Hann neitar því ekki

Hvað er þetta maður? Hann er diplómat. Hann mun aldrei segja frá sínum mistökum. En það hefur alla tíð vitað að Bretar og Hollendingar myndu ekki samþykkja þetta! Og nú fer sama ruglið í gang á þingi. Augljóst mál.

Bara svona smá hugmynd. Hvernig væri að draga þetta Icesave það mikið á langinn að geta notað peninga sem við ættum að fá til baka af kærum vegna fjárglæframanna. Tildæmis eins og földum peningum á fríeyjareikningum eins og Tortula og fleiri stöðum. Í stað þess að leggja þetta á almenning í landinu! Að það yrði ljóst að einhverjir peningar úr því (ef nást) fari í þetta Icesave dæmi!

Ég bara set þetta svona fram sem réttindamál.

Hvernig gengur annars rannsóknin? Gott væri nú að fá fréttir um það frá rannsóknarfólki hverning staðan er. Hve langt sé í kærur?

 

Tjáir sig ekki um bloggfærslu

Athugasemdir

[Sigurður Ingi Kjartansson, 25.9.2009 kl. 10:56]

Er samt ekki skömminni skárra að neita að tjá sig heldur en að beita þeim gamla íslenska sið að neita öllu þar til menn eru komnir upp við vegg og verða að játa.

[Guðni Karl Harðarson, 25.9.2009 kl. 11:02]

Sigurður Ingi þakka þér innlitið. Er það gamall íslenskur siður frekar en hitt sem diplómatar gera? Eða er þá hitt bara diplómatiskur siður?

Er ekki tjáningarleysi stundum sama og samþykki því ekki er þorað að neita einmitt vegna þess að fullyrðingin sem borin er fram er rétt? 

Því ef neitað væri þá væri það gert af forsendum sannleika í málinu. Að það væri ekki rétt sem fullyrt er.

[Guðni Karl Harðarson, 25.9.2009 kl. 11:12]

Hvort er þá betra að segja sannleikann eða hitt að tjá sig ekki?