Hið nýja vald þjóðar .....

Ég vil ekki lengur gá í ginn,

gef mér miklu betra,

náum við þá í þetta sinn,

því fótspor góð að feta?

 

Alþingi

 

 21. desember 2012. Gengið hefur verið til atkvæðagreiðslu um Bleiufrumvarp stjórnarandstöðu og það samþykkt. Forsætisráðherra tvístígur við hliðina á ræðupúltinu og heimtar við þingforseta að atkvæðagreiðslan skuli endurtekin. Skipar henni að hringja bjöllum ótt og títt. Hér er það sko Dóm-hildur sem ræður. Tikk, takk, tikk, takk, klukkan tifar, bjöllur hringja, tikk takk bjöllur hringja, en enginn mætir. Það bara Dóm-hildi grætir, því endurtekin atkvæðagreiðslan fór við það sama. - Hér er sko lýðræðið á alþingi að verki.

Þetta er bara eitt af mýmörgum dæmum því hvernig starfsemin á þessum vinnustað er. Í þetta þarna sinn, sýndi ofurvaldið sig. En að horfa á og fylgjast með þessum stað er nú oft á tíðum alveg með ólíkindum. Allt ofurvald meirihlutans, hver svo sem hann er. Öll óvirðingin, rifrildin, frammíköllin, durtshátturinn og ómálefnalega umræðan sem þar fer fram. Engan skal því undra hversu lítið verður að verkum á þessum óforbetranlega al-sýslu stað.

 

Nú förum við brátt að ganga til kosninga þar sem kjósendur eiga að velja sér nýja fulltrúa á þennan miður háttsetta vinnustað. Flestum okkar ætti að verða orðið það ljóst að engar breytingar þar verða nema að við krefjumst þess sjálf. Enda mun það enn frekar koma í ljós ef ekkert er að gert, hversu fáir mæta á kjörstað til að velja sér þetta yfirvald. Meirihluti á nýju alþingi yrði því byggt á mjög veikum grunni.

En alþingi er alls ekki þó það eina sem þarf að breyta. Þær breytingar sem er sjálfsagt að framkvæma ættu að óma út um allt þjóðfélagið og vera grunnurinn að farsæld framtíðarinnar.

 

Þjóðfélagið

 

Nú hefur eins og við höfum séð gengið mikið á út í þessu blessaða þjóðfélagi. Þar sem sitt sýnist hverjum. Þar sem fólk myndar sér sínar skoðanir á þeim grunni sem það telur best ætla til árangurs. En eins og við vitum sem fylgjumst vel með þá hafa verið mjög skiptar skoðanir hvaða leiðir þjóðin á að velja sér.

 

Það er nú samt alveg orðið ljóst að þjóðin þarf að finna sér sameiginlegan grunn inn í framtíðina. Því ef ekkert er að gert þá munum við hafa búið börnum okkar upp á þá miklu erfiðleika sem við sjálf höfum ekki getað leyst. En ekki viljum við að börnin okkar þurfi að leysa úr þeim mikla vanda sem við hinir fullorðnu bjuggum til. Sama hverjir gerðu það.

En nú er úr miklu að velja og hafna. Hvað sjálfan mig snertir þá hef ég alveg myndað mér eigin skoðanir á því.

 

Að velja og hafna

 

Í mínum huga þurfum við að búa til nýjan grunn sem byggir á mannúð. Kjarninn er sá að við þurfum að taka okkur fyrir alvöru á, í því hvað við viljum og hvað ekki. Fyrir það fyrsta þurfum við að verka jákvæð og hætta þessum endalausu ávirðingum á hvort annað og byggja samræður okkar á fyrir alvöru að leysa málin. Því ekki eru þeir fjömörgu sem eru að mótmæla að gera það út af engu.

Eitt af því sem stjórnvöld þurfa að gera er að viðurkenna að vandinn sé fyrir hendi. Að sýna vilja til þess að vinna með fólki að því að leysa málin. Í stað þess að tala allt upp og lofgera sín eigin verk sem kannski eru ekki byggð á raunveruleikanum. Enda vitum við að orð standa gegn orði. Þetta endalausa hjal þeirrar ríkistjórnar sem ræður, um að allt sé svo gott og fínt, því þau hafi verið svo dugleg við að leysa málin. Sama hvort það sé rétt eða ekki. Sama þá hverjir eru við stjórn. Raunveruleikinn er jú sá sem við finnum fyrir en ekki sá sem okkur er sagður að sé.

 

Margt er það sem við þurfum að huga að. Eins og tilæmis þau atriði sem við viljum og viljum ekki.

Tökum dæmi:

Það væri alveg sjálfsagt að vilja

virðingu í stað óvirðingu

 

heiðarleika í stað óheiðarleika

 

sannleika í stað lyginnar

 

rætt sé saman á friðsamlegum grunni í stað rifrildis sem elur jú á ósamkomulaginu

 

jákvæðni í stað neikvæðni

 

einlagni í stað vafasemi og tvöfeldni

 

að hlusta og taka á móti skoðunum fólks á jafnréttisgrundvelli og meðtaka þær, melta og byggja út frá þeim, í stað þess að neita öllu og hugsa bara um að ráða öllu og byggja eingöngu á eigin skoðunum

 

alvöru réttlæti sem nær til allra jafnt hvar svo sem í þjóðfélagsstiganum sem fólk – í stað óréttlætis sem bara byggir á sundrungu og því að halda í háværar raddir fólks sem í alvöru finnst að það sé brotið á því

 

Að byggja upp alvöru Traust í stað þess að ala á vantrausti með gjörðum sínum

 

Að vinna út frá Kærleika því hann er jú með í öllu saman og á að ná jafnt út um allt þjóðfélagið og er að grunninum til að við getum unnið betur saman

 

Kæru lesendur. Leggjum út frá því að byrja nýja árið 2013 á grundvelli friðseminnar og vonumst eftir að við náum saman um öll þau góðu málefni sem við þurfum að vinna að. Setjum okkur raunveruleg markmið og byggjum á því að efla hugsun manngildana og samtvinna hana þannig að hún tóni saman út um allt þjóðfélagið.

Höldum í vonina því hún hvetur okkur til dáða að góðum verkum.

 

Góðar stundir og gleðilegt nýtt ár

Segir orð forsetans ekki koma á óvart

Ó Ísland, ó Ísland, þetta Guðs stútvalda land

 

Það er enn tími fyrir íslendinga að sameinast um grundvallaratriði

Þjóðin gæti unnið saman að gerð Stjórnarskrár!

 

Tillögurnar þurfi að endurskoða

Ný Stjórnarskrá eða Manifesto?

A manifesto is a written public declaration of the intentions, motives, or views of the issuer, be it an individual, group, political party or government.

Tillaga að Ísland geri með sér sérstakan sáttmála eða samning

 

• Þjóðleg opinber yfirlýsing

 
Hugsa mætti sér að þjóðin gerði með sér sérstakan samning eða sáttmála þar sem tekin væru fyrir helstu atriði sem báðir þjóðfundirnir völdu sér. Hvernig slíkur samningur yrði útfærður býður upp á ýmsa möguleika.

Ákveða þyrfti sérstök grunnatriði í slíkan samning

1. Hugsanlegur möguleiki að þeir sem voru á þjóðfundunum (öðrum hvorum eða báðum) kæmu fram með sérstakar tillögur að hvað væri í köflum slíks samnings, á grundvelli frumatriða.
2. Hugsanlegt að bjóða almenningi að leggja inn tillögur hvað væri í samningnum á grundvelli sömu skilyrða.
   
   Þegar að ljóst yrði hvað stæði í slíkum samning þá ætti almenningur 18 ára og eldri að mæta til að undirskrifa samninginn með sínu nafni og kennitölu. 

 

Til að undirbúa sig undir "Nýtt Ísland" Inn í slíkan samning gætu komið inn þar atriði sem snúast að nokkru leiti hvernig fólk gæti sett upp endurgerð samfélags þar sem kaflar sem snúa að stjórnarskrár atriðum koma við sögu. En það byggði á því að það væru atriði sem hefur fengist reynsla af.

Inn í Manifesto gætu síðan komið ýmis atriði sem snúa að samfélagi manna er byggir á jákvæðni og góðum mannlegum gildum, eins og heiðarleika, virðingu, réttlæti og svo framvegis.

Slíkur grunnsamningur þyrfti ekki að vera nema 4 eða 5 blaðsíður. 

 

• Ný tillaga að efnisatriðum stjórnarskrár

 

Ég velti því fyrir mér hvort ekki sé leið til að sætta alla aðila. Í þeim tilgangi fór ég að hugsa um hvort að ekki væri hægt að vinna að gerð nýrrar íslenskrar Stjórnarskrár á annan máta? Fyrst að byggja upp "Nýtt Ísland" og setja á svokölluð reynslulög á hin ýmsu atriði sem teldust til hinna ýmsu kafla nýrrar stjórnarskrár. Að taka þannig hvern kafla fyrir sig byggja upp með þjóðinni. Síðan þegar komin er góð reynsla á, setja þá inn í frumvörp og sem lög (eftir á) og þaðan inn í stjórnaskrá sem kafla þar.

Þannig að viðhafðri góðri reynslu þá virkar það einhvern veginn réttlátara, viturlegra og raunverulegra að setja efnist atriði eftir að reynsla er komin á þau sem kafla nýrrar stjórnarskrár. 

 

Punktar um núverandi stjórnarskrá og tillögur þær sem á að kjósa um

• En og aftur þvert NEI! 

 

Fyrir nokkru síðan skrifaði ég hér á bloggið mitt greinar sem útskýrðu andstöðu mína við tillögur stjórnlagaráðs í gerð nýrrar stjórnarskrár. Meira að segja kom með haldbær rök fyrir því að kosningin sé ósanngjörn og að það halli á þá sem segðu NEI við fyrstu spurningu sem leggja á fyrir þjóðina 1. vilt þú hafa tillögur stjórnlagaráðs sem grundvöll að gerð frumvarps að nýrri stjórnarskrá? JÁ - NEI.

Einnig tók ég fyrir ýmsa kafla tillagnana og útskýrði andstöðu mína við þá. Hér í þessari bloggfærslu kem ég dálítið inn á aðra punkta í þessu máli öllu. Og enn frekari ástæðum fyrir mínu NEI. 

 

• Gamla Stjórnarskráin

 

Hún er þarna eins og föst í huga íslendinga. Við erum orðin vön henni og hugsum lítið um nema þá kannski þegar að verið sé að leita að blóraböggli fyrir ástæðum á verkum manna. Þannig er stjórnarskrá oft notuð sem tæki til að kenna um þegar að aflaga fer. Það sem gerst hefur á Íslandi hefur gerst þrátt fyrir hana og vanalega eru atburðir ekki vegna hennar heldur hugsar fólk ekkert um hana þegar að verknaðurinn er framinn, eða það hentar oft ekki sjónarmiðum fólks að fara eftir henni. Hugsið ykkur í þessu sambandi hvernig það væri ef engin stjórnarskrá væri til, þá hefðum við ekki tæki til að kenna um það sem aflaga fór. Við vitum alveg hvað við höfum með gömlu stjórnarskránni.

 

• Ný Stjórnarskrá 

 

Hún er eins og við vitum ekki orðin til. Við vitum því ekkert hvað breytingar á henni muni gera fyrir íslendinga. Hún er því mikil óvissa og mjög langt í frá að það sé sátt um hana. Hugsið ykkur ef tillögur stjórnlagaráðs yrðu nú samþykktar. Það gæti orðið til þess að mikil óeining verði til inni á alþingi. Ómældum tíma yrði varið í deilur um þetta mál, í stað þess að sá tími gæti orðið til að minni tími færi í mál sem skipta mjög miklu máli. Einnig gæti það orðið til að sundra þjóðinni enn frekar.

Einnig á fólk til að hrópa upp og vera með yfirlýsingar að fólk sem sé andstætt breytingum á stjórnarskrá hafi ýmissa sérhagsmuna að gæta. Sem er ekki sanngjart því mjög margt fólk á sér enga sérhagsmuni og allt aðrar ástæður að baki andstöðu þeirra. Ég tildæmis sjálfur tilheyri þeim hópi fólks sem hafa enga sérhagsmuni, en samt neita ég staðfastlega að samþykkja efnisatriði þessarar Stjórnarskrár sem spurgt er um.

 

• Von eða vit?
  

 

Það eru ýmsir í þeim hópi sem vill samþykkja tillögur stjórnlagaráðs, sem trúa því að eina leiðin til að breyta á Íslandi sé í gegnum Stjórnarskrána. Að þetta sé eina leiðin til tryggja það að almenningur fái einhverju meira ráðið um framkvæmdir, eins og tillögur til frumarpa til laga. Þetta fólk gleymir ýmsum atriðum eins og tildæmis þeim kafla er snýr að þjóðaratkvæðgreiðslum. Að þó nægilegur mikill fjöldi fólks fengist upp í 10% regluna þá er það alltaf á endanum Alþingi sem sjálft ákveður og ræður með meirihlutakosningu hvað verður um slíkar tillögur. Einfalt er að sjá að möguleg tillaga frá fólki sé andstæð þeim flokki eða flokkum sem hafa meirihluta á þingi, í það og það sinnið.

Svo er alltaf mikið óvissumerki hvort að þingið samþykkir slíka tillögu. En við verðum jú að muna að kosning um nýja Stjórnarskrá á að vera ráðgefandi. Það er spurning hvort að eitthvað vit sé í þessu.

 

• Það væri hægt að breyta og gera það öðruvísi

 

En það er önnur leið vissulega til.  Hún er sú að það er þjóðin sjálf sem á að hafa kraftinn til að breyta og réttinn til þess.

Sjálfur er ég þegar að verða tilbúinn með sérstakar hugmyndir og tillögur um framkvæmdir slíkra atriða og mun rita þær niður hér á bloggið mitt þegar að rétti tíminn er orðinn til þess. En það er svo sannarlega öðruvísi!

 

• Ástæðuveldið
  
  

 

Það er alveg ljóst að ákveðnar ástæður lyggja að baki sérstakra áhugamanna um að ný stjórnarskrá verði að veruleika. Sumir eiga sér þar sérstök mál. Eins og sést fyrir með atriðum í ýmsum köflum tillagna að nýrri stjórnarskrá. Tildæmis eins og sem snýr að þjóðréttarsamningum og þar eru ákveðnir aðilar áberandi í að auglýsa stjórnarskráratriði og þjóðaratkvæðagreiðsluna. Einnig aðilar sem vilja breyta atriðum eins og um sérstakan trúarkafla. Svo eru það hinir sem telja sig hugsanlega tapa einhverju eða farast á mis við eitthvað ef þjóðin segði NEI við spurningunum sem á að leggja fyrir þjóðina. Þegar að farið er vandlega yfir þessi mál eru ástæðurnar nokkuð augljósar. Hvað sjálfan mig varðar þá tek ég ekki þátt í slíkum ástæðum!

 

Ég legg til að þverskurður þjóðfélagsins verði valinn til að setja saman þau atriði sem færu inn í sérstakan þjóðarsamning.

Ég segi því eitt ákveðið NEI við spurningu 1. sem leggja á fyrir þjóðina í þjóðaratkvæðagreiðslu þann 20. október.

 

 

Nýtt Ísland 50 - 0

Það þarf í alvöru að hefja Ísland upp í nýja tíma.

Ýmsu fólki er tíðrætt hvað Nýtt Ísland sé, en svo virðist sem það sé dálítið mismunandi í huga persóna.

 

Í mínum huga snýst “Nýtt Ísland” fyrst og fremst um réttlátt þjóðfélag þar sem allt tónar saman, heiðarleiki, traust, virðing og samheldni íbúanna. Þar sem fjölskyldan og einstaklingar geta unnið og verið saman í sanngjörnu samfélagi.

Hér er aðeins lauslega fjallað um þau atriði sem komu sterkt upp í hugann.

• Hið þinglega vald

Til að “Nýtt Ísland” virki raunverulega er mikilvægt að dreifa valdinu niður og leifa almenningi að taka þátt í nýju Íslandi.

Þetta er eitt mikilvægasta atriði fyrir framtíðina. Því ef þinginu verði ekki breytt þá verður ekkert nýtt Ísland heldur bara áframhaldandi 4- flokkapólitík þar sem smáir flokkar eiga erfitt uppdráttar.

Til að losa um vantraustið, rifrildin og ávirðingarnar sem skapast á þinginu er mikilvægt að breyta stjórnskipaninni. Öðruvísi er tómt að tala um að eitthvað “Nýtt Ísland” verði til.

Með því að kjósa í nær óbreytt þingræði þá er engu breytt og gamla Ísland á sama stað.

Með því að breyta stjórnskipaninni þá stóreflir það traust sem fólk hefði á Alþingi. En besta traustið er í huga íbúans. Þessvegna þarf að búa til aðstæður þar sem hægt væri að byggja á trausti.

Ég hafna stjórnarskrá með óbreyttu þingræði!

• Raunverulegt lýðræði er þátttökulýðræði

Það er miklu sanngjarnara og sterkara að búnar séu til aðstæður þar sem einstaklingar fái raunverulegt frelsi til að tjá sig. Og það tjáningarfrelsi gefi réttinn til að hafa áhrif á ákvarðanir í samfélaginu.

Þessvegna hafna ég 10% reglunni í tillögum stjórnlagaráðs!

• Raunverulegt réttlæti virkar best með þátttökulýðræði inni í litlum samfélögum

Þar sem íbúum landsins er sýnd sanngirni og allir hafi jöfn réttindi í þjóðfélaginu. Það er félagslegt réttlæti hvers manns að hafa mannsæmandi líf.

Að jafnframt þó stjórnvöldum beri skilda til að fólk hafi réttlæti þá er það fólksins sjálfs sem á að geta tjáð sig ef það telur brotið á sér, með ákveðnu móti í mannlegum samskiptum eins og tildæmis með mannskiptaráði.

• Frelsi

Í frjálsu þjóðfélagi, hefur hver og einn réttarstöðu og stjórn að eigin líkama og huga. Það er því mikilvægt að það frelsi sem manninum er gefið hafi hann vald á og beri sjálfur ábyrgð á.

Það er hinsvegar stjórnvalda að fylgja eftir því að þeirri ábyrgð sé farið eftir og fylgt eftir.

Hvað er Nýtt Ísland?

Kæri lesandi, áttu þér draum? Það á ég! Draum um nýtt Ísland.

1. Það byrjar með einu JÁI -- Já ég vill að Ísland breytist! ef þátttakandinn getur ekki einhverra hlutana vegna tekið meira þátt, þá er eitt JÁ nóg!

Þú sem lest átt svo eftirminnilega eftir að sjá meira um þetta atriði núna á næstunni!

2. Við tekur að fólk vill taka meira þátt, eins og að hópa sig saman þar sem allir fá að tjá sig. Algjörlega frjálst fyrir fólk að tala saman í hópum (hægt væri tildæmis að nota hringborð til þess). Hér er verið að tala um almenning!

3. Að síðustu er fólki boðið á einn Risastóran fund þar sem fólk kemur saman til að njóta samverustunda, skemmtun og leik, sem og tjá sig um hvernig "Nýtt Ísland" ætti að vera. Að sjálfögðu væri enginn bundinn við lið 2 og heldur ekki að mæta á þennan lið.

Hvernig þarf þjóðfélag að funkera þannig að fólk sé ánægt í því?

Hvernig þarf þjóðfélag að vera til að fólk njóti réttlætis? Hvernig þarf það að vera til að fólk njóti sanngirnis?

Þessar og ótal fleiri spurninga koma upp í hugann varðandi þau íslandsmál sem snúa um okkur öll sem lifum í þessu landi.

Eins og tildæmis þessar líka:

Afhverju er fólk hætt að mæta á mótmæli?

Afhverju hefur hvarnast undan nýjum framboðum til alþingis þegar að fólk vill augljóslega breytingar?

Afhverju ná þessi nýju framboð ekki til kjósenda?

Við þessum spurningum er aðeins eitt svar:  Fólk er í fjötrum vonleysis um að einhverju verði breytt á Íslandi fyrir alvöru. Það er í alvöru ekki að sjá að neitt verði gert til þess.

Nú er bara dróma doði,
sem dembist yfir landið hér,
ef á fróni gott og fallegt boði,
þá festist það í huga þér.

Hvað er þá "Nýtt Ísland"?

Að sjálfsögðu er "Nýtt Ísland" um það sem býr í huga þér! Að sjálfsögðu snýst það um fjölskylduna. Að sjálfsögðu er það að allt landið tóni saman.

Að sjálfsögðu snýst "Nýtt Ísland" um mannsæmandi líf fyrir alla þegna landsins.

Að sjálsögðu er með mannsæmandi lífi byggt að grunninum fyrir framtíðina.

Að sjálfsögðu er "Nýtt Ísland" um mannleg gildi. Sem er sú sjálfsagða krafa að allt þjóðfélagið tóni saman á heiðarlegum, virðingarverðum og kærleiksríkum nótum.


Aðeins með því að vinna út frá þessum nótum er lagður grunnurinn á því að losa sig við það sem við viljum ekki hafa í þessu þjóðfélagi.

Heiðarleiki og virðing tilheyrir ekki mínu AMYGDALA

 

Eins og þið sjáið sem ratið hingað inn þá hef ég breytt blogghausnum mínum. Þetta er blaðsíða 2 í skjali mínu:  "Nýi Sáttmáli" Verður hann svona á meðan að ég kynni og skrifa um efni tengdu því.

 

 

          _________________________________________

 

Heiðarleiki og virðing tilheyrir ekki mínu AMYGDALA

 

Margt fólk hefur hátt viðbragðsstig í þeim hluta heilans sem stjórnar ótta.  Eitt af þeim atriðum er óttinn við því hvað hinir gera. Óttinn sem verður til þegar þeir eru settir í vörn. Viðbrögð þeirra verða oft þannig að þeir finna sér hvatningu til að svara ávirðingum. Jafnvel þó að þeim sé ekki beint að neinni sérstakri persónu, heldur tildæmis vinnuumhverfi. Sem verður oft síðan til þess að ávirðingarnar ganga á milli hvað eftir annað. Stundum getur þörfin fyrir að svara átt sér orsakir af einhverri eigin sektarkennd sem kemur frá undirmeðvitundinni, þó þeir viðurkenni hana ekki með sér. Væri mannsheilinn skoðaður þegar að hann er á hæsta stigi varðandi ofanskráðu, þá sæist línurit yfir "Amygdala" vera rosalega hátt. 

 

En mikill ótti er þannig streytuvaldandi.  Og það eru mörg atriði sem koma fyrir í lífi sums fólks sem það óttast.

Þar á meðal er óttinn við heiðarleika og virðingu

 

Í sumum vinnuumhverfum er óttinn við heiðarleika og virðingu meiri en í öðrum. Tökum tildæmis stjórnmálin. Þar er fólk hvað eftir annað sett inn í aðstæður þar sem þessi hræðsla kemur mikið fyrir. Þegar að almenningur kýs sér persónur til valda og áhrifa myndast þessar aðstæður þegar að það fólk tekur til starfa. Orsakinar eru oft kröfunar um að eigin áhugamál, baráttan um völd og áhrif séu sett ofar en andstæðinganna. Og það er þannig undirlyggjandi hvati þess að óheiðarleiki og óvirðing verður til. Þar sem óttinn er hvað mest myndandi. Svo fylkja menn sér um áhugamálin inn í flokka. Þar sem krafist er skilyrðislausar hlýðni við þessi svokölluðu baráttumál þeirra. Svo er gengið til stríðs með þau baráttumál og sigur skal vinnast hvað sem það kostar. Jafnvel þó andstæðingarnir hafi sér mikið til síns máls. Og krafan um völdin, að ráða öllu hvað sem allir hinir segja og vilja.  Jafnvel þó stundum að mikill hluti þjóðarinnar sé andstæðir þeim málum. Það skiptir þannig engu máli hvað þjóðin segir. Heldur eru það völdin sem ráða, sem sýnir það að tilhneigingin til einræðis er orðin alger.

 

Eitt ágætt dæmi um óheiðarleika í stjórnmálum er sú árátta að fara í kringum lögin og gera tilraun til þess að búa til ný lög til að hafa fram vilja sinn. Undanfarnar vikur hefur þetta verið áberandi  í störfum á alþingi. Sú tilheiging til algjörs valds er að segja má beintenging í algjöran ótta. Sá ótti getur tildæmis orðið til vegna þess að aðilum hafi mistekist ákveðin atriði og vegna þessa sé það að missa tökin á völdunum. Þá verður til þessi óvirðing sem skín í gegn. Hver annar sýnir hinum óvirðingu með áhrínsorðum sem og ýmissri líkamstjáningu. Þar sem ávirðingarnar og baktjaldamakkið verða til. Algjör ótti og ofurstreyta haldast nú í hendur. Þingið verður algjört kaos.

 

Er sanngjarnt að krefjast heiðarleika?

 

Krafan að vinnuumhverfi það þar sem stjórnun fer fram hlýtur að vera sanngjörn, aðeins ef valdafulltrúar þjóðarinnar séu kosnir út frá þeirri ágætu reglu að þeir séu fulltrúar þjóðarinnar allrar frekar en eigin vilja. Segja má að ef fólk á að velja sér plagg sem snýr að æðstu stjórnun landsins þá þurfi að vera tekið sérstök tillit til þessara atriða.

 

Í skjali mínu "Nýi Sáttmáli" 

stendur tildæmis í heiðarleiki stjórnmálamanna:

 

Stjórnmálamenn gegna miklu hlutverki í lífi okkar. Þeir eiga að vera raddir fólks og gera það að markmiði sínu að bæta hag alls almennings.

Góðir og áreiðanlegir stjórnmálamenn hafa unun af að þjóna fólki og líta fyrst og fremst á sig til að þjóna velferð íbúana sem eru launagreiðendur þeirra. Góður stjórnmálamaður er þannig verður launa sinna.

Stjórnmálamenn eiga að vera fyrirmyndir þjóðarinnar vegna þess trausts sem kjósandinn veitir þeim til stjórnunar. En þær fyrirmyndir gefa stjórnmálafólki á engan hátt leyfi til að misnota vald það sem kjósandinn veitir honum.

Stjórnmálamenn þjóna hagsmunum allra íbúa landsins og þeir eiga að þjóna vonum þeirra og væntingum.

Losaðu þig við óttann!

Næstu daga mun ég draga fram fleiri atriði um þetta mál. 

 

Hér er linkur á skjalið "Nýi Sáttmáli"

 

 

 

 

 

 

 

Manngildaskjalið "Nýi Sáttmáli"

Fyrir stuttu síðan bjó ég til ákveðið skjal sem ég vann að í 1 og 1/2 mánuð ca. sem ég kalla "Nýi Sáttmáli"

Í skjalinu eru dregin fram á sem einfaldastan máta, nokkur atriði um heiðarleika, virðingu og réttlæti í stjórnmálum. Hvernig þau ættu að vera EN ERU ÞVÍ MIÐUR EKKI!

Með því að lesa og skoða greinar á fréttamiðlum og bloggum síðustu daga þá virðist svo vera að höfundar greina séu í miklum auknum mæli farnir að skrifa um þessi atriði í greinum sínum. Þannig sést fjallað um heiðarleika, virðingu og réttlæti í auknum mæli. Það er bara jákvætt.

Hverju sem veldur veit ég ekki. En ég ætla samt rétt að vona að fólk sem hefur náð sér í 1 eintak af skjalinu hugsi vandlega um efni þess.

Það er gott ef fólk veltir fyrir sér atriðum út frá jákvæðum máta með það fyrir augum að sjá hvað mætti laga. Beri þannig saman hvernig hlutirnir ættu að vera, við það hvernig þeir eru ekki. Því á þennan máta má auðvelda fólki að lagfæra sem miður fer.

Við skulum vona að þjóðin geri gangskör í að efla sig í
MANNLEGUM-GILDUM og opni augu sín fyrir því hvernig við getum breytt landinu þar sem allur þorri íbúa gangi jafnt að allsnæktaborði heiðarleikans, virðingar, kærleika og réttlætis. Því aðeins með að byggja upp frá þeim mannlegum gildum náum við að gera eitthvað af viti til að vinna saman að framgöngu okkar.

Tökum öll þátt í að efla GILDISMÁTT-inn með okkur!
Góðar stundir.

Hér er:

"Nýi Sáttmáli"

http://www.mediafire.com/view/?a79twh65n3g902o

 

BLAÐSÍÐA 2 ÚR SKJALINU:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

smellið tvisvar á mynd til að stækka í læsilega.

 

Nýi Sáttmáli

Formáli

 

Það er svo undarlegt að eiga með sér von um betra Ísland en sjá svo að við viljum ekkert fyrir alvöru gera í því að vinna sameiginlega að þeim verkum að gera landið fyrir alvöru byggilegt öllu okkar fólki.

Þó við vitum í hjörtum okkar og með upplifun okkar hvað sé rétt, þá virðist svo vera að við gerum stundum alltof lítið með þau mannlegu gildi sem felast í því. Förum þannig oft lítið eftir þeim, eða hugsum lítið um þau þegar við höldum áfram gegnum lífið.

Svo sjáum við og heyrum öll ljótu orðin, óheiðarleikann og óvirðinguna breiðast út um allt þjóðfélagið. Þar sem neikvæðnin öll blasir við. Þar sem menn nota allskonar misvísandi orð og setningar, oft ljót og mannskemmandi. Jafnvel stjórnmálamenn beita fyrir sig óvirðingu í sínum ræðum og gerðum. Þó loforðin séu fögur er þannig ekkert farið eftir þeim. Eins og að segja: ég ætlaði ekki að segja eða gera þetta en ég gerði það samt. Það er þannig stundum eins og það sé einhver hundur í fólki. Sem eru þá oft afleiðingarnir af því sem hinir gera líka.

Það er svo auðvelt að sjá þetta þegar að litið er yfir farinn veg í ræðum og ritum. Sérstaklega þegar að farið er yfir þessi mál með manngildin í huga. Það jákvæða vill oft svo verða að detti út eða lítið hugsað um.

Eftir að hafa séð allt það sem hefur gengið á, þá ákvað ég að taka mig til og gera tilraun til að gera eitthvað jákvætt og heillandi ef ég gæti. Því datt mér í hug að búa til þetta jákvæða skjal þar sem fjallað er um manngildin og gerð tilraun til að draga fram þau atriði sem snúa að jákvæðni þeirri sem við öll ættum að geta haft í huga í ferð okkar í gegnum lífið.

Í þessu skjali er gerð tilraun á hlutlausan hátt til að draga fram nokkur atriði sem snúa að Heiðarleika, Virðingu, Kærleika og félagslegu Réttlæti. Aðeins er kastað hér fram nokkrum spurningum sem komu upp í hugann og reynt að ná þannig fram hugsunum fólks um hvernig sé hægt að vinna að þessum jákvæðu manngildum saman. Eins og gerist og gengur getur fólk verið á dálítið mismunandi skoðunum um þessi mál. Og jafnvel örugglega hægt fyrir fólk að sjá fleiri atriði og fleiri spurningar en hér eru nefnd í þessu stutta skjali.

Hér eru lagðar fram spurningar og dregin fram atriði sem allir stjórnmálamenn eiga að geta haft að leiðarljósi. Hér eru einnig spurningar fyrir heimilin og fyrirtæki til að hafa í huga.

Það er jafnvel alveg hægt að sjá að við íslendingar ættum i alveg að geta gert gangskör í því að vinna saman að því að gera landið okkar byggilegt með þessi mannlegu gildi að leiðarljósi. Að minnsta kosti á ég mér þann draum um að við getum gert:

MANNGILDA BYLTINGU saman

Afhverju ekki?

Glæpsamlegar hækkanir síðustu vikurnar

Afhverju í ósköpunum hækkar alltaf bensínverð hér á landi jafnt og þétt þótt að heimsmarkaðsverðið lækki?

Nú var nefnilega í fréttum í morgun í Útvarpi að bensínverð erlendis hafi lækkað umtalsvert vegna aðgerðar Frakklands. 

Ætti þá ekki að vera skilyrði fyrir Olíufélögin hér að fylgja því?

Því miður hafa Olíufélögin ekkert farið eftir að lækka verð á bensíni til samræmis við annarsstaðar í heiminum. Þvertá móti sjáum við hækkanir eftir hækkanir en aldrei lækkanir.

Ætti ekki að vera betra eftirlit með bensínverði hér á landi? Eins og tildæmis að setja í gang séststakt bensínráð í stjórnsýslunni, sem heldur utanum og passar upp á að verðið hækki ekki þegar tildæmis að það lækkar annarsstaðar í heiminum. 

Eins mætti setja sérstakar takmarkanir á hagnað Olíufyrirtækja einmitt vegna þess hversu þjóðin er þörf fyrir Bensín. 

ÓB hækkar bensín um 4 kr.

Úlfúð eða Mannúð?

Eru þeir sem hafa sem hæst í þjóðfélaginu haldnir sjálfhverfu? Eða er það þeim sjálfsagt mál að vera alltaf með klærnar í einhverjum? Eða er það þeim sjálfsagt mál öll þessi kvikinska?

Vonandi að grein mín á blogginu í gær hafi orðið fólki til umhugsunar. Ástæðan fyrir henni var sú hreinlega að mér blöskrar allur atgangurinn sem hefur gengið á út í þjóðfélaginu.

Maður líttu þér í eigin barm og veltu því fyrir þér hvort þú nærð einhverjum árangri með framgengni þinni.

Ég vellti því fyrir mér óneitanlega hvenær fólk muni læra. Eins og sást í bloggrein minni í gær þá dróg ég fram þau ágætu gildi sem þjóðfundurinn 2009 valdi sér. Ástæðan er sú að í öllu því orðaflaumi og orðaskaki sem hefur gengið á, virðist dálítið að það hafi gleymst að fara eftir þessum gildum.

Hvernig er tildæmis með heiðarleika? Hafa þeir sem hafa geyst út á völlinn alltaf viðhaft heiðarleika? Eða kærleika? Þorir fólk ekki að tala um kærleika afþví að það er uppfullt af soranum? Hvað með virðingu? Hefur fólk sýnt öðrum virðingu? Eða er fólki ekki bara heiftin í blóð borin?

Er sannleikurinn heiðarlegur?

Veltið fyrir ykkur þessari spurningu.

Nú er það svo að fullt af fólki hefur úr öllum flokkum og stigum þjóðfélagsins hefur lofað ýmsu hér og þar. Framtíðin í þeirra augum á að vera svo fögur og fyrirheitin svo mörg. En erfitt er að sjá að þau geti haldið reiður í öllu flóðinu. Satt best að segja er framtíðin mjög óljós varðandi hvað næst fram í öllu því flóði sem borið er fram. Og ég ætla bara leyfa mér hér að vera alveg heiðarlegur að segja að ég sé ekki fyrir mér að neinar miklar breytingar náist fram ef svona er haldið áfram. Ég ætla því að leyfa mér að vera þessi bölsýnismaður sem sér fyrir sér að Ísland hafi ekkert lært.

Stundum finnst mér að þeir sem eru að bjóða sig fram til stjórnunarverka séu dálítið úr takti við fólkið út í þjóðfélaginu. Það er þessi fulltrúagræðgi sem verður til þess að það slitnar frá almenningi. Jú, jú, það lofar að gera hitt og þetta og fyrirheitin eru fögur. En hvað sést svo þegar að út úr hólminum er komið og það á að fara að vinna að þeim?

Hafandi talað við fullt af fólki sem ég mæti daglega á vinnustað mínum, þá kemur fram mikið vonleysi í fólki. Og það hefur satt best að segja litla trú á að einhverjum alvöru breytingum verði. Þetta sé bara þessi sama gamla tugga.

Í tengslum við það má kannski spyrja sig hversvegna fólk mætir ekki ákveðnar að mótmæla? Sjálfsagt á það sér að hluta til þær orsakir að fólk sér ekki tilganginn.

Satt best að segja er það mannlega best til fallið að breyta einhverju. Því þaðan frá á Ísland bestu tækifærin til að efla þjóðina.

Ég sé það fyrir mér að almenningur geti gert mannúðarbyltingu og tekið sér saman að hreinsa burt allan ósómann. Nái að sameinast um gildin og vinna síðan útfrá þeim. 

 

Hvað eru fögur fyrirheit,

ef fara á ekki eftir þeim,

fer þjóðin bara fyrir leit,

í þennan framtíðar heim.

Reiður:> 1. hafa svar á á reiðum höndum, 2. vera tilbúinn

Stjórnvöld sjá ekki skóginn fyrir trjám

Besta leiðin hefði verið fyrir stjórnvöld að sækjast sérstaklega eftir því að setja saman hóp manna héðan og þaðan úr þjóðfélaginu. Bæði menntað fólk sem og ómenntað til að ná fram með vinnu hvað best væri að gera.

Út í þjóðfélagið berast raddir héðan og þaðan í útvarp, sjónvarp, veffréttamiðla og útprentuð blöð. Frá sérfræðingum sem þykjast vita allt best. En svo koma aðrir og segja eitthvað allt annað og þykjast það líka. Almenningur veit ekkert hverjum á að trúa. Nema þá kannski að hafa lært að trúa ekki hverju sem er.

Allskonar ráðleggingar eins og tildæmis: við eigum að taka upp efru vegna þess ,,,,,,bla,bla,,,. Sem og hið gagnstæða. 

Í stað þess er þjóðin enn að berjast við afleiðingar hrunsins og því miður sér langt fyrir endan á þeim málum. Það er síðan með ólíkindum alveg að stjórnvöld standa þeim sem varð hruninu valdandi í stað þess að standa með fólkinu. 

Nær eina vitið hefur komið frá fólkinu sem vinnur hörðum höndum að því að fá almenningi skaðan af hruninu bættan. Sem og því fólki sem hefur áttað sig að við svo má ekki búið standa. Það er gjörsamlega ómögulegt enn annað að vitiborið fólk sjái að þetta er ekki hægt lengur. 

Þjóðin þarf að velja sér nýjar leiðir. Ástæðan er sú að leiðin sem var notuð er stórgölluð. Það er augljóst mál. Ekki er hægt að bæta þá leið sem steytir ásteytingarsteinum. 

Ég held að stjórnvöld ættu að læra að fara dálítið meira eftir því sem almenningur í landinu vill að meirihluta. Í stað þess að standa gegn fólki. Það væri miklu meiri vit í því.

Annað er að sérfræðingarnir ættu nú að sleppa öllum rugluðu yfirlýsingunum í fréttum um hitt og þetta. Þeir hafa ekki sýnt fram á mikið skynbragð á stöðu landsins. Nema þá að vera vilhallir þeim sem bjuggu til höggin og koma með allskonar bull oft þvert á við staðreyndir í málunum.

Sagan mun segja að þeir sem standa ekki með þjóð sinni til framtíðarinnar munu gleymast í moldu grafar eða verða minnst aðeins fyrir þá skömm sem þeir eru valdandi.

Það er nokkuð augljóst mál að besta leiðin fyrir okkur er að finna leiðir til að efla framgang landsins okkar með nýjungum til framtíðarinnar. Eins og tildæmis að stórefla og setja í gang verkefni í vistvænni fæðuöflun. Með slíku sýnir þjóðin það vit með því að segja: við ætlum að taka á hlutunum öðruvísi. Sjálfbærni er einfaldlega næst á dagskrá. Það þyrfti að setja í gang heildstæða stefnu í þeim málum og búa þannig um knútana að svæði það sem setur verkin í gang njóti alvöru afrakstur af þeim verkefnum sem sett væru í gang.

Eins og staðan er núna er langt frá að afleiðing kreppunnar sé búin. Og svo virðist að fjármálahirðin hafi ekki neitt lært og ætli sér að leika sama leikinn aftur og aftur.

Lærum að efla Ísland að eigin verkum en ekki annarra. 

Læra af hagsýnum víkingum