Svo mælir hver sem hann maðurinn er til

Föstudagur, 15. apríl 2011

Það fer hrollur um mig

Eins og ég hef áður skrifað á bloggi mínu. Alþingi er að kaffæra sjálft sig og en eykst gjáin milli þings og þjóðar.

Hvað verður næst á dagskránni? Það er með ólíkindum að horfa og hlusta upp á þetta rugl allt saman.

Valdabaráttan og fíknin er með ólíkindum. Þeir sem eru vinir í dag geta orðið óvinir á morgun.

Hugsið ykkur hve staðan væri ef Ísland hefði tekið annan pól í hæðina með því tildæmis stjórnmálamenn að ákveða fyrir alvöru að vinna saman að rétta Ísland upp úr vandanum. Í stað þess er hver höndin upp á móti annarri.

Hvernig lytist ykkur á að aldrei þurfi að bera upp vantrausttillögu?

Ég hef skrifað um að stjórnmál eigi að byrja að neðan. Kjósa eingöngu í sveitarstjórn. Það á aldrei að þurfa að kjósa á alþingi því að alþingismenn ættu að koma neðanfrá í hringrásinni, sem væri: sveitarstjórn>svæðisstjórn>alþingi>ríkistjórn.

Þingmenn ættu að vinna saman án stjórnarandstöðu. Og á sama hátt ríkistjórn án stjórnarandsöðu.

Eftir ákveðinn tíma fellur burt þátttaka kosins manns sem fer inn í hringrásina (í enda þingtíma hans) og nýr kosinn í staðinn. Þannig að ef einhver flokkur er kosinn meira en annar getur það að sjálfsögðu breyst með nýrri kosningu. Sama með persónukjör.