Í dag er beðið fyrir Heilun Jarðar

Stundum hef ég sett inn færslur með ljóðum og tilvitnunum sem ég hef áhuga á og lesið um.

Hér er eitt ljóð í tilefni dagsins sem ég var að lesa:

Nútíð vor, hún brumar

á baðmi hins liðna

því einn er askur

eilífrar tíðar.

Laufgast hann og bliknar

og laufgast að nýju,

Um rætur hans stígur

römm jörðin upp

hið ramma líf upp:

eldskírð sagan.

Fortíðin eldskírð

er arfshlutur vor

og andstæður lands felldar

í einn sægirtan baug

sem hvatning og hömlun

hnita saman.

 

Ég hvet fólk til að geta upp á:

1. hvaða ljóð er þetta?

2. eftir hvern?

3. um hvað?

Ég mun koma með svarið í Athugasemd hér fljótlega.

 

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.1.2012 kl. 13:18]

Flott ljóð og dýrt kveðið, veit ekki eftir hvern þetta er greinilega baráttuljóð um aldur og ævi landsins eða eitthvað slíkt. 

[Guðni Karl Harðarson, 23.1.2012 kl. 17:24]

Í dag 23.01 2012 kl. 21 er beðið fyrir Heilun Jarðar.

Heimstré er oft lakkað lífsins tré og er tákn fyrir þá lífrænu heild sem veröldin á að vera skv. trúarbrögðum víða um heim.

Vísast á að tré tengir saman alla heima og á djúpar rætur í jörðu.

Hér er minnst á heimstréð í ljóðaflokk Hannes Péturssonar:

Óður til Íslands

[Guðni Karl Harðarson, 23.1.2012 kl. 17:25]

átti auðvitað að vera kallað lífsins tré

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.1.2012 kl. 17:39]

Ég náði inntakinu en ekki ummálinu

[Guðni Karl Harðarson, 26.1.2012 kl. 20:12]

Vér fljúgum í stefnu

fuglsins: útnorður, heim -

hátt inn yfir landið.

Hrikafagra mynd!

Sævarauðn, jökulhvel

samströndin langt í vestur.

Ó lekvangur storma 

og ljósbrigða norðurheims!

Land! Hvílíkt land

sem lyftist úr hafinu!

ennþá í smiðju

elds, kulda og vatns.

Dunandi eyja

sem á dögum sköpunarinnar!

sett niður í hálfan hring gamalla landa

HP/Óður um Ísland bls. 30&32

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.1.2012 kl. 20:37]

Þetta kallar maður kveðskap.  Takk fyrir þetta Guðni.