Valdið krufið

Ég hef mikið verið að hugsa um hvað geti verið að í stjórnun á Íslandi. Hef ég því verið að brjóta til mergjar ákveðin atriði, eins og hvað sé vald? Hverjir eigi að hafa valdið? Og svo framvegis.........

Hver er meinvaldurinn í íslensku þjóðfélagi? 

Getur það virkilega verið að ákveðnir aðilar sem sækjast eftir að hafa vald yfir fólki hafi einfaldlega búið til ákveðinn valdastruktur þar sem völdin snúast um að hafa yfirráð yfir lögunum? Er það ekki málið að hafa yfirráð yfir lögunum (réttindalögunum) og ákveða hvernig þau séu borin fram? Eins og tildæmis það sem hefur viðgengist af ríkistjórn að bera fram frumvörp til laga á alþingi? Að ríkistjórn hafi aðal valdið vegna þess að hafa yfirráð yfir lögunum? Er það ekki grunnþátturinn? Eru réttindalögin ekki þannig tæki þeirra sem ráða yfir landinu?

Að hafa búið til valdastruktur þar sem sem fólk var fengið til að kjósa inn flokka og velja milli þessara flokka til að hafa ráð yfir okkur. Til að hafa ráð yfir frumvörpunum á lögunum? Í þessum valdastruktur sé valdinu ávalt skipt niður í yfirráðasvæði og síðan embætti. Og í þessi embætti sé svo valið eftir valdi flokkana sem ráða yfir og hafa meirihluta. Sem er í reynd flokksvaldið.

Gerðist þetta ekki einmitt þegar að íslenska yfirstéttin hrifsaði til sín völdin í skjóli stríðs og tók upp danska stjórnarskrá því þeir höfðu ekki annað og voru ekki tilbúnir með neitt annað? Að þessi yfirstétt hafi notað þann valdastruktur sem hafi viðgengst hjá danskinum og síðan smám saman sniðið það að íslenskum aðstæðum, fyrir sjálfa sig?  Fengu svo lýðinn til að kjósa sig til valda þar sem lýðurinn hafði síðan lítil áhrif á völdin nema þegar átti að kjósa aftur til þeirra þegar að liðið var hætt að vera sammála?

Að valdið komi frá fólkinu og komi til baka til fólksins

Það hefur verið talað um að valdið eigi að koma frá fólkinu. En hvað á svo að verða um þetta vald? Hverjir eiga að taka við því og hafa það? Á ekki fólk að hafa eitthvað að segja hvað sé valið yfir það? 

Að sjálfsögðu á fólk að get haft áhrif á valdastrukturinn. Þessi valdstruktur ætti að vera búinn til í kringum fólkið, fyrir fólkið. Að almenningur og hópar geti komið með sín mál og þau séu tekin fyrir, kosið um þau og málin síðan borin undir ríkistjórn og síðan sniðin að þörfum þjóðarinnar. Þannig væri grunnþátturinn sem eru réttindalögin, komin til fólksins. 

Er það þá ekki einmitt kjarni málsins? Að almenningur fái að hafa áhrif á lagaskipanina? Að lögin komi frá fólkinu og til baka til fólksins?

Að endurgera stjórnarskrá og gera að íslenskri ætti þannig að snúa um hvernig valdastrukturinn eigi að funkera með því að endurgera stjórnsýslulögin og sníða þau að almenningi. Síðan taki við hringrás valdskipunar þar sem almenningur geti haft áhrif. 1. Hvert þeir kjósa 2. Hvernig þeir kjósa 3. Hvaða valdastrukur sé 4. Að hafa áhrif á hvað sé valið fyrir það 5. Að réttindalögunum sé þannig komið fyrir að fólk fái að hafa mikil áhrif á þau. Og svo framvegis......

Kjarni málsins hlýtur því að vera að taka á því hvernig réttindalögunum verði háttað í nýjum valdastruktur. En það er það sem stjórnlagaþingmenn eiga að gera. Að búa til nýjan valdastruktur fyrir fólkið og festa á stjórnarskrána.

Er það réttlátt að almenningur fái að hafa áhrif hvernig réttindalögunum verði háttað?

 

 

Athugasemdir

[Guðni Karl Harðarson, 23.10.2010 kl. 10:01]

Málið er einfalt! Ég vil að fólkið fái að hafa áhrif á valdskipanina og áhrif á ákvarðanatöku á tækið sem eru réttindalögin.

Að með skiptingu valdsins sé einmitt tekið tillit til þessa grunnþáttar sem lagatækið er.

Valdskiptingin væri þannig háttað að snúa að fólkinu með tækið til hliðsjónar.

Ég býð mig fram á stjórnlagaþingið með kjörorðunum:

LÖGIN TIL FÓLKSINS!

[Guðni Karl Harðarson, 23.10.2010 kl. 13:58]

Réttindalögin= kalla ég lögin sem ná jafnt yfir allt landið. En undanskil lögin sem ná sérstaklega til svæða.

Margir eru á því að það þurfi að aðskilja framkvæmdavaldið frá alþingi. En í mínum huga eru þeir sem hafa lögin sem hafa valdið og þau þurfi að færa á lögbók og þaðan fái almenningur aðgang að lögunum þegar að þau verða tekin skipulega fyrir.