Færsluflokkur: Kjaramál

Hvað gerist svo?

Hvað gerist ef ekki tekst að semja?

Hverjir falla, hverjir halla, hvað verður um þessa kalla...................?

Vonandi er að koma að því að þessi stjórn falli. Hverjir úr ríkisstjórn eru að vinna með aðilum þessara samtaka í málunum frá grunni? Ég bara spyr vegna þess að eins og málin eru alvarleg þá ætti aðili frá ríksstjórn alltaf að vera með heldur en það að samtökin leysi af sér til ríksstjórnar þegar að þeir eru tilbúnir með drög. Mér finnst að það þurfi að haga hlutum dálítið öðruvísi þegar að svona mikilvæg mál eru rædd sem skipta framtíð launafólks svo mikið.

Það er ömurlegt að hugsa til þess hvað lítið kemur út úr svona viðræðum og að launafólk þurfi alltaf að vera háð þessum herrum um kjör sín. Í stað þess mætti búa til öðruvísi aðstæður þar sem allar svona viðræður væru að mestu óþarfar! Einmitt vegna þess að Ísland yrði rekið sem fyrirtæki fyrir alla landsmenn og vinna slíks fyrirtækis yrði fyrir hag fólksins í landinu. 

Burt með ruglið og gerum eitthvað fyrir alvöru!

Skoðið "Okkar Ísland" 1.04 og hugmyndir þar. Einnig síðustu bloggfærslu mína á undan þessari.

 


mbl.is Ekkert bólar á yfirlýsingu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Smávegis um kosnaðarliði í fjárlögum og hvernig breytt fyrir "Okkar Ísland"

Hugmyndir þessar sem hér koma fram munu fara inn í "Okkar Ísland" 1.05.

Þau mál og hugmyndir sem er skrifað eru hugsuð sem undirbúningur til  leiða sem svo yrðu nákvæmar farið yfir og leitast eftir að finna leiðir til að framkvæma. 

Kerfisgalli

Gallinn við kerfið sem við búum við þegar að fjárlög eru unnin er sá að stjórn landsins lítur alltaf á kosnaðarliði sem tap, þar að segja útgjöld á hverskonar úthlutanir í Heilbrigðiskerfið, Velferðarkerfið, Vegamál og svo framvegis. Þannig eru þau oftast að skera niður í þessum málaflokkum og líta á það sem neikvæð áhrif á Fjárlögin. 

*****Sum þessara mála sem sveitarstjórnir og bæjarstjórnir þurfa að sinna í sínum fjárlögum eru mörg hver þau sömu sem ríkisstjórn þarf að fara yfir í sínum fjárlögum. Nægir tildæmis að nefna Heilbrigðismál og Vegaframkvæmdir. 

 Byggingaframkvæmdir

Mennningar og ferðasvið, menntasvið,  leikskólasvið, íþrótta og tómstundasvið, velferðasvið, ýmsar fasteignir,  verkefni  við einstök hús, hugbúnaður, endurbætur og viðhald.

Gatnaframkvæmdir

Endurnýjun á vegum innan svæðis, nýbyggingarhverfi, umhverfi og aðgengi, umferðaröryggi, ýmsar gatnaframkvæmdir, þjóðvegir.*****

Breytt í Kerfishagnað

Í "Okkar Ísland" hugmyndinni er hugsunin sú að líta á öll þessi útgjöld sem gróða fyrir þjóðfélgið og tekið á málum þannig að búa til aðstæður að ef það á að gera einhverja framkvæmd í þessa veru þá skili það sér margfalt til baka út í þjóðfélagið með vinnu og peningum. 

Með því fyrirkomulagi er alltaf reynt að hámarka allar svona framkvæmdir og þær skili sér alltaf til baka út í bæði í Landsjóð sem peningar og út á svæðin sem efling á mannauð sem er vinna og verðmætasköpun í kringum það. Þannig vær það sem nú er talið  sem kosnaður ef þarf að byggja nýjan veg og/eða lagfæra gamlan, þá væri gert allt til að hámarka það sem hagnað og fundin leið til þess að nýta þær framkvæmdir sem peninga inn í Landssjóð og inn á svæðin.

Þannig með þessu er næstum því það eina sem stendur eftir eru skuldir þjóðarinnar, nema ef vera skildi starfsmanna og launamál. En hægt væri að finna leiðir til að setja skuldirnar sem einhverskonar hliðaráhrif (sjóður) og þannig aðeins borga þær þegar að komið er að þeim en komið í veg fyrir að þær hafi áhrif á Höfðustól Landssjóðs og þannig sem minnst áhrif á þjóðarbúið. Að losa neikvæðu áhrifin burt.

Þetta er því algjörlega breyttur hugsanaháttur og hugsað um öll svona mál sem verðmæti og unnið út frá því. Vel mögulegt væri að virkja svona hugmyndir. Hugsið um hvað þetta gæti haft jákvæð áhrif á alla velferð á Íslandi.

 


Hvernig er hægt að?......................?

Vísitala kaupmáttar hefur ekki verið lægri síðan síðast í Desember 2002 þegar að hún var 104,6. 

Hér má sjá töflur um vísitölu kaupmáttar undanfarin ár.

Vísitala kaupmáttar launa 1989-2009  

2005 
Janúar111,9
Febrúar111,7
Mars111,6
Apríl112,3
Maí112,9
Júní112,9
Júlí113,2
Ágúst112,6
September111,8
Október111,8
Nóvember112,4
Desember112,7
2006 
Janúar116,2
Febrúar116,3
Mars115,4
Apríl114,3
Maí113,9
Júní113,5
Júlí115,0
Ágúst115,2
September115,3
Október115,8
Nóvember116,0
Desember115,8
Sýnir breytingu launavísitölu umfram breytingu á vísitölu
neysluverðs.Á tímabilinu janúar 1989 til desember 2007 er vísitala neysluverðs umreiknuð til mánaðarmeðaltals.
Síðast uppfært: 2009-10-22 Höfundarréttur: Eining: Vísitala/prósentur Tímabil: 1989-2009

 

Vísitala kaupmáttar launa 1989-2009 
2007 
Janúar119,5
Febrúar119,7
Mars119,9
Apríl119,6
Maí119,6
Júní120,0
Júlí120,1
Ágúst119,8
September119,5
Október119,3
Nóvember119,0
Desember118,7
2008 
Janúar120,2
Febrúar119,5
Mars119,2
Apríl116,3
Maí115,2
Júní115,6
Júlí115,4
Ágúst114,9
September114,5
Október112,4
Nóvember109,9
Desember109,0
2009 
Janúar109,0
Febrúar108,4
Mars109,2
Apríl108,5
Maí107,5
Júní106,2
Júlí106,4
Ágúst105,9
September105,3
Október.
Nóvember.
Desember.

Sýnir breytingu launavísitölu umfram breytingu á vísitölu
neysluverðs.Á tímabilinu janúar 1989 til desember 2007 er vísitala neysluverðs umreiknuð til mánaðarmeðaltals.
Síðast uppfært: 2009-10-22 Höfundarréttur: Eining: Vísitala/prósentur Tímabil: 1989-2009

 

Vísitala neysluverðs

Seinnihluta vetrar bloggaði ég hér um að vísitala neysluverðs myndi lækka í apríl og mai og byrja aftur að hækka stöðugt í Júní með aukinni verðbólgu. Hingað inn á bloggið mitt komu ýmsir bloggþverhausar sem með beinar árásir á mig þó sumir hafi þó aðeins sagt að ég hefði vitlaust fyrir mér og útreikningur minn væri vitlaus. Bloggfærslan mín snerist um að ég var að sýna fram á að vísitalan myndi hækka á næstum mánuðum (eftir færsluna) og verbólga aukast. Nú hefur það komið í ljós svo um munar!

Hér eru töflur um vísitölu neysluverðs:

2008                       2009

Janúar  100,0            Janúar        118,57 

Febrúar 101,37          Febrúar      119,17

Mars    102,86          Mars           118,47

Apríl    106,35           Apríl           118,99

Mai     107,80           Mai            120,37

Júní    108,77           Júní            122,02

Júlí     109,81           Júlí             122,22

Ágúst  110,77          Ágúst         122,85

Sept.  111,76          Sept.          123,84

Okt.   114,14  

Nóv.  116,12

Des.  117,92 

 

 

 

Hafa skal það sem hendi er næst og hugsa ekki um það sem ekki fæst..........

Sannleikanum verður hver sárreiðastur...........*****litla-hreyfingin?


Consider Phlebas

Ríkisstjórnir skuli leggja niður ómannúðarstefnu sinni við gerð fjárlaga.

Nú þarf að huga að almenningi, lágtekjufólki, öryrkjum og öldruðum því að á tímum kreppu og sérstaklega þessari kreppu með hennar rosalegu miklu skuldastöðu á allur vandi ekki að þurfa að lenda á þessum hópum. Einmitt vegna þess að þessi staða er komin til vegna aðgerða fárra fjárglæframanna bankanna.

Undanfarin ár og áratugi hafa stjórnmálamenn ítrekað stórminnkað og skorið niður kjör öryrkja, aldaðra og almennings í neðstu tekjuþrepunum við gerð fjárlaga. Til þess má sérstaklega geta síðustu fjárlög og einnig þegar að stóridómur lent á öryrkjum árið 2000.

Það eru sjálfsögð mannréttindi fólks sem er að strita myrkanna á milli til að hafa í sig og á, að fá að lifa með tekjur sem er ekki alltaf verið að snusa af og skera undan af misvitrum stjórnmálamönnum sem mynda ríkisstjórnir þessa lands. Er þá átt við að fólk geti haft sitt viðurværi án þess að lenda alltaf í skuldastöðu vegna þess að tekjur eru orðnar minni en útgjöld og útgjöldin stækka því erfiðara er að losna út úr skuldabagga sem stækkar og stækkar en að halda utan um stöðu sem er í plús, í þeirri stöðu sem er ekki verið að ráðast á.

Í reynd er þetta mjög misráðið af ríkisstjórnum einmitt vegna þess að þær lenda inn í hringiðu atburða þar sem þarf að laga félagslega þáttinn aftur og aftur vegna þess að það er búið að skemma hann með fjárlagasnusinu á þessa hópa. Þetta er því ekkert annað en sjálfskaparvíti stjórnvalda.

En hvernig væri nú að fara að nota vitsmunina og losa sig út úr þessari hringiðu? Hvernig væri að fara að búa til stöðu sem ver kjör þessara áðurnefndu hópa? En slíkt væri alveg hægt með því að setja upp varnarsjóð sem ver kjör almennings! Og sá varnarsjóður væri skipt niður í flokka eftir launum og aðstæðum eins og vinnugetu og svo framvegis.

Í "Okkar Ísland" skjalinu er komið inn á þennan þátt og þar nefndir hinir ýmsu sjóðir sem hægt væri að setja í gang. Eins og tildæmis þessi varnarsjóður. En í framhald skjalsins útgáfa nr. 1.04 er verið að vinna að því að skrifa nákvæmar um hvernig hægt væri að setja í gang þær aðstæður þar sem svona sjóður væri hægt að setja í gang. En með því að skoða málin er ljóst að bestu aðstæðurnar væru þær að við breyttum fyrirkomulaginu og hættum alveg með fjárlög heldur snúm blaðinu við og rekum Ísland sem Risa-Fyrirtæki með tengslum við smærri fyrirtæki inni á svæðum landsins. Í nýjasta hluta skjalsins verður nánar komið inn á þetta atriði. 

Ég er að vinna að nýjasta hlutanum en hef lítið komist áleiðis vegna lasleika að undanförnu. En það horfir allt til bóta.

*************************

Viðbót fært inn seinna:::::

Fyrirsögnin á þessum pistil er af nafni culture vísindaskáldsögu "IAIN M. Banks"

Sennilega er íslenska slanguryrðið: PLEBBI tekið af enska orðinu Phlebas og er merking orðsins að vera einn af almúganum.

Nafn vísindaskáldsögunnar hefur höfundur fengið úr næst síðasta erindi ljóðabálksins: "The Waste Land"

Að lokum þessa pistils set ég hér  inn ljóðabálkinn "The Waste Land" (1922) eftir T.S. Eliot. Þessi ljóðabálkur er mjög áhugaverður að lesa  og sérstaklega með mannlega þáttinn í huga.

Lesið sérstaklega partinn frá 110 til 140 og tvo síðustu kaflana.


"The Waste Land"

 

Nam Sibyllam quidem Cumis ego ipse oculis meis vidi in ampulla pendere, et cum illi pueri dicerent

APRIL is the cruellest month, breeding 
Lilacs out of the dead land, mixing 
Memory and desire, stirring 
Dull roots with spring rain. 
Winter kept us warm, covering         5
Earth in forgetful snow, feeding 
A little life with dried tubers. 
Summer surprised us, coming over the Starnbergersee 
With a shower of rain; we stopped in the colonnade, 
And went on in sunlight, into the Hofgarten,  10
And drank coffee, and talked for an hour. 
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen, echt deutsch. 
And when we were children, staying at the archduke's, 
My cousin's, he took me out on a sled, 
And I was frightened. He said, Marie,  15
Marie, hold on tight. And down we went. 
In the mountains, there you feel free. 
I read, much of the night, and go south in the winter. 
 
What are the roots that clutch, what branches grow 
Out of this stony rubbish? Son of man,  20
You cannot say, or guess, for you know only 
A heap of broken images, where the sun beats, 
And the dead tree gives no shelter, the cricket no relief, 
And the dry stone no sound of water. Only 
There is shadow under this red rock,  25
(Come in under the shadow of this red rock), 
And I will show you something different from either 
Your shadow at morning striding behind you 
Or your shadow at evening rising to meet you; 
I will show you fear in a handful of dust.  30
                Frisch weht der Wind 
                Der Heimat zu. 
                Mein Irisch Kind, 
                Wo weilest du? 
'You gave me hyacinths first a year ago;  35
'They called me the hyacinth girl.' 
—Yet when we came back, late, from the Hyacinth garden, 
Your arms full, and your hair wet, I could not 
Speak, and my eyes failed, I was neither 
Living nor dead, and I knew nothing,  40
Looking into the heart of light, the silence. 
Od' und leer das Meer. 
 
Madame Sosostris, famous clairvoyante, 
Had a bad cold, nevertheless 
Is known to be the wisest woman in Europe,  45
With a wicked pack of cards. Here, said she, 
Is your card, the drowned Phoenician Sailor, 
(Those are pearls that were his eyes. Look!) 
Here is Belladonna, the Lady of the Rocks, 
The lady of situations.  50
Here is the man with three staves, and here the Wheel, 
And here is the one-eyed merchant, and this card, 
Which is blank, is something he carries on his back, 
Which I am forbidden to see. I do not find 
The Hanged Man. Fear death by water.  55
I see crowds of people, walking round in a ring. 
Thank you. If you see dear Mrs. Equitone, 
Tell her I bring the horoscope myself: 
One must be so careful these days. 
 
Unreal City,  60
Under the brown fog of a winter dawn, 
A crowd flowed over London Bridge, so many, 
I had not thought death had undone so many. 
Sighs, short and infrequent, were exhaled, 
And each man fixed his eyes before his feet.  65
Flowed up the hill and down King William Street, 
To where Saint Mary Woolnoth kept the hours 
With a dead sound on the final stroke of nine. 
There I saw one I knew, and stopped him, crying 'Stetson! 
'You who were with me in the ships at Mylae!  70
'That corpse you planted last year in your garden, 
'Has it begun to sprout? Will it bloom this year? 
'Or has the sudden frost disturbed its bed? 
'Oh keep the Dog far hence, that's friend to men, 
'Or with his nails he'll dig it up again!  75
'You! hypocrite lecteur!—mon semblable,—mon frère!' 
 
II. A GAME OF CHESS

THE Chair she sat in, like a burnished throne,
 
Glowed on the marble, where the glass 
Held up by standards wrought with fruited vines 
From which a golden Cupidon peeped out  80
(Another hid his eyes behind his wing) 
Doubled the flames of sevenbranched candelabra 
Reflecting light upon the table as 
The glitter of her jewels rose to meet it, 
From satin cases poured in rich profusion;  85
In vials of ivory and coloured glass 
Unstoppered, lurked her strange synthetic perfumes, 
Unguent, powdered, or liquid—troubled, confused 
And drowned the sense in odours; stirred by the air 
That freshened from the window, these ascended  90
In fattening the prolonged candle-flames, 
Flung their smoke into the laquearia, 
Stirring the pattern on the coffered ceiling. 
Huge sea-wood fed with copper 
Burned green and orange, framed by the coloured stone,  95
In which sad light a carvèd dolphin swam. 
Above the antique mantel was displayed 
As though a window gave upon the sylvan scene 
The change of Philomel, by the barbarous king 
So rudely forced; yet there the nightingale 100
Filled all the desert with inviolable voice 
And still she cried, and still the world pursues, 
'Jug Jug' to dirty ears. 
And other withered stumps of time 
Were told upon the walls; staring forms 105
Leaned out, leaning, hushing the room enclosed. 
Footsteps shuffled on the stair. 
Under the firelight, under the brush, her hair 
Spread out in fiery points 
Glowed into words, then would be savagely still. 110
 
'My nerves are bad to-night. Yes, bad. Stay with me. 
'Speak to me. Why do you never speak? Speak. 
'What are you thinking of? What thinking? What? 
'I never know what you are thinking. Think.' 
 
I think we are in rats' alley 115
Where the dead men lost their bones. 
 
'What is that noise?' 
                      The wind under the door. 
'What is that noise now? What is the wind doing?' 
                      Nothing again nothing. 120
                                              'Do 
'You know nothing? Do you see nothing? Do you remember 
'Nothing?' 
  I remember 
Those are pearls that were his eyes. 125
'Are you alive, or not? Is there nothing in your head?' 
                                                         But 
O O O O that Shakespeherian Rag— 
It's so elegant 
So intelligent 130
'What shall I do now? What shall I do?' 
'I shall rush out as I am, and walk the street 
'With my hair down, so. What shall we do to-morrow? 
'What shall we ever do?' 
                          The hot water at ten. 135
And if it rains, a closed car at four. 
And we shall play a game of chess, 
Pressing lidless eyes and waiting for a knock upon the door. 
 
When Lil's husband got demobbed, I said— 
I didn't mince my words, I said to her myself, 140
HURRY UP PLEASE IT'S TIME 
Now Albert's coming back, make yourself a bit smart. 
He'll want to know what you done with that money he gave you 
To get yourself some teeth. He did, I was there. 
You have them all out, Lil, and get a nice set, 145
He said, I swear, I can't bear to look at you. 
And no more can't I, I said, and think of poor Albert, 
He's been in the army four years, he wants a good time, 
And if you don't give it him, there's others will, I said. 
Oh is there, she said. Something o' that, I said. 150
Then I'll know who to thank, she said, and give me a straight look. 
HURRY UP PLEASE IT'S TIME 
If you don't like it you can get on with it, I said. 
Others can pick and choose if you can't. 
But if Albert makes off, it won't be for lack of telling. 155
You ought to be ashamed, I said, to look so antique. 
(And her only thirty-one.) 
I can't help it, she said, pulling a long face, 
It's them pills I took, to bring it off, she said. 
(She's had five already, and nearly died of young George.) 160
The chemist said it would be alright, but I've never been the same. 
You are a proper fool, I said. 
Well, if Albert won't leave you alone, there it is, I said, 
What you get married for if you don't want children? 
HURRY UP PLEASE IT'S TIME 165
Well, that Sunday Albert was home, they had a hot gammon, 
And they asked me in to dinner, to get the beauty of it hot— 
HURRY UP PLEASE IT'S TIME 
HURRY UP PLEASE IT'S TIME 
Goonight Bill. Goonight Lou. Goonight May. Goonight. 170
Ta ta. Goonight. Goonight. 
Good night, ladies, good night, sweet ladies, good night, good night. 
 
III. THE FIRE SERMON

THE river's tent is broken: the last fingers of leaf
 
Clutch and sink into the wet bank. The wind 
Crosses the brown land, unheard. The nymphs are departed. 175
Sweet Thames, run softly, till I end my song. 
The river bears no empty bottles, sandwich papers, 
Silk handkerchiefs, cardboard boxes, cigarette ends 
Or other testimony of summer nights. The nymphs are departed. 
And their friends, the loitering heirs of city directors; 180
Departed, have left no addresses. 
By the waters of Leman I sat down and wept... 
Sweet Thames, run softly till I end my song, 
Sweet Thames, run softly, for I speak not loud or long. 
But at my back in a cold blast I hear 185
The rattle of the bones, and chuckle spread from ear to ear. 
 
A rat crept softly through the vegetation 
Dragging its slimy belly on the bank 
While I was fishing in the dull canal 
On a winter evening round behind the gashouse 190
Musing upon the king my brother's wreck 
And on the king my father's death before him. 
White bodies naked on the low damp ground 
And bones cast in a little low dry garret, 
Rattled by the rat's foot only, year to year. 195
But at my back from time to time I hear 
The sound of horns and motors, which shall bring 
Sweeney to Mrs. Porter in the spring. 
O the moon shone bright on Mrs. Porter 
And on her daughter 200
They wash their feet in soda water 
Et, O ces voix d'enfants, chantant dans la coupole! 
 
Twit twit twit 
Jug jug jug jug jug jug 
So rudely forc'd. 205
Tereu 
 
Unreal City 
Under the brown fog of a winter noon 
Mr. Eugenides, the Smyrna merchant 
Unshaven, with a pocket full of currants 210
C.i.f. London: documents at sight, 
Asked me in demotic French 
To luncheon at the Cannon Street Hotel 
Followed by a weekend at the Metropole. 
 
At the violet hour, when the eyes and back 215
Turn upward from the desk, when the human engine waits 
Like a taxi throbbing waiting, 
I Tiresias, though blind, throbbing between two lives, 
Old man with wrinkled female breasts, can see 
At the violet hour, the evening hour that strives 220
Homeward, and brings the sailor home from sea, 
The typist home at teatime, clears her breakfast, lights 
Her stove, and lays out food in tins. 
Out of the window perilously spread 
Her drying combinations touched by the sun's last rays, 225
On the divan are piled (at night her bed) 
Stockings, slippers, camisoles, and stays. 
I Tiresias, old man with wrinkled dugs 
Perceived the scene, and foretold the rest— 
I too awaited the expected guest. 230
He, the young man carbuncular, arrives, 
A small house agent's clerk, with one bold stare, 
One of the low on whom assurance sits 
As a silk hat on a Bradford millionaire. 
The time is now propitious, as he guesses, 235
The meal is ended, she is bored and tired, 
Endeavours to engage her in caresses 
Which still are unreproved, if undesired. 
Flushed and decided, he assaults at once; 
Exploring hands encounter no defence; 240
His vanity requires no response, 
And makes a welcome of indifference. 
(And I Tiresias have foresuffered all 
Enacted on this same divan or bed; 
I who have sat by Thebes below the wall 245
And walked among the lowest of the dead.) 
Bestows on final patronising kiss, 
And gropes his way, finding the stairs unlit... 
 
She turns and looks a moment in the glass, 
Hardly aware of her departed lover; 250
Her brain allows one half-formed thought to pass: 
'Well now that's done: and I'm glad it's over.' 
When lovely woman stoops to folly and 
Paces about her room again, alone, 
She smoothes her hair with automatic hand, 255
And puts a record on the gramophone. 
 
'This music crept by me upon the waters' 
And along the Strand, up Queen Victoria Street. 
O City city, I can sometimes hear 
Beside a public bar in Lower Thames Street, 260
The pleasant whining of a mandoline 
And a clatter and a chatter from within 
Where fishmen lounge at noon: where the walls 
Of Magnus Martyr hold 
Inexplicable splendour of Ionian white and gold. 265
 
      The river sweats 
      Oil and tar 
      The barges drift 
      With the turning tide 
      Red sails 270
      Wide 
      To leeward, swing on the heavy spar. 
      The barges wash 
      Drifting logs 
      Down Greenwich reach 275
      Past the Isle of Dogs. 
            Weialala leia 
            Wallala leialala 
 
      Elizabeth and Leicester 
      Beating oars 280
      The stern was formed 
      A gilded shell 
      Red and gold 
      The brisk swell 
      Rippled both shores 285
      Southwest wind 
      Carried down stream 
      The peal of bells 
      White towers 
            Weialala leia 290
            Wallala leialala 
 
'Trams and dusty trees. 
Highbury bore me. Richmond and Kew 
Undid me. By Richmond I raised my knees 
Supine on the floor of a narrow canoe.' 295
'My feet are at Moorgate, and my heart 
Under my feet. After the event 
He wept. He promised "a new start". 
I made no comment. What should I resent?' 
'On Margate Sands. 300
I can connect 
Nothing with nothing. 
The broken fingernails of dirty hands. 
My people humble people who expect 
Nothing.' 305
      la la 
 
To Carthage then I came 
 
Burning burning burning burning 
O Lord Thou pluckest me out 
O Lord Thou pluckest 310
 
burning 
 
IV. DEATH BY WATER

PHLEBAS the Phoenician, a fortnight dead,
 
Forgot the cry of gulls, and the deep seas swell 
And the profit and loss. 
                          A current under sea 315
Picked his bones in whispers. As he rose and fell 
He passed the stages of his age and youth 
Entering the whirlpool. 
                          Gentile or Jew 
O you who turn the wheel and look to windward, 320
Consider Phlebas, who was once handsome and tall as you. 
 
V. WHAT THE THUNDER SAID

AFTER the torchlight red on sweaty faces
 
After the frosty silence in the gardens 
After the agony in stony places 
The shouting and the crying 325
Prison and place and reverberation 
Of thunder of spring over distant mountains 
He who was living is now dead 
We who were living are now dying 
With a little patience 330
 
Here is no water but only rock 
Rock and no water and the sandy road 
The road winding above among the mountains 
Which are mountains of rock without water 
If there were water we should stop and drink 335
Amongst the rock one cannot stop or think 
Sweat is dry and feet are in the sand 
If there were only water amongst the rock 
Dead mountain mouth of carious teeth that cannot spit 
Here one can neither stand nor lie nor sit 340
There is not even silence in the mountains 
But dry sterile thunder without rain 
There is not even solitude in the mountains 
But red sullen faces sneer and snarl 
From doors of mudcracked houses
                                 If there were water
 345
  And no rock 
  If there were rock 
  And also water 
  And water 
  A spring 350
  A pool among the rock 
  If there were the sound of water only 
  Not the cicada 
  And dry grass singing 
  But sound of water over a rock 355
  Where the hermit-thrush sings in the pine trees 
  Drip drop drip drop drop drop drop 
  But there is no water 
 
Who is the third who walks always beside you? 
When I count, there are only you and I together 360
But when I look ahead up the white road 
There is always another one walking beside you 
Gliding wrapt in a brown mantle, hooded 
I do not know whether a man or a woman 
—But who is that on the other side of you? 365
 
What is that sound high in the air 
Murmur of maternal lamentation 
Who are those hooded hordes swarming 
Over endless plains, stumbling in cracked earth 
Ringed by the flat horizon only 370
What is the city over the mountains 
Cracks and reforms and bursts in the violet air 
Falling towers 
Jerusalem Athens Alexandria 
Vienna London 375
Unreal 
 
A woman drew her long black hair out tight 
And fiddled whisper music on those strings 
And bats with baby faces in the violet light 
Whistled, and beat their wings 380
And crawled head downward down a blackened wall 
And upside down in air were towers 
Tolling reminiscent bells, that kept the hours 
And voices singing out of empty cisterns and exhausted wells. 
 
In this decayed hole among the mountains 385
In the faint moonlight, the grass is singing 
Over the tumbled graves, about the chapel 
There is the empty chapel, only the wind's home. 
It has no windows, and the door swings, 
Dry bones can harm no one. 390
Only a cock stood on the rooftree 
Co co rico co co rico 
In a flash of lightning. Then a damp gust 
Bringing rain 
 
Ganga was sunken, and the limp leaves 395
Waited for rain, while the black clouds 
Gathered far distant, over Himavant. 
The jungle crouched, humped in silence. 
Then spoke the thunder 
A 400
Datta: what have we given? 
My friend, blood shaking my heart 
The awful daring of a moment's surrender 
Which an age of prudence can never retract 
By this, and this only, we have existed 405
Which is not to be found in our obituaries 
Or in memories draped by the beneficent spider 
Or under seals broken by the lean solicitor 
In our empty rooms 
A 410
Dayadhvam: I have heard the key 
Turn in the door once and turn once only 
We think of the key, each in his prison 
Thinking of the key, each confirms a prison 
Only at nightfall, aetherial rumours 415
Revive for a moment a broken Coriolanus 
A 
Damyata: The boat responded 
Gaily, to the hand expert with sail and oar 
The sea was calm, your heart would have responded 420
Gaily, when invited, beating obedient 
To controlling hands 
 
                      I sat upon the shore 
Fishing, with the arid plain behind me 
Shall I at least set my lands in order? 425
 
London Bridge is falling down falling down falling down 
 
Poi s'ascose nel foco che gli affina 
Quando fiam ceu chelidon—O swallow swallow 
Le Prince d'Aquitaine à la tour abolie 
These fragments I have shored against my ruins 430
Why then Ile fit you. Hieronymo's mad againe. 
Datta. Dayadhvam. Damyata. 
 
            Shantih shantih shantih 




NOTES
Not only the title, but the plan and a good deal of the incidental symbolism of the poem were suggested by Miss Jessie L. Weston's book on the Grail legend: From Ritual to Romance (Macmillan). Indeed, so deeply am I indebted, Miss Weston's book will elucidate the difficulties of the poem much better than my notes can do; and I recommend it (apart from the great interest of the book itself) to any who think such elucidation of the poem worth the trouble. To another work of anthropology I am indebted in general, one which has influenced our generation profoundly; I mean The Golden Bough; I have used especially the two volumes Adonis, Attis, Osiris. Anyone who is acquainted with these works will immediately recognize in the poem certain references to vegetation ceremonies.

I. THE BURIAL OF THE DEAD

Line 20 Cf. Ezekiel 2:7.

23. Cf. Ecclesiastes 12:5.

31. V. Tristan und Isolde, i, verses 5–8.

42. Id. iii, verse 24.

46. I am not familiar with the exact constitution of the Tarot pack of cards, from which I have obviously departed to suit my own convenience. The Hanged Man, a member of the traditional pack, fits my purpose in two ways: because he is associated in my mind with the Hanged God of Frazer, and because I associate him with the hooded figure in the passage of the disciples to Emmaus in Part V. The Phoenician Sailor and the Merchant appear later; also the 'crowds of people', and Death by Water is executed in Part IV. The Man with Three Staves (an authentic member of the Tarot pack) I associate, quite arbitrarily, with the Fisher King himself.

60. Cf. Baudelaire:
Fourmillante cité, cité pleine de rêves,
Où le spectre en plein jour raccroche le passant.

63. Cf. Inferno, iii. 55–7:
                      si lunga tratta
di gente, ch'io non avrei mai creduto
  che morte tanta n'avesse disfatta.

64. Cf. Inferno, iv. 25–27:
Quivi, secondo che per ascoltare,
non avea pianto, ma' che di sospiri,
che l'aura eterna facevan tremare.

68. A phenomenon which I have often noticed.

74. Cf. the Dirge in Webster's White Devil.

76. V. Baudelaire, Preface to Fleurs du Mal.

II. A GAME OF CHESS

77. Cf. Antony and Cleopatra, II. ii. 190.

92. Laquearia. V. Aeneid, I. 726: dependent lychni laquearibus aureis incensi, et noctem flammis funalia vincunt.

98. Sylvan scene. V. Milton, Paradise Lost, iv. 140.

99. V. Ovid, Metamorphoses, vi, Philomela.

100. Cf. Part III, l. 204.

115. Cf. Part III, l. 195.

118. Cf. Webster: 'Is the wind in that door still?'

126. Cf. Part I, l. 37, 48.

138. Cf. the game of chess in Middleton's Women beware Women.

III. THE FIRE SERMON

176. V. Spenser, Prothalamion.

192. Cf. The Tempest, I. ii.

196. Cf. Marvell, To His Coy Mistress.

197. Cf. Day, Parliament of Bees:
When of the sudden, listening, you shall hear,
A noise of horns and hunting, which shall bring
Actaeon to Diana in the spring,
Where all shall see her naked skin...

199. I do not know the origin of the ballad from which these lines are taken: it was reported to me from Sydney, Australia.

202. V. Verlaine, Parsifal.

210. The currants were quoted at a price 'carriage and insurance free to London'; and the Bill of Lading, etc., were to be handed to the buyer upon payment of the sight draft.

218. Tiresias, although a mere spectator and not indeed a 'character', is yet the most important personage in the poem, uniting all the rest. Just as the one-eyed merchant, seller of currants, melts into the Phoenician Sailor, and the latter is not wholly distinct from Ferdinand Prince of Naples, so all the women are one woman, and the two sexes meet in Tiresias. What Tiresias sees, in fact, is the substance of the poem. The whole passage from Ovid is of great anthropological interest:
...Cum Iunone iocos et 'maior vestra profecto est
Quam, quae contingit maribus', dixisse, 'voluptas.'
Illa negat; placuit quae sit sententia docti
Quaerere Tiresiae: venus huic erat utraque nota.
Nam duo magnorum viridi coeuntia silva
Corpora serpentum baculi violaverat ictu
Deque viro factus, mirabile, femina septem
Egerat autumnos; octavo rursus eosdem
Vidit et 'est vestrae si tanta potentia plagae',
Dixit 'ut auctoris sortem in contraria mutet,
Nunc quoque vos feriam!' percussis anguibus isdem
Forma prior rediit genetivaque venit imago.
Arbiter hic igitur sumptus de lite iocosa
Dicta Iovis firmat; gravius Saturnia iusto
Nec pro materia fertur doluisse suique
Iudicis aeterna damnavit lumina nocte,
At pater omnipotens (neque enim licet inrita cuiquam
Facta dei fecisse deo) pro lumine adempto
Scire futura dedit poenamque levavit honore.

221. This may not appear as exact as Sappho's lines, but I had in mind the 'longshore' or 'dory' fisherman, who returns at nightfall.

253. V. Goldsmith, the song in The Vicar of Wakefield.

257. V. The Tempest, as above.

264. The interior of St. Magnus Martyr is to my mind one of the finest among Wren's interiors. See The Proposed Demolition of Nineteen City Churches (P. S. King & Son, Ltd.).

266. The Song of the (three) Thames-daughters begins here. From line 292 to 306 inclusive they speak in turn. V. Götterdammerung, III. i: The Rhine-daughters.

279. V. Froude, Elizabeth, vol. I, ch. iv, letter of De Quadra to Philip of Spain:
  In the afternoon we were in a barge, watching the games on the river. (The queen) was alone with Lord Robert and myself on the poop, when they began to talk nonsense, and went so far that Lord Robert at last said, as I was on the spot there was no reason why they should not be married if the queen pleased.

293. Cf. Purgatorio, V. 133:
'Ricorditi di me, che son la Pia;
Siena mi fe', disfecemi Maremma.'

307. V. St. Augustine's Confessions: 'to Carthage then I came, where a cauldron of unholy loves sang all about mine ears'.

308. The complete text of the Buddha's Fire Sermon (which corresponds in importance to the Sermon on the Mount) from which these words are taken, will be found translated in the late Henry Clarke Warren's Buddhism in Translation (Harvard Oriental Series). Mr. Warren was one of the great pioneers of Buddhist studies in the Occident.

309. From St. Augustine's Confessions again. The collocation of these two representatives of eastern and western asceticism, as the culmination of this part of the poem, is not an accident.

V. WHAT THE THUNDER SAID

In the first part of Part V three themes are employed: the journey to Emmaus, the approach to the Chapel Perilous (see Miss Weston's book), and the present decay of eastern Europe.

357. This is Turdus aonalaschkae pallasii, the hermit-thrush which I have heard in Quebec County. Chapman says (Handbook of Birds in Eastern North America) 'it is most at home in secluded woodland and thickety retreats.... Its notes are not remarkable for variety or volume, but in purity and sweetness of tone and exquisite modulation they are unequalled.' Its 'water-dripping song' is justly celebrated.

360. The following lines were stimulated by the account of one of the Antarctic expeditions (I forget which, but I think one of Shackleton's): it was related that the party of explorers, at the extremity of their strength, had the constant delusion that there was one more member than could actually be counted.

367–77. Cf. Hermann Hesse, Blick ins Chaos:
Schon ist halb Europa, schon ist zumindest der halbe Osten Europas auf dem Wege zum Chaos, fährt betrunken im heiligen Wahn am Abgrund entlang und singt dazu, singt betrunken und hymnisch wie Dmitri Karamasoff sang. Ueber diese Lieder lacht der Bürger beleidigt, der Heilige und Seher hört sie mit Tränen.

401. 'Datta, dayadhvam, damyata' (Give, sympathize, control). The fable of the meaning of the Thunder is found in the Brihadaranyaka--Upanishad, 5, 1. A translation is found in Deussen's Sechzig Upanishads des Veda, p. 489.

407. Cf. Webster, The White Devil, V, vi:
                                  ...they'll remarry
Ere the worm pierce your winding-sheet, ere the spider
Make a thin curtain for your epitaphs.

411. Cf. Inferno, xxxiii. 46:
ed io sentii chiavar l'uscio di sotto
all'orribile torre.
  Also F. H. Bradley, Appearance and Reality, p. 346:
  My external sensations are no less private to myself than are my thoughts or my feelings. In either case my experience falls within my own circle, a circle closed on the outside; and, with all its elements alike, every sphere is opaque to the others which surround it.... In brief, regarded as an existence which appears in a soul, the whole world for each is peculiar and private to that soul.

424. V. Weston, From Ritual to Romance; chapter on the Fisher King.

427. V. Purgatorio, xxvi. 148.
'Ara vos prec per aquella valor
'que vos guida al som de l'escalina,
'sovegna vos a temps de ma dolor.'
 Poi s'ascose nel foco che gli affina.

428. V. Pervigilium Veneris. Cf. Philomela in Parts II and III.

429. V. Gerard de Nerval, Sonnet El Desdichado.

431. V. Kyd's Spanish Tragedy.

433. Shantih. Repeated as here, a formal ending to an Upanishad. 'The Peace which passeth understanding' is a feeble translation of the conduct of this word.

Hversvegna stöndum við ekki saman?

Það sem ég er ekki að skilja er hversvegna við íslendingar stöndum ekki saman á þessum verstu tímum? Einmitt þegar að þörf er á!

Afhverju stöndum við ekki saman í að byggja upp nýtt Ísland? Því nóg er af fólki og vinnusömum höndum sem vill vinna að því að gera hér mannsæmandi þjóðfélag.

Afhverju stöndum við ekki saman í að verja Ísland gegn ágangi erlendra þjóða í stað þess að lúffa?

Afhverju er svona lítill skilningur í stjórnmálamönnum á hvað er manndómur? Og hvað sé réttlæti? 

Afhverju er réttlæti fólksins á Íslandi ekki sett ofar en að þurfa að borga í tryggingasjóð fjárfesta vegna Icesave? Hvort er vægið meira réttlæti fólksins eða eftirgjöf til annara þjóða vegna skulda sem við almenningur tókum ekki þátt í að búa til? Afhverju eigum við að verja þessa fjárglæframenn?

Jóhanna, Steingrímur og þið hin. Afhverju hættið þið ekki þessu rugli og standið með þjóð ykkar og fólkinu sem býr í því?

Hversvegna er Samfylkingin að sækja um ESB aðild á þessum síðustu og verstu tímum í stað þess að standa með þjóðinni á erfiðleikatímum? Afhverju væri ekki hægt að að athuga málin frekar eftir 5 ár tildæmis?

ÁFRAM ÍSLENDINGAR 

STÖNDUM SAMAN AÐ RÉTTA ÍSLAND VIÐ!

 


Burt með AGS úr landinu!

Þetta er alveg rétt hjá Ögmundi.

Það sem ég skil ekki er að afhverju fór ekki sendinefnd til Noregs frá ríkisstjórninni til að kanna fyrir alvöru hvort það væri hægt að veita forsendur fyrir því að íslendingar fengju lán frá Norðmönnum frekar en þetta AGS lán með öllum þeim skilyrðum sem því fylgir. 

Ef við endilega þurfum svona lán þá þurfum við að leita annað og mætti alveg hugsa sér tildæmis Kanada eða jafnvel langt austur á bóginn til einhvers Asíu lands.

BURT MEÐ AGS LÁNIÐ OG LOSNUM VIÐ IMF ÚR LANDINU!

Ögmundur og þið aðrir VG menn afhverju gerið því þið ekki gangskör í því að fá lán annarsstaðar frá og setjið upp kröfu um að það verði losnað við AGS með því!

> „Ég hef aldrei fengið nægilega góð svör við því hvers vegna við þurfum 5,2 milljarða Bandaríkjadollara í gjaldeyrisvaraforða. Af hverju ekki 1,6 eða 2,6 milljarða? Þetta eru spurningar sem aldrei hefur verið svarað. Þegar grannt er skoðað mun þessi gjaldeyrisforði kosta okkur í vexti á hverju ári tæplega tuttugu milljarða króna nettó.“

?????

Það hlýtur að vera eitthvað meira sem á eftir að koma upp á yfirborðið? Verður þessi gjaldeyrisvaraforði ekki fljótt upp urinn vegna þess að þeim peningum verður á næsta fjárlagaári dælt áfram út í bankana? Spyr sem ekki veit.

Já og brátt þurfum við lán fyrir vöxtunum líka. Eða hefur þetta lið ekki hugsað fyrir því?


mbl.is Höfum ekkert við AGS að gera
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hagsmunamál Íslands

Nú þarf að gera sér ljóst að breyta þarf stjórnarfyrirkomulaginu á Íslandi. Það er einfaldlega lang raunhæfasta niðurstaðan. Sérstaklega út af því hvað hefur viðgengist í þjóðfélaginu að undanförnu. Öðruvísi verður aldrei friður. Slíkt yrði líka einfaldlega réttlátlegast gagnvart almenningi á Íslandi.

Það langbesta sem við getum gert fyrir framtíðina er að snúa blaðinu við og reka Ísland sem fyrirtæki með Höfðuðstól sem vinnur að því fyrir almenning að tengja sína starfsemi út í litlu samfélögin og smærri/stærri fyrirtækin út um allt land. Að fá hámarks verðmætanýtingu meðfram því að styrkja Krónuna okkar með hámarks viðskiptum fram og til baka, landsmönnum allra til hags.

Með því að reka Ísland með höfðustól fyrirtækis í stað ríkissjóðs má losna við að öryrkjar, aldraðir og almenningur lendi í því við fjárlög að tekjur þeirra verði skertar og það umtalsvert eins og nú er verið að gera.

ALDREI FRAMAR SKERÐINGU TEKNA HELDUR VINNUR HÖFÐUSTÓLL MEÐ ALMENNINGI FREKAR ENN Á MÓTI!

Það eru margir sem halda það að með því að vera inni í stjórnmálaflokki þá geti þeir komið málum sínum í frekar í gegn. Síðan kemur það mjög oft fyrir að þeir sem hafa verið kosnir á þing sjá að sum af þeirra málum hefði betur náð fram að ganga hefðu þeir verið í öðrum flokki. 

Á móti spyr ég: Ef þú værir kosinn inn í stjórnmálin (sveitarstjórn>svæðisþing>aðalþing) næðir þú ekki alveg eins málum þínum fram að ganga? Jafnvel betur?

Með stjórnsýslufyrirkomulagi fólksins utan flokka munu málin verða miklu skilvirkari og hreinni á borði. 

Hér er linkur á pistil minn:

Lausnin er fundin - nýjar tillögur að "Okkar Ísland" hagkerfis grunn hugmynd

Í efri hlutanum eru pælingar, hversvegna og inngangur

Í neðri hlutanum er grunn hugmyndin að Landssjóð. Ísland sem fyrirtæki með höfuðstól.

 

 http://hreinn23.blog.is/blog/hreinn23/entry/959150/

 


Friðurinn á Íslandi er alveg úti

Nú þurfum við íslendingar að standa saman og taka völdin af þessu liði! Þetta er ekki orðið hægt lengur!

>Samtökin telja, að með tillögunum hafi ráðherra staðfest að í landinu gildi tvenn lög.  Lög fjármagnseigenda og fjármálafyrirtækja og lög skuldara.  Þorgeir Ljósvetningagoði áttaði sig á því fyrir 1009 árum, að slíkt væri ekki vænlegt til árangurs, er hann sagði:  „Ef vér slítum í sundur lögin, slítum vér og í sundur friðinn."  Hér verða að gilda ein lög, sem gæta sanngirnis, réttlætis, jafnræðis og hófsemi.

Gaman að sjá það vera hér vitnað í færslur af blogginum mínu fyrir nokkru síðan. En ég kom með svona færslur í sumar.

Friður er ekki lengur til í landinu, það er alveg löngu ljóst. Síðan mun aldrei semjast friður í landinu nema að leyfa nýjum tækifærum almennings að taka við stjórn í landinu! Þegar að talað er um þessi mál í sjónvarpi þá nægir ekki að nefna til þess eingöngu þjóðstjórn! Því það er fullt af fólki sem vill setja á Utanþingsstjórn.

Það eru eiginlega bæði tvær þjóðir og líka tvenn lög. 

Ég hugsa með magnaðri reiði þegar að ég hugsa um þessa stjórn. Hvernig er það hægt að kona sem gaf sig út fyrir að standa með lítilmagnanum geti staðið í svona aðgerðum? Hvernig er hægt sífellt og endra nær þegar að fjárlög eru sett saman að lang mestar álögunar fara á öryrkja, aldaðra og heimilin í landinu. Yfir 25% á báða. Og síðan á ekkert fyrir alvöru að gera til að leiðrétta þessar bankavenjur (svo vægt sé til orða tekið) sem hafa viðgengist gagnvart fólkinu og heimilunum í landinu.

Síðan er þetta svo útrúlega heimskt því alltaf lenda þau í þessu sama á hverju ári, þessu fjárlaga púsli. 

Það er svolítið sérkennilegt að kona sem hefði viljað að sér yrði minnst sem stjórnmálamanni sem hefði gert góða hluti skuli verða síðan minnst fyrir það að leggja álögur á fólk í landinu vegna Icesave?! Síðan gömlu gildin í VG hvar eru þau? Horfin út í veður og vind?

 


mbl.is Segja tillögur ráðherra stríðsyfirlýsingu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Breytum þessu alveg snúum dæminu við og vinnum fyrir almenning

Það er alveg algjör staðreynd að með fjárlögum er ekki að verið að vinna með almenningi í landinu heldur á móti honum!

Hvernig væri að taka sig til og breyta þessu Hagkerfi alveg? Það langbesta fyrir Ísland væri að reka landið sem Höfuðsjóð (Landssjóð) þar sem fjármunir eru byggðir upp á Krónunni og allt gert til að styrkja hana. Að Ísland verði rekið sem heildar fyrirtæki með smærri fyrirtækjum út um allt land.

Með þeirri aðferð væri verið að snúa dæminu við alveg! Ekki þyrfti við fjárlögin að skera niður eða leggja skattaálögur á einstaklinga. Vegna þess að rekstur fyrirtækisins er rekstur fyrir einstaklinginn.

Allt miðaðist við að fyrirtækið er að skapa fyrir landið og sem slíkt að afla tekna fyrir landið meðfram því sem fyrirækin út um allt land væru að gera. Allt miðast við að smám saman draga niður í sköttum. 

Allt miðast af því að í fjárlögum (burt með þetta orð það er ljótt), að í Höfuðsjóð miðaðist allt að því að ná beinni hagnaðarstöðu risa- venjulegs fyrirtækis sem íslendingar eiga. Og sem slíkt þá þarf ekki að draga saman eða leggja á skatta, heldur þver öfugt.

Staðreyndin er sú að með slíku kerfi þurfum við ekkert að ganga inn í ESB einmitt vegna þess að við værum búin að búa til kerfi þar sem verið væri að hámarka verðmætasköpun og styrkingu krónunnar í leiðinni. 

Ég vonast eftir því að ef ekki alveg á næstunni þá á næsta reikningsdæmi verði búið til út frá slíku Hagkerfi. 

Sjáið og lesið neðarlega *Landssjóður* í síðustu bloggfærslu minni á undan.

ÁFRAM ÍSLAND fyrir Almenning í landinu við munum sigra! Ég er viss um það!

Menn skulu átta sig á að ég ber hér fram þessar hugmyndir mínar hugsaðar fyrir almenning á Íslandi. Ætlaðar öllum til góðs.

Ég hef sjálfur engan hag umfram aðra ef settar væru í gang hugmyndir sem ég hef verið með eða eitthvað mjög svipað. 

HAGUR ÞINN ER HAGUR MINN

HAGUR MINN ER HAGUR ÞINN

"Okkar Ísland"

 


mbl.is Fjárlagafrumvarpið í hnotskurn
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Áfram Ísland "Okkar Ísland" ný leið í nýju Hagkerfi

Þessa færslu verð ég að færa aftur og bendla á þessa frétt!

Lausin er fundin - nýjar tillögur að "Okkar Ísland" hagkerfis grunnur

Snemma í næstu viku mun ég senda þessar hugmyndir sem koma hér fram á ríkisstjórn,verkalýðsforistu og fjölmiðla. Síðan verður hún við hið fyrsta tækifæri sett inn í "Okkar Ísland" skjalið. Því breytt og sett upp á nýtt sem 1.04

Pælingar um pælingar,,,,,,,,,,,,,,

Þegar að ég nefndi það á fimmtudag hér á bloggi mínu að ég ætlaði að vera hér með efnahagslegar pælingar þá ætlaði ég að fara mjög vandlega yfir þessi fjárlög og skoða hvað hefði verið hægt að gera öðruvísi. Og ætlaði að vera með langan og vandlega unninn pistil þar um. En þá fór ég að hugsa málið í einrúmi. Ég tel mig nú hafa fundið aðra leið sem er í tengslum við viðsnúning á Lýðræðinu eins og getið er í "Okkar Ísland" skjalinu.

Ríkisstjórnir og fjárlögin,,,,,,,,,,,,,,

Ég hugsa með hrylling til þess að í hvert einasta sinn sem farið er í fjárlögin og þau stoppuð saman þá þurfi alltaf að grýpa til annaðhvort mikils niðurskurðar eða hækkandi skatta. Aðgerðir sem hafa alltaf svo sérstaklega mikil áhrif á öryrkja, eldri borgara og fólk í lægri tekjuflokkum. Alveg sama þó loforð hafi verið um hið gagnstæða. Nú sérstaklega erfitt vegna þess að álögur á hverja fjölskyldu mun vera yfir kr. 20.000 á mánuði. Nú sérstaklega vegna þess að í þessari kreppu sem er núna hefðu helst allar álögur átt að lenda á þeim settu þjóðina í þessa stöðu eða þá eingöngu sem eru með hæstu tekjurnar, sem lifa í flottum Einbýlishúsum og eiga Jeppa sem kosta yfir tug milljónir króna. 

Spariföt Keisarans eða gömlu gatslitnu fötin?,,,,,,,,,,,,,,

Það er alveg ljóst að allur vandi ríkisstjórna að stoppa saman ríkisfjárlögin mun alltaf lenda í því sama aftur og aftur að stoppa í götin sem myndast. Fötin hljóta að eyðast og notast upp með tíð og tíma. Því enginn getur gengið alltaf í óslitnum sömu fötum.  Að minnsta kosti ekki í því þjóðfélagi sem við lifum í dag.

Síðan mæta meðlimir þessara ríkisstjórna í sparifötunum í fjölmiðla fyrir alþjóð og reyna að fegra þær aðgerðir sem þær ætla að framkvæma. Eða að minnsta kosti að segja að annað hafi ekki verið hægt að gera. Fá fólk til að trúa á sig.

Það er alveg ljóst að allar ríkisstjórnir, sama með hvaða flokkum þær eru myndaðar hafa alltaf lent í þessum sama vítahring með fjárlögin, ár eftir ár. Á að skera niður? Á að hækka skatta? Á að gera sitt mikið af hverju?

Það er alveg ljóst að það eru engin efni fyrir því að hækka álögur á almenning og draga saman mánaðarlegu afkomu um rúmlega 20.000 krónur. Slíkt á ekki að vera hægt. Samt ætla þau að leyfa sér að gera það.

Nú skal finna aðrar leiðir,,,,,,,,,,,,,,

Hvernig væri nú fyrir alvöru að hugsa málin vandlega og finna aðrar leiðir þar sem hægt væri að losna út úr þessum vítahring? Losna við það að allar álögur lendi á þeim sem minnst mega sín. En er það hægt? Ég tel svo sannarlega vera hægt! 

Við sem höfum bloggað hér um að það þurfi að breyta landinu og auka verðmætasköpun höfum lent í því að jafnvel fólk í ríkisstjórn skuli gera grín að okkur. Til þess get ég nefnt dæmi á fundi sem var í Iðnó í sumar þar sem sjálfur Steingrímur gerði grín að hugsuninni um verðmætasköpun og nefndi hana með háði á munn undir lok fundarinns. 

Gallinn í þessu er sá að það er eins og kerfið sem við búum við í dag leyfi ekki það að verðmætasköpun geti haft svo mikil áhrif á afkomu landsins okkar. Heldur skuli taka lán og setja í bankana sem eiga svo að halda áfram að búa til þessa gervi peninga sem tíðkaðist hér á landi undanfarin ár. Svo dæmi sé tekið.

Gallinn er sá að stjórnmálamenn hugsa um verðmætasköpun innan þessa kerfis sem við búum við og gera sér alls ekki grein fyrir því að til þess að verðmætasköpunin virki á fullu þarf algjörlega að breyta kerfinutil að gera hana fullvirka.

En nú er kominn tími á að breyta til!

"Okkar Ísland" og efnahagstillögur þar,,,,,,,,,,,,,,

Þegar að ég setti saman skjalið mitt sem ég nefni "Okkar Ísland" þá var hugsun mín um fjármálin í því svo mikið inn í því fjármála og hagkerfi sem við búum við í dag. Ég gerði mér ekki nógu mikið grein fyrir því að í breyttu kerfi þarf algjörlega breyttar forsendur á afkomu Íslands.

"Okkar Ísland" er það stór breyting á stjórnarkerfi landsins að þar þarf að fylgja með nýtt og algjörlega öðruvísi hagkerfi. Ég áttaði mig ekki á þessari staðreynd og hélt að hægt væri að búa til eða setja saman hugmyndir um breytt kerfi með því hagkerfis fyrirkomulagi sem við búum við nú.

Í þá veru mætti nefna þær hugmyndir um efnahagslegar lausnir sem ég setti inn í skjal mitt fjölluðu dálítið um tollaálagningar og flakkarnir með þær á milli flokka á nokkra mánaða fresti. Einnig nefndi ég að hægt væri að leggja á vörugjald á suma flokka til að ná inn peningum í stað þess að setja á virðisaukaskatt. Ef komið er síðan að eins inn á þau mál þá var gallinn sá að ríkisstjórn valdi kolrangan tollflokk til að nota vörugjaldið á, eða þennan svokallaða sykurskatt. Aldrei ætti að ná inn peningum (sama hvort það eru smáaurar eða stórarfjárhæðir) með því að leggja skatta á matvæli. Heldur frekar á ónauðsynjavörur á krepputímum. Einnig nefndi ég í skjalinu að setja í gang ýmsa sjóði.

Þegar að ég fór yfir þessi mál þá sá ég að ég var inni í sömu krýsunni og allar stjórnir lenda í. Margt af því sem ég nefni í skjalinu er spurningarmerki um hversu mikla peninga væri hægt að ná í ríkiskassann. Það miklar spurningar að segja mætti að þó ég nefndi að margt smátt geri stórt, þá getur það tekið dálítinn tíma að ná inn stórum fúlgum til hagstjórnar á ríkisfjármálin. Sem sagt. Það hefði þurft að stoppa í götin eins og í því kerfi sem við búum við núna.

Ég áttaði mig þannig á smá göllum kerfisins og því vöknuðu þessar hugmyndir upp sem ég kem nánar inn á hér fyrir neðan í þessum pistli.

 Grunnhugmyndir að nýju Hagkerfi innan "Okkar Ísland"

 

 í "Okkar Ísland" er ekkert ríki í þeim skilningi sem orðið er notað

Í "Okkar Ísland" eru multitasked fyrirtæki innan hvers annars-stórar og smærri einingar

 

Eftir að hafa hugsað málið mjög vandlega þá sá ég að það þarf að losa sig við þessa hugsun að þurfi að vera þetta venjulega ríki og ríkisbákn. Einmitt vegna þess að það eru þegnanir sem starta hringrás kerfisins og kerfið endar á að fara eftir þörfum þeirra.

Eftir að hafa hugsað málið mjög vandlega þá sá ég einfaldlega að ríkið eru almenningur og fyrirtæki eru líka almenningur. Þannig er hægt að losa sig líka við hugtök eins og frjálshyggja því að í slíku kerfi er ríkið frjálst og þegnar þess líka. Einmitt vegna þess að ákvarðanataka er hafin hjá sjálfum þegnunum.

Tilangur þessa er því að losa sig við þessi hugtök og losa sig út úr öllum hömlum vegna þeirra. Trúa því að það sé almenningur sá sem býr í landinu sé sá sem tekur ákvarðanir vegna eigin hags og hag heildarinnar.

Fjárhagslegs mál innan slíks kerfis þarf að byggja á  því allir þegnar þess geti notið afrakstur þess. Þannig er landið ein heild og fólkið innan þess. Þannig funkera og smærri fyrirtækin innan landsins og tengjast inn í allt heila batteríið.

Það sem við gerum - grunnurinn,,,,,,,,,,,,,,

Fyrst þarf því að taka burt það sem heitir, ríki, ríkissjóður og fjárlög. Landið þarf að eiga sjóðinn. Því þarf að reka Ísland sem heildarfyrirtæki með smærri einingum innan þess.

                              Landssjóður

1. Setja í gang Íslandsfyrirtæki sem rekur Ísland

2. Setja í gang smærri fyrirtæki út um allt land og tengja þau sem og þau sem eru fyrir 

3. Setja í gang markvissa verðmætasköpun út um allt land á svæðunum (fjórðungunum í "Okkar Ísland"

4. Smærri fyrirtækin hagnist af þeirri sköpun og einnig almenningur sem vinnur hjá þeim

5. Íslandsfyrirtækið hagnast líka á þeirri verðmætasköpun

 

1. 

Íslandsfyrirtækið hefur sinn eigin heildar Höfuðstól sem byggir á verðmætum jafnt krónuverðmætum sem og önnur fjárverðmætum eins og gjaldmiðlum annara ríkja. Inn í þennan Höfuðstól tengist starfsemi fólksins í landinu og starfsemi smærri fyrirtækja.

a) krónuvermætasköpun

Þegar að erlent fyrirtæki ætlar að kaupa vörur af íslensku fyrirtæki þá leiti það í Landssjóðinn með kaupum á vörunni með því fyrst að kaupa Krónur. Þannig ef erlent fyrirtæki vill kaupa 2000 stykki af Kexi frá íslenskri kexverksmiðju þá kaupir það krónur (það má orða þetta þannig að kaupa verið sé réttinn að vörunni)  í stað að þess að kaupa vöruna beint. Fær svo afhenta vöruna af Vöruhóteli Landssjóðs sem fyrirtækið er aðili að.

Inn í Landssjóð koma íslensk fyrirtæki með vörutilboð sín inn í sem einsskonar Vöruhótel sem væri hugsanlega staðsett á öðrum stað en Landssjóður sjálfur. Hvort sem fyrirtækið hafi vöruna á eigin lager eða lager Landssjóðs.

Þannig myndast mjög góð undirstaða undir krónuna og hún styrkist mjög mikið. Þannig er Höfuðstóll Landssjóðs hugsaður að nýta vermætasköpunina meðfram kaupum á krónunni í miklu magni.

2.

Smærri fyrirtækin úti í landsfjórðungunum eru hugsuð sem verðmætaskapandi með því að nýta mannafla (mannauð) og aðrar auðlindir sem landið okkar hefur upp á að bjóða.

Mynda skal samtengsl smærri fyrirtækjanna inn í heildarfyrirtæki landsins sem er Landssjóður. Þannig væri hagnaður Landssjóðs sem (mætti hugsa sér prósentu) partur af hagnaði fyrirtækisins.

3.

Verðmætasköpunin er hugsuð sem auðveldust innan smærri eininga eins og hvern landsfjórðung fyrir sig. Í nálægð við íbúana er auðveldara að búa til og setja í gang tækifæri sem nýtast öllum þegnum fjórðungsins. Hugsunin er sú (eins og er þegar nefnt í "Okkar Ísland" 1.03) að hver fjórðungur haldi utan um og sjái um aukningu verðmæta um 3 til 5% árlega fyrir hagsæld Íslands. Þannig hagnist Landssjóður um 15 til 25% árlega á sölu verðmæta og væri það hægt að nota til að gera Hagvöxt á Íslandi.

4. 

Smærri fyrirtækin selji vöru sína erlendis til sem og innanlands. Þeir sem vinni hjá fyrirtækinu njóti hagnaðarins með launum sem og vinnuframlagi. (sjá nánari útfærslu í "Okkar Ísland")

5.

Öll viðskipti smærri fyrirtækjanna vegna sölu erlendis ganga í gegnum Landssjóðinn. Þannig hagnast sjóðurinn af beinum viðskiptum við fyrirtækin frekar enn að skattleggja þau!

Einnig hagnast Landssjóður á gjaldeyrisviðskiptum (sjá hér fyrir neðan).

 

Kaup á Gjaldeyri,,,,,,,,,,,,,,

Segjum að ég ætli að fara í ferð erlendis, tildæmis til Bandaríkjanna. Ferðin kostar að ég þarf 200.000 krónur í Gjaldeyri. Í stað þess að fara beint í bankann þá fer ég í Landssjóðinn með mínar krónur og kaupi aðgang að krónupappír sem gefur aðgang að Dollurum. Þar að segja, ég kaupi krónur af Landssjóð og fer með pappíra sem ég fæ í sjóðnum þar sem segir til um kaupin, gjaldmiðil og verðmæti kaupanna. Fer með þennan pappír til næsta banka og hann kaupir af mér pappírinn og borgar mér í gjaldmiðli (þessu tilfelli krónur og kaupi $ ). 

Nú á Bankinn verðmæti í krónunum sem hann heldur hjá sér í einhvern tíma vegna þess að krónan hækkar í verði vegna allra annnara viðskipta í Landssjóðnum. Verslar síðan með krónurnar.

Gjaldeyrir - innflutningur á vörum,,,,,,,,,,,,,,

Ég rek fyrirtæki og ætla að flytja inn vörur frá Bandaríkunum. Auðvelt. Ég fer á sama hátt og kaupi krónubréf og fer með í Bankann sem kaupir af mér krónurnar og skiptir í Dollara.

 

Með þessum aðferðum má stórlega gera krónuna okkar miklu öflugri og það á ekkert svo löngum tíma!

 

******************************Niðurlag************************

Hér er ég að kom með grunnhugsun á öðruvísi Hagkerfi sem vel væri hægt að úthugsa enn frekar og Hagfræðingar gætu útfært kerfið og búið til raunverulegt kerfi í kringum grunnhugmyndina!

Tilgangurinn með þessu er meðal annars sá að búa til kerfi sem nýtist fólki beint. Þar að segja að snúa þessu við þannig að vinnuaflið í landinu njóti hagnaðar að sífellt stærri Höfuðstóls Landsjóðs. Í stað þess að allar aðgerðir í fjárlögum séu alltaf markandi á þann hátt að hafa mikil tekjutaps áhrif á vinnandi fólki í þessu landi sem og öryrkjum og öldruðum. 

Að Fjárlög landins sé landsins fjársjóður (í fjársjóðsmerkingu) sem almenningur hagnist á í stað þess að tapa alltaf stórlega á í hvert sinn að fjárlög eru gerð.

 

Varðandi Icesave og önnur lán,,,,,,,,,,,,,,

Það sem ríkisstjórn er að gera með taka lán og henda 200 milljörðum í Bankanna er stórhættulegt einmitt vegna þess að í þau stóru götum sem bankarnir eru núna þá er svo mikil hætta á að ekki sé hægt að stoppa í þau göt svo auðveldlega því að þegar að búið er að stoppa í á einhverjum stað í gatinu þá verður bara til slit á hinum enda gatsins.

Ég á við það hversu gjörsamlega óábyrgt það er af ríksstjórn að henda peningum af láni í banka sem ekki er búð að klára endurskipulagningu í. Og einnig sú staðreynd að enn eru stór göt að stoppa í sem mjög erfitt er að framkvæma vegna þess að innan bankana er enn svo mikill gerningur á að búa til fé úr engu. Með allskonar aðgerðum sem verið er að nota. Það er engin trygging gegn því að fyrrum hærra settir starfsmenn sem voru í gömlu bönkunum og voru endurráðnir í þá nýju, noti sér  ekki aðstöðu sína til að halda áfram þeim leik sem tíðkaðist í þeim gömlu. 

Ég er með þessu að segja að það þarf að passa sig á að þessir peningar hverfi ekki bara og verði að engu vegna þess að einhverjir geti leikið sér með þá.

Hér á landi gengur dálítið sú hugsun að borga lán sé alltaf tapað fé. Það þarf ekki endilega að vera svo! Einmitt vegna þess að það má nýta tíma lánsins til fjármyndunar (gearing) þangað til að komið er að afborgunum af því.

Varðandi Icesave og önnur lán þá mætti hugsa sér að settur væri í gang sérstakur banki þar sem allt lánsfé fer í þangað til að þarf að nota það. Ég er þannig að leggja til að taka öll lán út og færa til hliðar til að búa til tryggingu á að lánin hafi sem minnst áhrif á hið nýja Hagkerfi. Þannig mætti setja allt lánsfé inn í slíkan banka.

Síðan þarf að breyta þeirri hugsun dálítið að öll lán séu tapað fé því vel er hægt að nota sér peninga af láni til að búa til verðmæti með þessum löglegu bankaviðskiptum á mörkuðum sem tíðkast í heiminum. Að gera slíkt á meðan að verið er að bíða eftir því að þurfa að greiða næstu greiðslu af láninu. En slíkar aðgerðir þarf auðvitað sérfræðinga til.

 


mbl.is Kreppan eins og prump í eilífðinni
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband