Það er þetta með þingið þið vitið?

Stundum er pólitíkin á aþingi eins og svartasta Suðusúkkulaði. Stundum eins og Sýrop  þeim í munni. Stundum líka með megnasta óbragð í munni sem er þeim þó sælgæti. Stundum með miklu og Beisku eftirbragði sem getur enst lengi á eftir............

Stundum koma samningar ekki í ljós út í þjóðfélagið fyrr enn löngu á eftir að þeir eru gerðir. Meira að segja mánuð eða lengur. Og nýir þingmenn lenda inn í lokuðum aðstæðum, sem þeir kannski hafa sjálfir ósjálfrátt sett í gang og kannski ráða ekkert við.

Ætli sumir þingmenn hafi óbragð í munni eftir gærdaginn? Eða þekkja þeir ekki takmörk sín?

Hugsið ykkur hve margir hafa sárt að binda vegna sumra aðgerða þingmanna. Og eiga enn eftir, því miður.

Sumir stjórnmálamenn eru hreyknir af gjörðum sínum. Þeir eru lokaðir inni í eigin skoðanaheimi og sjá ekki heiminn fyrir utan hann.  Þeir þekkja jú ekki takmörk sín og geta ekki hugsað út fyrir rammann.

...................

Svo er það þetta með blessaða sauðina. Sumir sauðirnir velja sér sinn eigin blett að bíta af. Með grágrænt grasið í munninum endalaust stara þeir út í loftið og eru ekki ánægðir nema að hafa nóg að bíta af. Sama hversu blessað grasið er gott eða vont. Þeir þekkja ekki takmörk sín og hafa ekki vit á að kanna hvað er hinum megin á blettinum. Þeir eru lokaðir af og safnað saman eins og öðrum líkar. Meeeeeeeeeeeeee.

Svo eru það hinir sauðinir sem eru alltaf að leita útfyrir eftir bragðbetra og meira grasi. Það eru þeir sem þekkja takmörk sín og hafa vit á að leita út fyrir eftir meira og betra grasi. Því að þekkja takmörk sín eflir þess að vera leitandi út fyrir þau.

Ég veit alveg hvaða flokki sauða ég tilheyri.

 

„Septemberstubburinn“ lagður af

Athugasemdir

[Guðni Karl Harðarson, 19.6.2012 kl. 11:46]

Færsla þessi er aðeins samlíking á aðstæður. Vil benda fólki að pæla í meiningunni

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.6.2012 kl. 13:33]

Já takk Guðni, ég er sammála þér, og ég er líka alveg klár á því hvaða flokki ég tilheyri í þessu, og það er sko ekkert andsk. me.  Í dag er það eiginlega kreftur hnefi. 

[Guðni Karl Harðarson, 19.6.2012 kl. 15:55]

Ásthildur mín ég er ekki viss um að við stöndum þó í sama flokki þá við séum um margt sammála

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.6.2012 kl. 17:19]

Nei ég meinti ekki svona þannig séð, heldur eins og þú lagðir upp með í lokin Guðni. Ég er ekki sauður. 

[Guðni Karl Harðarson, 19.6.2012 kl. 23:58]

allavega ekki Meeee sauður.

Fyrirgefðu að ég misskildi þig. Orðið me hjá þér fór framhjá mér.

Ég er alveg handviss um þú veist hvað ég meinti með greininni.

[Guðni Karl Harðarson, 20.6.2012 kl. 12:37]

Svo ég komi inn á merkingu þessarar bloggfærslu:

1. svartasta suðusúkkulaði

Sterk samansuða atriða þingmála sem sannarlega yrði með misgóðum afleiðingum fyrir almenning (eins og ég kem inná síðar í greininni). Sumum þingmönnum þykir kannski suðusúkkulaði gott en það eru aðrir (almenningur) sem þykir það ekki.

2. megnasta óbragð í munni

Fjallar um hrossakaupin á þingi sem flokkar lenda inn í aðstæðum að semja um mál sín á milli. Dæmi er kannski sem gerðist á mánudag á þinginu með samninginn um styrkina frá esb sem varð mjög líklega til löngu áður en kosið var um þá. Á móti kemur samningsatriði eins og kannski að ríkistjórn falli frá í öðru máli eins og tildæmis sjávarútvegsfrumvarpi. Skyldi fólk (þingmenn) sem lenda inn í slíkum aðstæðum hafa eitthvað slæmt á minningunni (óbragð í munni)?

3. Sýrop
Merkir bara að þeir sem semja frumvörp sem ná í gegn hreykja sér af þeim sama hvort þau eru góð eða vond. Í þeirra augum er það sem kemur frá þeim algjört sælgæti (gott). Þau sjá ekki að mjög margir aðrir þykir ekki sælgæti sem kemur frá þeim.

4. Beiskt eftirbragð

Hér var ég að vellta fyrir mér hvort sumir þingmenn verði að þola eigin raunir eftir það sem kemur upp á þinginu. Hversu lengi standa eftirstöðvarnar af þeim?

Svo eru það Sauðirnir

Það hefur stundum verið notað hugtakið "Sauðir" yfir lýðinn. Þetta hugtak hér var alls ekki hugsað í neikvæðri merkingu þannig séð. Heldur ætlað eingöngu sem samlíking.

Það fyrra
Fjallar því um fólk sem er lokað inn í eigin skoðunum og þora ekki að leita út fyrir. Þeir sem eru ekki leitandi þekkja þannig ekki takmörk sín og vita ekki að þeir geta leitað út fyrir þau. Þannig fólk stendur mjög fast á skoðunum sínum og vill ekki breyta þeim þó þeim sé sýnt fram á að þær gangi alls ekki.

Það seinna
Sauðirnir (mannfólkið) sem vill leita útfyrir þekkir sín takmörk og veit að það er ekkert slæmt stundum að skipta um skoðun. Þetta er fólkið sem er leitandi í lífinu og tekur fegins hendi á móti hugmyndum og skoðar hvort þær geti virkilega gengið. Þannig fólk meðtekur hugmyndirnar og tekur þátt í þeim. Þannig fólk kemur líka með eigin hugmyndir inn á móti. Maður lifandi..........

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 20.6.2012 kl. 12:44]

Ég veit nákvæmlega hvað þú varst að segja Guðni minn.  Þetta er flott skilgreining hjá þér.