Herbert er herra minn!

Nú stend ég upp og heilsa þér með stæl Herbert og tek ofan fyrir þér! Maður mér að skapi. 

Nú er bara að ganga til liðs með almenningi!

Annars var þetta fyrirsjáanlegt. Því miður hefur þetta stjórnmálaafl mistekist. Hvað var það annars sem þetta afl var kosið til?

Að vera á móti Icesave?

Að vera með í frumvarpi um þjóðaratkvæðagreiðslur?

Nenni ekki þó að fara út í lengra mál um þetta enda skrifaði ég um þetta á bloggi mínu í gær........

Þingmenn okkar hafa brugðist

Athugasemdir

[Einar Björn Bjarnason, 14.8.2009 kl. 12:05]

Vandi Borgarahreyfingarinnar, er sennilega hve hratt þetta allt gerðist, þegar hún varð ti.

Ég held, að það hafi verið óhjákvæmilegt, að upp kæmu deilur um markmið og leiðir.

Deilur geta haldið áfram, eða að tiltekinn skoðanahópur nái í raun stjórn á hreyfingunni, og deilur eftir það þagni. Ég held, að í dag sé of snemmt, að slá á það líkum.

En, ef ný sátt myndast, eftir brotthvarf einstaklinga, sem sögulega séð getur alveg átt sér stað; þá á hreyfingin alveg möguleika enn, en eftir allt saman, á ég ekki von á öðru að árið 2010 verði í efnahagslegum skilningi verra en þetta ár.

Ekki má gleyma, að stærstur hluti niðurskurðar ríkisútgjalda er eftir, og mun fara fram á næsta ári, að stórum hluta. Þ.e. fyrirsjáanlega mjög erfitt ár, og stóraukning atvinnuleysis meðal þeirra sem hafa verið starfandi hjá ríkinu, ásamt enn frekari efnahagssamdrætti; ætti að skapa öllum flokkum í stjórnarandstöðu, einnig Borgarahreyfingunni jafnvel eftir allt sem hefur á gengið innan hennar, tækifæri.

Kv.

[Guðni Karl Harðarson, 14.8.2009 kl. 12:22]

>Ég held, að það hafi verið óhjákvæmilegt, að upp kæmu deilur um markmið og leiðir.

Já og alveg frá upphafi. Því ef/fyrst þetta afl spratt upp í framhaldinu af hruninu og svokallaðri Búsáhaldabyltingu þá hefðu þau átt frekar að beina sjónum að fara almenningsleiðina í kosningabaráttu frekar en velja fólk eftir vinsældum og þekktra manna sjónarmiði.

Það hentaði þessu fólki að segja að bestum árangri væri hægt að ná með því að senda helstu frambjóðendur í Sjónvarp og fjölmiðla. Í stað þess að halda fasta útifundi með almenningi til að fá til liðs við sig. Spurningin er sú hvort að það hentaði þeim sem vildu komast á þing? Spurningin er sú hvort að það hefði ekki verið betri leið að fá almenning til liðs við sig og mynda hópeflingu í gegnum almenna útifundi. En það er sú leið sem ég vildi fara! Einmitt vegna þess að almenningi átti að vera gefinn kostur að bjóða sig fram. Það voru mín mistök að trúa einum of mikið á það hjal..........

>En, ef ný sátt myndast, eftir brotthvarf einstaklinga, sem sögulega séð getur alveg átt sér stað; þá á hreyfingin alveg möguleika enn....

Hverjum á hreyfingin svo sem að skipta út? Síðan er ekki líklegt að þingmenn gefi eftir sæti sín fyrir aðra að koma í staðinn. Svo er ekki að sjá........

Það besta sem hreyfingin gæti gert væri að koma fram og segja að þau ætluðu sér að breyta um leiðir og vinna betur með almenningi. Spurningin er sú hvort þau geti ekki endurnýjað allt saman til að sætta fólk innan hreyfingarinnar........... 

[Einar Björn Bjarnason, 14.8.2009 kl. 12:48]

Ég held að það benti flest til þess, að þeir fylgismenn sem hafa safnast í kringum tiltekna 3. þingmenn, muni ná stjórn á hreyfingunni.

En, þ.e. eiginlega óhjákvæmilegt að þingmenn verði að nokkurs konar stjörnum. Eftir allt saman, hafa þeir ótal tækifæri til að koma sér á framfæri í fjölmiðlum, miklu meira en einstaklingar almennt.

Einnig, er það raunverulega umtalsvert mál, að koma sér inn í þau mál, sem eru í gangi inni á þingi.

Ef þ.e. sífellt verið að skipta þingmönnum inn og út, til að gefa sem flestum tækifæri, þá er hætta á, að eintaklingar inni á þingi, verði dálítið utanveltu í umræðum á Þingi, þ.s. þeir hafa ekki haft tækifæri til að kynna sér trúnaðargögn, og ímislegt annað.

Þ.e. alveg fræðilega hægt að hafa fyrir hendi umræðuvettvang, sem hefur aðgang að trúnaðargögnum. En, slíkur þarf þá að hafa aðgangstakmarkanir. Ég man, að ég benti fólki innan hreyfingarinnar á þetta, fyrir áramót þegar draumurinn var enn í undirbúningi. Síðan, ákvað ég að ganga í Framsókn, í janúar eftir að hafa ekki verið í þeim flokki í meira en áratug. Við kosningarnar þar á unda, var ég í Íslandshreyfingunni.

Kv.