Gleðilega þjóðhátíð

 

"Hinn heiðblái stendur fyrir fjöllin sem fjarlægðin gerir blá, eldrauði liturinn fyrir eldinn i iðrum jarðar og mjallhvíti liturinn ísinn á fjallstoppunum og jöklunum."

 

Eftir aðeins eitt ár á íslenska þjóðin 70 ára afmæli.  Á þeim tíma sem líður fram að því stór-afmæli eigum við íslendingar mikil tækifæri að efla okkur sem þjóðareiningu. Þau tækifæri þurfum við að nota vel. En til að virkja samtakamátt þjóðarinnar þurfum við að standa saman að góðum málum.

 

Við þurfum að líta hið innra með okkur og skoða í hjarta okkar hvað sé best fyrir þjóðina, einstaklinginn, fjölskylduna og ættingja. Jákvæðni, góð gildi og ættrækni eru þær einingar sem við þurfum að fókusa á og tengja þau atriði saman á sem bestan og víðastan hátt. En slíkt er best gert með ýmsu móti eins og að búa til hópefli þar sem fókusað er á þessi atriði.

Jákvæð atriði skipta mjög mikið máli í samskiptum okkar. En inn í hana tengjast atriði eins og gleði, hamingja, góð tjáskipti og fleira. Samtengja þarf þau atriði í samskiptum okkar með ýmsu móti. Eins og að sýna þakklæti fyrir góð verk, sýna réttvísi, sýna umhyggju, skilning, jafnaðargeð og samvinnu svo fátt eitt sé nefnt. En eitt af mikilvægustu atriðum jákvæðninnar er að öðlast sjálfsþekkingu.

Eitt af því sem við elskum og hlúum að eru börnin okkar. Og auðvitað viljum við kenna þeim góð atriði inn í lífið og hvernig á að meðhöndla þau. Og þegar að þau eldast þá kynnast þau eflaust einstaklingum sem þau vilja ganga lífsgönguna með. Þeir aðilar koma að sjálfsögðu frá öðrum ættum  þjóðarinnar. Það er augljóst mál.

Eitt af þeim atriðum sem við flest okkar viljum gera er að efla gildin í samskiptum okkar. Þau góðu gildi sem við viljum taka með inn í ferð okkar í gegnum lífið. En þau gildi geta verið af ýmsum toga, eins og virðing, heiðarleiki, kærleikur og réttlæti svo tekið sé dæmi.

Ættartengsl hafa löngum verið sterk í þjóðarsálinni. Þar má nefna þau atriði að vilja halda í skyldleikann og efla samskipti fólks innan ættarinnar á sem mögulegastan hátt. Eins og tildæmis að hafa áhuga á að þekkja ná frænkur og frændur. Hafa samskipti við þau á sem mögulegastan máta. Eins og að vita hvað þau eru að gera í lífinu. Bestu tengslin myndast með því að hittast og spjalla eða skiptast á sögum og öðrum atriðum inni á net-samkiptamiðlum eins og tildæmis facebook.

Til að Ísland geti orðið fjölskylduvænt land þar sem börnin  búa við öryggi og jöfn tækifæri þurfum við að virkja samtakamátt þjóðarinnar með þessum atriðum sem ég nefni hér að ofan. Framfarir og bætt lífskjör á Íslandi tengjast að sjálfsögðu þeirri samvinnu og samheldni sem byggir á jákvæðni, góðum gildum og skyldleikatengslum.

Fyrir nokkru síðan sendi ég Forsætisráðherra Íslands sérstakt bréf þar sem ég hvatti til þessara atriða sem jákvæðni, gildi og ættarsamvinna tengjast í. Sérstaka tillögu um að efla samtakamátt þjóðarinnar. Tvisvar sinnum hef ég sent Sigmundi Davíð bréf á þessum nótum. Það fyrra rétt fyrir kosningar þegar að nokkuð ljóst þótti að hann yrði næsti forsætisráðherra. Hið seinna fyrir rúmlega viku síðan sem var á sömu nótum.

Í bréfum þessum var hvatning til þess að vinna að þeim samtakamætti þjóðarinnar með þessi atriði að leiðarljósi og undirbúa stórhátíð næsta árs á þennan máta þar sem fólk gæti tjáð sig um þessi mál sem jákvæðni, góð gildi og skyldleiki tengjast saman.

Gaman væri að ef fyrra bréf mitt hafi verið forsætisráðherra sú hvatning sem notað er sem fyrstu orð í stjórnarsáttmálanum.

Góðir íslendingar, notum tímann vel fram að næstu stórhátíð!

Hátíðardagskrá á Austurvelli

Til hamingju með afmælið íslendingar

 

"Hinn heiðblái stendur fyrir fjöllin sem fjarlægðin gerir blá, eldrauði liturinn fyrir eldinn i iðrum jarðar og mjallhvíti liturinn ísinn á fjallstoppunum og jöklunum."

 

Eftir aðeins eitt ár á íslenska þjóðin 70 ára afmæli.  Á þeim tíma sem líður fram að því stór-afmæli eigum við íslendingar mikil tækifæri að efla okkur sem þjóðareiningu. Þau tækifæri þurfum við að nota vel. En til að virkja samtakamátt þjóðarinnar þurfum við að standa saman að góðum málum.

 

Við þurfum að líta hið innra með okkur og skoða í hjarta okkar hvað sé best fyrir þjóðina, einstaklinginn, fjölskylduna og ættingja. Jákvæðni, góð gildi og ættrækni eru þær einingar sem við þurfum að fókusa á og tengja þau atriði saman á sem bestan og víðastan hátt. En slíkt er best gert með ýmsu móti eins og að búa til hópefli þar sem fókusað er á þessi atriði.

Jákvæð atriði skipta mjög mikið máli í samskiptum okkar. En inn í hana tengjast atriði eins og gleði, hamingja, góð tjáskipti og fleira. Samtengja þarf þau atriði í samskiptum okkar með ýmsu móti. Eins og að sýna þakklæti fyrir góð verk, sýna réttvísi, sýna umhyggju, skilning, jafnaðargeð og samvinnu svo fátt eitt sé nefnt. En eitt af mikilvægustu atriðum jákvæðninnar er að öðlast sjálfsþekkingu.

Eitt af því sem við elskum og hlúum að eru börnin okkar. Og auðvitað viljum við kenna þeim góð atriði inn í lífið og hvernig á að meðhöndla þau. Og þegar að þau eldast þá kynnast þau eflaust einstaklingum sem þau vilja ganga lífsgönguna með. Þeir aðilar koma að sjálfsögðu frá öðrum ættum  þjóðarinnar. Það er augljóst mál.

Eitt af þeim atriðum sem við flest okkar viljum gera er að efla gildin í samskiptum okkar. Þau góðu gildi sem við viljum taka með inn í ferð okkar í gegnum lífið. En þau gildi geta verið af ýmsum toga, eins og virðing, heiðarleiki, kærleikur og réttlæti svo tekið sé dæmi.

Ættartengsl hafa löngum verið sterk í þjóðarsálinni. Þar má nefna þau atriði að vilja halda í skyldleikann og efla samskipti fólks innan ættarinnar á sem mögulegastan hátt. Eins og tildæmis að hafa áhuga á að þekkja ná frænkur og frændur. Hafa samskipti við þau á sem mögulegastan máta. Eins og að vita hvað þau eru að gera í lífinu. Bestu tengslin myndast með því að hittast og spjalla eða skiptast á sögum og öðrum atriðum inni á net-samkiptamiðlum eins og tildæmis facebook.

Til að Ísland geti orðið fjölskylduvænt land þar sem börnin  búa við öryggi og jöfn tækifæri þurfum við að virkja samtakamátt þjóðarinnar með þessum atriðum sem ég nefni hér að ofan. Framfarir og bætt lífskjör á Íslandi tengjast að sjálfsögðu þeirri samvinnu og samheldni sem byggir á jákvæðni, góðum gildum og skyldleikatengslum.

Fyrir nokkru síðan sendi ég Forsætisráðherra Íslands sérstakt bréf þar sem ég hvatti til þessara atriða sem jákvæðni, gildi og ættarsamvinna tengjast í. Sérstaka tillögu um að efla samtakamátt þjóðarinnar. Tvisvar sinnum hef ég sent Sigmundi Davíð bréf á þessum nótum. Það fyrra rétt fyrir kosningar þegar að nokkuð ljóst þótti að hann yrði næsti forsætisráðherra. Hið seinna fyrir rúmlega viku síðan sem var á sömu nótum.

Í bréfum þessum var hvatning til þess að vinna að þeim samtakamætti þjóðarinnar með þessi atriði að leiðarljósi og undirbúa stórhátíð næsta árs á þennan máta þar sem fólk gæti tjáð sig um þessi mál sem jákvæðni, góð gildi og skyldleiki tengjast saman.

Gaman væri að ef fyrra bréf mitt hafi verið forsætisráðherra sú hvatning sem notað er sem fyrstu orð í stjórnarsáttmálanum.

Góðir íslendingar, notum tímann vel fram að næstu stórhátíð!

Nýju ljóðin mín um sumarið

 

Hvað með að heimurinn væri þín Liljurós?

Villir hann eða stillir hann?

Oft verður mér hugsað til hvernig mannfólkið velur að tjá skoðanir sínar. Að fylgjast með lífinu í fjölda ára þá hef ég orðið varið við á hversu ótrúlegan fjölda máta fólk tjáir sig. Og hvernig það gerir það. Sem aftur svo leiðir hugann að því hvernig þær skoðanir þeirra verða til. Hvað er að baki einni lítilli skoðun? Er það full reynsla? Eða er það sem aðrir segja manni? Því sumir fylgja eftir mörgu því sem fólk segir frá og hugsar kannski stundum lítið um hvað liggi að baki, eða hvort að skoðaninar séu réttar. Þetta kallast kannski svona að vera meðvirkur.

Stundum fylgir fólk eftir í blindni sem aðrir segja því. Sama þó svo kannski komi í ljós að skoðaninar séu rangar. Svo ef aðrir segja hið gagnstæða þá er tekið sig til að verja skoðanirnar hvað sem það kostar. Alveg sama þó staðreindir koma svo í ljós er fella allan grunninn á skoðuninni. Helgast það til hvernig fólk vill meðhöndla staðreindirnar. Svo eru aðrir sem æða út á ritvöllinn og hrópa upp hversu hinir séu miklir vitleysingar ef þeir voga sér að hafa aðra skoðun á málinu. Þá er gripið til þess að úthrópa manneskjuna, segja að hún sé svona og svona. Hafa gert hitt og þetta, jafnvel þó þær mögulegu gerðir skipti engu máli í samhenginu. Að hún geti ekki haft aðra skoðun vegna meintra annarra gjörða sinna. Svo er líka stundum gripið til að segja að það sé svo vitlaust sem komi frá manneskjunni ef hún vogar sér að vera á móti. Þá er þetta svona viðbrögð eins og fólk sé rökþrota gegn rökfærðum andmælarétti.

Svo hendir það stundum að jafnvel fræðimenn lenda í því að verja ranga skoðun. Skrifa heljarinnar langar greinar um meðvirkni sína og lýsa því fjálglega hvað þeir hafi nú rétt fyrir sér. Það skín í gegnum greinar þeirra. Helgast þetta líka nokkuð til af því að þeir hafa lært að fela sannleikann þegar þeir hrökkva við og verða fyrir honum. Því það er nú einu sinni ekki sama að segja sannleikann eða velja um hvort það að segja frá sannleikanum. Það skal jú verja skoðun sína hvað sem það kostar.

Hugsið ykkur hvað lífinu getur verið vandlifað.
Það er tildæmis ekki það sama að segja sjálfur sannleikann eða velja það að segja ekki frá sannleikanum.

Á sama hátt er ekki það sama að ljúga eða að segja ekki frá lyginni.

Að vera heiðarlegur eða segja ekki frá heiðarleikanum.

Að vanvirða eða að segja ekki frá vanvirðingunni

Ég held dálítið að ef fólk er að velja sér að mótmæla og mynda sér skoðanir að það verði að koma fram af fullum heilindum í gjörðum sínum. Annars gerir það sig svo hvað á að segja, lákúrulegt og aumkunarvert með tjáningum sínum. Hjálpar það ekki til við að gera manneskjuna trúverðuga. Ekki setja sjálfan þig í öngstræti.

Það er alls ekki nóg að segjast segja satt. Eða að segjast vera heiðarlegur, bera virðingu og svo framvegis.

Ég spyr. Er það sanngjarnt að krefjast þess að þjóðfélagið ómi af sönnum manngildum? Í alvöru?

Eða veit fólk alveg nákvæmlega hvað er verið að skrifa um?

Elsku vinur hafðu einlagnina og skynsemina með í för.

Veldu það að viðurkenna ef þú verður fyrir því með að grannskoða skoðun þína og komast að því að þú hefur ekki rétt fyrir þér. Ekki þegja og hætta að tjá þig heldur viðurkenndu staðreindirnar með því að skrifa á gagnlegan máta hvernig málin gætu verið öðruvísi.

5 Jólamyndir með stöku eftir mig

 Hér eru 5 jólalegar myndir. Myndirnar teknar af mér. 

Á hverri einni er sama stakan sem ég bjó til. 

Ég set þetta hér inn líka því þetta vill týnast í öllu flóðinu sem kemur inn á facebook

Megi hver dagur færa þér gæfu og gleði,

og geislandi sól,

megir þú halda góðu geði,

og gleðileg Jól. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ákall um stuðning!!!!!

Í Reykjadal var ég þegar að ég var lítill drengur. Þar var alveg yndislegt að skemmtilegt að vera. Í Reykjadal kynntist ég góðu fólki sem sumt ég kannast við enn í dag.

Ég er handviss um að fullt af fólki hefur sömu sögu að segja!

Finnið leið að bjarga Reykjadal! Starfsemin þar má aldrei leggjast niður!

Óvissa um starfið í Reykjadal

Fulltrúa eða þátttökulýðræði?

Nú er dálítið langt síðan að ég hef bloggað. Ég hef verið að vinna að skjali sem ég kalla "Mennskaræði"

Í mennskaræði stendur:

Kaflinn um traust

 

Gagnkvæmt Traust

• Traust er: um hvernig við getum unnið að saman að byggja að því

• Traust hefur sérstakt pláss í hjarta mínu

Þegar að litið er yfir málin síðan að hrunið varð sjáum við hversu lítið traust er eftir til alþingis og þingmanna. Sennilega hefur það aldrei verið eins lítið og nú. Sjást greinilega tölur um þetta í fréttamiðlum og síðast þegar að ég gáði var það aðeins 10%. Ef við ættum að fara að kjósa núna væri því kjör þingmanna byggð á ákaflega veikum grunni.

En lítið traust fólks til alþingis og alþingismanna hefur orðið til af ýmsum ástæðum. Eins og tildæmis hvernig þingið vinnur. Hvernig þingmenn koma fram við hvorn annan af óvirðingu, vantrausti, lygi og öðrum þeim þáttum gildana góðu sem ekki er farið eftir. Eins og úr heiðarleika og virðingu. Einnig vegna þess hvað mikið hefur gengið á þarna á þessum vinnustað og hvað þeim verður stundum lítið úr verki. Svo tengist þetta vantraust líka því hvað hefur verið lítið gert fyrir almenning til að breyta.

Á þessum tíma öllum hefur almenningur lagt fram að segja má ýmsar réttmætar kröfur og gerir enn. Eins og tildæmis að fá leiðréttingu lána, taka verðtrygginguna af, að laga lífeyrissjóðina, að fjárglæpamenn verði dæmdir og svo koll af kolli. Við vitum að haldnir hafa verið fundir hér og þar sem sýnt er fram á hvað sé að í kerfinu og mjög oft hefur verið komið með góðar tillögur um hvernig má lagfæra, bæði frá lærðum og leikum.

En stjórnvöld standa fast fyrir og vilja gera lítið af því að laga það sem laga þarf, helst ekki neitt. Nú er því staðan sú að enn höldum við áfram að leggja fram tillögur til breytinga í þeirri stöðu að hafa nær algert vantraust á alþingi og þingmenn og þær tillögur lagðar fram inn í slíkt vantraust vitandi að litlar líkur séu að tekið verði tillit til þeirra.

Er því einhver tilgangur fyrir okkur að halda þessu áfram ef ekki er farið eftir því? Er það rökrétt?

• En hvað er þá til ráða? Veltu því fyrir þér hvað gagnkvæmt traust getur gert fyrir þig og okkur.

Það er þetta með traustið! Hvert eigum við að beina trausti okkar ef við getum ekki treyst því fólki sem við kusum til valda, til að vinna við að bæta afkomu okkar? Eru einhverjir aðrir sem við getum treyst? Eða eigum við að endurvekja traust til alþingis með því að kjósa upp á nýtt? Og halda svo sömu hringrásinni áfram?

• Eigum við því ekki að beina trausti okkar annað en á þingið?
  
  

• Treystu þér, að treysta öðrum, að treysta þér = gangkvæmt traust milli manna

• leyfðu þér að byggja upp traust með mér, fyrir þig, fyrir mig......................

Allir eiga að geta sagt þessi orð með sér og unnið út frá þeim

Er þetta ekki málið? Ef við getum ekki treyst öðrum, eigum við þá ekki að treysta sjálfum okkur og byggja upp nýtt traust út frá því? Eigum við ekki að byggja upp nýtt samfélag með gagnkvæmu trausti milli manna? Sérðu það ekki fyrir þér? Eigum við þannig ekki að treysta sjálfum okkur til að koma á breytingum ef þeir sem við höfum áður treyst geta ekki staðið undir því trausti sem við höfum yfirfært til þeirra með því að kjósa það til valda? Er ekki ýmislegt sem getur blandast inn í þær breytingar eins og að búa til samfélag þar sem allt tengist saman eins og hverskonar manngildi þar með? Sem og að gera það með jákvæðum hætti?

Þurfum við ekki einmitt að taka okkur saman og búa okkur til mennska framtíð? Út á þau atriði sem tengjast þessu gengur skjal þetta.

• Að búa sér til mennskaræði og vinna áfram með það.

Eiginlega er þetta skjal og efni þess dálítil áskorun fyrir fólk að taka sig sjálft til og breyta því sem breyta þarf, þó að það verði að vinna saman að þeim framgangi. Að vinna sjálf inni í umhverfi með gagnkvæmu trausti okkar milli?

• En viltu vita hvernig eigum við að byrja?

Við gætum tildæmis safnað saman fólki sem vill vinna áfram með þessum framgangi og fara áfram með þessa leið að leiðarljósi. Það er byrjunin. Svo á ákveðnum punkti gætum við fengið hjálp úr óvæntri átt. Það er aldrei að vita nema að það gæti gerst.

Áframhald skjalsins hér fyrir neðan byggist því mikið á hugleiðingum mínum hvernig við gætum gengið í það að efla þjóðina áfram með þetta mennskaræði að leiðarljósi. Meðfram lýsingu á hugmyndafræðinni sjálfri þar inni.

 

 

Ég vil benda ykkur gott fólk að lesa kaflann um Lýðræði og bera svo saman hvort þið viljið halda í stórgallað fulltrúalýðræði eða beint lýðræði með þátttöku fólks. 

Hér er kaflinn um Lýðræði:

Hvað er og hvernig virkar lýðræði?

• Útskýring á lýðræði

   

Lýðræði er orð sem hefur að þýða mjög mismunandi hluti á milli mismunandi fólks. Í Grikklandi hinu forna var tildæmis talað um lýðræði sem vald fólksins.

En í nútímanum, er lýðræði oft túlkað sem að viðkomandi persóna geti með atkvæði sínu með atkvæðagreiðslu sinni orðið þátttakandi í reglu til að ákvarða vilja meirihlutans. Þar að segja, notað sér atkvæði sitt til að tjá sig um hverja hann vilji að stjórni fyrir sig.

Fyrst er hér mín mín túlkun á lýðræði eins og ég sé það

Lýðræði er fyrst og fremst frelsi einstaklinga til að tjá sig á hvern hátt með orðum og gjörðum þess sem telst til tjáningu líkamans eins og þeim sem teljast til allra þátta skilningarvitanna. Og þá sérstaklega með orðum og gerðum.

Ég sem einstaklingur er fæddur hér á Jörðina og hef því minn rétt til að tjá mig, án þess að það þó stangast á við lög og reglur í siðferðisreglum mannlegs samfélags.

En þetta tjáningafrelsi mitt gefur mér þann rétt að hafa áhrif í samfélaginu því ég sem persóna hef þarfir og hef réttlátar kröfur um útkomu eigin hvata minna til að eflast sem einstaklingur og dafna í því þjóðfélagi sem ég er fæddur inn í og síðar boðið upp á. Því ef ég hefði engar þarfir þá væri enginn tilgangur fyrir tilveru minni.

Wiki

Lýðræði -. tegund af ríkisstjórn sem allir hafa jafnt segja í ákvörðunum sem hafa áhrif á líf þeirra. Helst, þetta til jafnrar (og meira eða minna beinnar) þátttöku í tillögu, þróun og yfirferð löggjafar til laga.

• Lýðræði getur verið lýst sem getur verið að núverandi kerfi virki ekki?
       Stofnun - uppbygging eða kerfi af félagslegum reglum og samvinnu sem gilda um hegðun valdra einstaklinga innan tiltekins samfélags manna. Stofnanir eru auðkenndar með félagslegum tilgangi og varanleika þvert yfir mannlífs einstaklinga og fyrirætlanir og við gerð til að framfylgja reglum sem gilda um samstarf mannlegrar hegðunar.

<

Til eru ýmsar tegundir lýðræðisskipan. Hér eru þó tvær nefndar.

Fulltrúalýðræði er gerð lýðræðis sem byggist á þeirri grundvallarreglu að kjörnir fulltrúar fólks, séu fulltrúar þeirra sem kjósa þá í landskosningu.

Beint lýðræði (eða hreint lýðræði) er tegund af stjórnkerfi þar sem fólk greiðir atkvæði um aðgerðir í stefnumálum beint.

Gæti það haft í för með sér að framfylgja ákvörðunum, eins og að gera lög, kjósa beint eða víkja embættismönnum úr starfi og framkvæmd réttarhalda. En það fer þó eftir því kerfi sem er í notkun.

Wiki/>

Þrjár gerðir eru til af þeirri tegund beins lýðræðis

• Referendum = þjóðaratkvæðagreiðsla á sérstaka spurningu þar sem kjósanda er aðeins gefinn kostur á að samþykkja eða neita spurningu.

   

• Initiative = Í stjórnmálafræði, frumkvæði borgaranna sem er aðferð sem er beiðni um að undirritun af ákveðinni lágmarks fjölda skráðra kjósenda geti þvingað hið opinbera til atkvæðagreiðslu (plebiscite). Atkvæði má þannig snúa að samþykkt á stjórnarskrár breytingu, skipulagsskrá breytingu eða sið, eða kröfunni um það að einfaldlega skylda framkvæmdarvalds eða lagasetningar aðila til að meðtaka efni inn í umræðuvetfang (tildæmis löggjarfarvaldsins).
  
  Frumkvæði getur verið í formi annaðhvort beins frumkvæðis eða óbeins frumkvæðis. Undir beinu frumkvæði, er mælikvarðinn sá að setja beint til atkvæðagreiðslu eftir að krafan er lögð fram. Undir óbeinu frumkvæði, er mælikvarðanum fyrst vísað til löggjafans, og þá sett í almennum kosningum ef ekki sem sett af löggjafanum.

• Recall election = er aðferð sem kjósendur geta fjarlægt kjörinn embættismann úr starfi með beinni atkvæðagreiðslu áður en kjörtímabli hans er lokið. Sem eru framkvæmd þegar fullnægjandi fjöldi kjósenda undirrita áskorun til þess. Afturköllun á sér sögu aftur til forn Grísks lýðræðis í Aþenu og er boðið upp á í nokkrum nútíma stjórnarskrám.

Þessi atriði eru þó oft notað inni í aðferðafræði fulltrúalýðræðis þar sem full þingbundin stjórnun er. <wiki/

Einnig er hér ónefnt það beint lýðræði sem er algjörlega hreint.

Þátttökulýðræði

Þátttöku lýðræði er ferli þess að leggja áherslu á víðtæka þátttöku fólks í innihaldstefnu í stjórn og rekstur stjórnmála. Orðsifja tengdar rætur lýðræðis (í Grískum og Kratos kynningum) gefa til kynna að fólkið sé við völd og þannig að öll lýðræðisstefna sé vegna þátttöku þeirra.

Þátttökulýðræði leitast við að skapa tækifæri fyrir alla meðlimi íbúa til að leggja að máli framlag til ákvarðanatöku og leitast við að breikka svið þess fólks sem hafa aðgang að slíkum tækifærum.

Þar sem svo mikið af upplýsingum þarf að safna fyrir í heild í ákvarðanatöku aðferð til að ná árangri, gæti þurft tæknilega að setja í gang mikilvæga krafta sem búa til gerð valdeflingar sem er þörf fyrir í þátttöku módeli, einkum í þeim tæknilegum verkfærum sem þar til að setja í gang samfélags umræður og í samræmi við utanaðkomandi þekkingar. Raunauka þarf umfang til þátttöku og setja saman litla virka þátttöku hópa inn í vettfang umræðunnar þar sem eru atriði sem er verið að rannsaka.

Aðrir talsmenn hafa lagt áherslu á mikilvægi þess að hafa augliti til auglitis fundi og vara við að ofuráhersla á tækni geta verið skaðleg.

Á næstu blaðsíðum í skjalinu eru útskýringar frá mér hvernig mætti setja upp gangverk beins lýðræðis.

Hér er svo framtíðin handa ykkur gott fólk :-)

 

http://www.mediafire.com/view/?juq2zhgwct82shq

 

 

Vargöld eða Manngildi?

• Hvernig framtíð viljið þið?
• Hvernig lífi viljið þið lifa?
• Algjört kaos eða viljið þið hafa manngildi að leiðarljósi?
• Hvað með stjórnsýsluna, hvernig á hún að verða?

 Þorir þú að tjái þig um þín manngildi og eða manngildi annarra?

 

Eftir hrunið varð til sú sjálfsagða krafa að þjóðfélagið allt taki sig til og vinni saman að þeim atriðum sem teljast til manngilda. Á þjóðfundi 2009 kom það líka greinilega fram. 

Horfandi yfir farinn veg síðan þá er ekki að sjá að stjórnvöld hafi beint sjónum sínum sérstaklega að vinna áfram með manngildin. Að vinna áfram með það sem þjóðfundur 2009 valdi sér og þjóðin vildi. Heldur gerðu þau kröfu um að stjórnarskránni yrði breytt við þá greinilegu óreiðu sem fylgdu þeim málum og enn er ekki komið í ljós hvernig endar. 

Er viðeigandi að vinna að stjórnarskrármálum án þess að vera búinn að vinna að manngildunum? Vissulega eru í stjórnarskrá einhver atriði sem snúa að manngildum. Eins og tildæmis er tengjast mannréttindum. Hinsvegar er það svo að ný stjórnarskrá gerir menn ekki frekar heiðarlega eða þeir beri frekar virðingu fyrir sjálfum sér og öðrum. Það eina sem stjórnarskrá í reynd breytir með endurgerð hennar er efni hennar sjálfrar eins og meðhöndlun stjórunar á stjórnsýslunni eins og alþingi tildæmis og mögulegri tengingu við hvernig lýðræðið eigi að funkera.

Í eðli sínu er því stjórnarskrá ekki hreint tjáningarform siðmenntaðs samfélags. Því besta tjáningarformið í siðmenntuðu samfélagi er að vinna að siðmennt saman, góðum gildum.

Því þyrfti að setja í gang sérstakt "Manngildaráð" sem starfar við það að að sjá og kanna þjóðfélagið og stjórnsýsluna með gagnrýnum augum. Eins og tildæmis að ná fram þeim atriðum þar sem vargöld eru að verki og leggja það til við hvernig sú vargöld mætti lagfæra með gildin að leiðarljósi.  Með þeim verkum verður þjófélagið allt miklu mannlegra og siðmenntaðra. Það mætti leggja fram tillögur um hvernig laga mætti og sýna fram á hvernig manngildin virkuðu í staðinn.

Næst: Verkefnalisti hvernig Manngildaráð starfar

Gildismatnar spurningar

Eins og við vitum þá fékk þjóðin tvo þjóðfundi eftir hrunið.

1. Sá fyrri var sagður vera til að draga fram hvað þjóðin vildi eftir hrunið.

2. Sá seinni var vegna þess að þjóðinni var sagt að það skipti miklu máli að fá nýja stjórnarskrá.

Á fyrri fundinum kom ekki fram neinn ákveðinn hvati frá fólki að stjórnarskránni þyrfti að breyta, heldur kom fram ákveðinn vilji um að þjóðfélagið og stjórnkerfið ætti að byggja á góðum gildum. Eins og Heiðarleika, Virðingu, Kærleika og Réttlæti svo dæmi séu nefnd.

Við vitum um þau atriði sem fólk dró fram á seinni fundinum. Eins og fiskimiðin í þjóðareign tildæmis.

Ríkistjórnin ákvað að mikilvægt að velja okkur nýja stórnarskrá en hugsaði ekkert um útkomu fyrri fundarins. Og þjóðin sagði sitt í atkvæðagreiðslunni um stjórnlagaþingið. En samt skal haldið áfram og það meðvitað um að þetta atriði er langt því frá klárað og enginn veit um útkomuna.

Vegna þessa vil ég bera fram nokkrar spurningar sem eru mjög mikilvægar!

1. Hver er ástæða þess að ekkert var gert í því að vinna áfram með það sem þjóðin valdi sér á fyrri þjóðfundi? Eins og tildæmis að setja í gang GILDIS-ÞING eða GILDIS-RÁÐ :-) ?????

2. Í tillögum stjórnlagaráðs 1. gr. stendur:
Stjórnarform - Ísland er lýðveldi með þingræðisstjórn. og í 2 gr.
- Alþingi fer með löggjafarvaldið í umboði þjóðarinnar.
- Forseti Íslands, ráðherrar og ríkisstjórn og önnur stjórnvöld fara með framkvæmdarvaldið.
- Hæstiréttur Íslands og aðrir dómstólar fara með dómsvaldið.

spurning:
Hvernig er kröfunni um þingræði stætt að vinna eftir í gegnum nýja stjórnarskrá án þess að vera búið klára val þjóðarinnar af fyrri fundi með því að vinna með gildin?

3. Er þá þjóðinni stætt að velja sér stjórnarskrá sem byggir á þingræði þar sem öll þessi atriði góðra gilda er ekki farið eftir á alþingi?

4. Telur alþingi nóg að setja reglur um viðskipti án þess að setja ákveðið mikilvægi heiðarleika í viðskiptum með?

5. Ætlar alþingi ekkert að gera í því að leyfa þjóðinni að byggja upp grunn gilda fyrir þingið og stjórnsýsluna að fara eftir?

6. Hversu mikið skiptir máli að vinna að nýrri stjórnarskrá ef ekki á að gera neitt í hinu sem þjóðin á þjóðfundi valdi sér?

7. Er það sjálfsögð krafa að ljósi ofanverðu að krefjast þess að þjóðin fái að vinna með gildin eins og setja í gang GILDIS-RÁÐ?

Ég bara spyr. Því ef ríkistjórn ætlar ekkert að gera í þessu þá mun þjóðin ákveða að vinna að því sjálf og það er eitt af þeim atriðum sem almenningur þarf að gera fyrir framtíðina. Því öðruvísi verður bara mikill halli á lýðræðinu! Sama hvernig lýðræði verður valið fyrir framtíðina!

Krafan er skýr! Klárið að vinna með fyrri þjóðfund áfram áður en að unnið er að stjórnarskrá!

Ég kýs aðeins heiðarlegan frambjóðanda

Aðeins fullkomlega heiðarlegir frambjóðendur eiga rétt á sér.

 

Erindi mitt er þó ekki endilega að skrifa um þessa grein heldur að beina sjónum ykkar að annari sem svo sannarlega tilheyrir ákvörðun okkar sem kjósenda. Munu frambjóðendur koma heiðarlega fram?

Hér er slóð á grein sem ég skrifaði hér á bloggið mitt um "Heiðarleika og virðingu"

http://hreinn23.blog.is/blog/hreinn23/entry/1238344/

Og í gegnum færsluna er hægt að ná sér í skjalið mitt: "Nýja Sáttmála"

 

Stefnir í merkilegar kosningar