í eigin skoðanaheimi og sjá ekki heiminn fyrir utan hann.  Þeir þekkja jú ekki takmörk sín og geta ekki hugsað út fyrir rammann.

...................

Svo er það þetta með blessaða sauðina. Sumir sauðirnir velja sér sinn eigin blett að bíta af. Með grágrænt grasið í munninum endalaust stara þeir út í loftið og eru ekki ánægðir nema að hafa nóg að bíta af. Sama hversu blessað grasið er gott eða vont. Þeir þekkja ekki takmörk sín og hafa ekki vit á að kanna hvað er hinum megin á blettinum. Þeir eru lokaðir af og safnað saman eins og öðrum líkar. Meeeeeeeeeeeeee.

Svo eru það hinir sauðinir sem eru alltaf að leita útfyrir eftir bragðbetra og meira grasi. Það eru þeir sem þekkja takmörk sín og hafa vit á að leita út fyrir eftir meira og betra grasi. Því að þekkja takmörk sín eflir þess að vera leitandi út fyrir þau.

Ég veit alveg hvaða flokki sauða ég tilheyri.

 

„Septemberstubburinn“ lagður af

Vargöld eða Manngildi?

• Hvernig framtíð viljið þið?
• Hvernig lífi viljið þið lifa?
• Algjört kaos eða viljið þið hafa manngildi að leiðarljósi?
• Hvað með stjórnsýsluna, hvernig á hún að verða?

 Þorir þú að tjái þig um þín manngildi og eða manngildi annarra?

 

Eftir hrunið varð til sú sjálfsagða krafa að þjóðfélagið allt taki sig til og vinni saman að þeim atriðum sem teljast til manngilda. Á þjóðfundi 2009 kom það líka greinilega fram. 

Horfandi yfir farinn veg síðan þá er ekki að sjá að stjórnvöld hafi beint sjónum sínum sérstaklega að vinna áfram með manngildin. Að vinna áfram með það sem þjóðfundur 2009 valdi sér og þjóðin vildi. Heldur gerðu þau kröfu um að stjórnarskránni yrði breytt við þá greinilegu óreiðu sem fylgdu þeim málum og enn er ekki komið í ljós hvernig endar. 

Er viðeigandi að vinna að stjórnarskrármálum án þess að vera búinn að vinna að manngildunum? Vissulega eru í stjórnarskrá einhver atriði sem snúa að manngildum. Eins og tildæmis er tengjast mannréttindum. Hinsvegar er það svo að ný stjórnarskrá gerir menn ekki frekar heiðarlega eða þeir beri frekar virðingu fyrir sjálfum sér og öðrum. Það eina sem stjórnarskrá í reynd breytir með endurgerð hennar er efni hennar sjálfrar eins og meðhöndlun stjórunar á stjórnsýslunni eins og alþingi tildæmis og mögulegri tengingu við hvernig lýðræðið eigi að funkera.

Í eðli sínu er því stjórnarskrá ekki hreint tjáningarform siðmenntaðs samfélags. Því besta tjáningarformið í siðmenntuðu samfélagi er að vinna að siðmennt saman, góðum gildum.

Því þyrfti að setja í gang sérstakt "Manngildaráð" sem starfar við það að að sjá og kanna þjóðfélagið og stjórnsýsluna með gagnrýnum augum. Eins og tildæmis að ná fram þeim atriðum þar sem vargöld eru að verki og leggja það til við hvernig sú vargöld mætti lagfæra með gildin að leiðarljósi.  Með þeim verkum verður þjófélagið allt miklu mannlegra og siðmenntaðra. Það mætti leggja fram tillögur um hvernig laga mætti og sýna fram á hvernig manngildin virkuðu í staðinn.

Næst: Verkefnalisti hvernig Manngildaráð starfar

Gildismatnar spurningar

Eins og við vitum þá fékk þjóðin tvo þjóðfundi eftir hrunið.

1. Sá fyrri var sagður vera til að draga fram hvað þjóðin vildi eftir hrunið.

2. Sá seinni var vegna þess að þjóðinni var sagt að það skipti miklu máli að fá nýja stjórnarskrá.

Á fyrri fundinum kom ekki fram neinn ákveðinn hvati frá fólki að stjórnarskránni þyrfti að breyta, heldur kom fram ákveðinn vilji um að þjóðfélagið og stjórnkerfið ætti að byggja á góðum gildum. Eins og Heiðarleika, Virðingu, Kærleika og Réttlæti svo dæmi séu nefnd.

Við vitum um þau atriði sem fólk dró fram á seinni fundinum. Eins og fiskimiðin í þjóðareign tildæmis.

Ríkistjórnin ákvað að mikilvægt að velja okkur nýja stórnarskrá en hugsaði ekkert um útkomu fyrri fundarins. Og þjóðin sagði sitt í atkvæðagreiðslunni um stjórnlagaþingið. En samt skal haldið áfram og það meðvitað um að þetta atriði er langt því frá klárað og enginn veit um útkomuna.

Vegna þessa vil ég bera fram nokkrar spurningar sem eru mjög mikilvægar!

1. Hver er ástæða þess að ekkert var gert í því að vinna áfram með það sem þjóðin valdi sér á fyrri þjóðfundi? Eins og tildæmis að setja í gang GILDIS-ÞING eða GILDIS-RÁÐ :-) ?????

2. Í tillögum stjórnlagaráðs 1. gr. stendur:
Stjórnarform - Ísland er lýðveldi með þingræðisstjórn. og í 2 gr.
- Alþingi fer með löggjafarvaldið í umboði þjóðarinnar.
- Forseti Íslands, ráðherrar og ríkisstjórn og önnur stjórnvöld fara með framkvæmdarvaldið.
- Hæstiréttur Íslands og aðrir dómstólar fara með dómsvaldið.

spurning:
Hvernig er kröfunni um þingræði stætt að vinna eftir í gegnum nýja stjórnarskrá án þess að vera búið klára val þjóðarinnar af fyrri fundi með því að vinna með gildin?

3. Er þá þjóðinni stætt að velja sér stjórnarskrá sem byggir á þingræði þar sem öll þessi atriði góðra gilda er ekki farið eftir á alþingi?

4. Telur alþingi nóg að setja reglur um viðskipti án þess að setja ákveðið mikilvægi heiðarleika í viðskiptum með?

5. Ætlar alþingi ekkert að gera í því að leyfa þjóðinni að byggja upp grunn gilda fyrir þingið og stjórnsýsluna að fara eftir?

6. Hversu mikið skiptir máli að vinna að nýrri stjórnarskrá ef ekki á að gera neitt í hinu sem þjóðin á þjóðfundi valdi sér?

7. Er það sjálfsögð krafa að ljósi ofanverðu að krefjast þess að þjóðin fái að vinna með gildin eins og setja í gang GILDIS-RÁÐ?

Ég bara spyr. Því ef ríkistjórn ætlar ekkert að gera í þessu þá mun þjóðin ákveða að vinna að því sjálf og það er eitt af þeim atriðum sem almenningur þarf að gera fyrir framtíðina. Því öðruvísi verður bara mikill halli á lýðræðinu! Sama hvernig lýðræði verður valið fyrir framtíðina!

Krafan er skýr! Klárið að vinna með fyrri þjóðfund áfram áður en að unnið er að stjórnarskrá!