Um nauðasamninga - ferlið og fleira

Ég finn mig knúinn til að skrifa um þetta mál vegna þess hversu óeðlilegt það er allt saman.

Það getur tekið skuldara með lágar tekjur sem fær nauðasamning allt upp í 10 mánuði að verða fyllilega laus úr skuldunum. Hér mun ég skýra út ástæðurnar.

Það geta verið mjög ýmsar ástæður að skuldir safnist upp hjá fólki og það ráði ekki lengur við að standa undir afborgunum skulda. Tildæmis veikindi, vinnutap, atvinnuleysi og fleira. Einnig geta þeir sem eiga húsnæði lent í því að þeir sem kaupa af þeim standi ekki í skilum og þá fer í gang hrikalega erfitt ferli fyrir þá fjölskyldu sem lendir í því. Vegna þess að hún getur sjálf ekki uppfyllt sínar skuldbindingar svo dæmi sé tekið.

Hér er þetta dæmigerða ferli þess skuldara sem leitar eftir nauðungasamningi í gegnum Héraðsdóm:

1. skuldari mætir til Ráðgjafarþjónustu Heimilanna til að athuga hvort eitthvað sé hægt að gera. Fulltrúi Ráðgjafarþjónustunnar bendir skuldara á hugsanlegar leiðir. Þar á meðal þá leið að leita eftir nauðasamningi. En fer jafnframt fram á við skuldarann að koma með alla pappíra, þar að segja síðustu greiðsluseðla um skuldir, laun 3ja síðustu mánuða og skattaskýrslur 2ja síðustu ára til Ráðgjafaþjónustunnar.

2. Skuldari gengur í þessa vinnu  og mætir með alla pappira til Ráðgjafaþjónustunnar. Fulltrúinn getur tekið sér 5 til 7 daga að fara yfir málið en hefur svo samband við skuldarann að mæta a fund til fulltrúans. Á þeim fundi er skuldara bent á bent á hugsanlega leið út úr vandanum, eins og þá að sækja um nauðasamninga.

3. Á Ráðgjafarþjónustu Heimillanna er farið yfir öll málin (þar að segja skuldirnar) og getur þeirra ferli tekið ca. 2 til 3 vikur í þetta sinn. Skuldari mætir því næst til fulltrúans og þar er honum tjáð að samkvæmt ráðgjöf þeirra sé honum ráðlagt að sækja um nauðasamning. Skuldari sækir um nauðasamninga og skrifar undir umsókn þar að lútandi.

Nauðasamningur getur verið eitthvað af eftirfarandi:

1. eftirgjöf allra skulda utan fasteignaláns (a)

2. umsókn um eftirgjöf allra skulda (b)

3. eftirgjöf hluta skulda og afgangur sé settur í greiðsluaðlögun (c)

Hér er tekið dæmi af þegar að Ráðgjafarþjónusta leggur til að sótt verði um eftirgjöf allra skulda og skuldari fari á 0. Allar skuldir settar inn (en til þessa eru nokkur dæmi að fólk hafi fengið í sérstaklega erfiðum aðstæðum).

 4. Ráðgjafarþjónusta tekur smá tíma til að ganga frá öllum pappírum og skuldari mætir síðan aftur og fær pappíra hjá Ráðgjafarþjónustunni sem hefur ráðlagt og samþykkt viðleitni skuldara fyrir nauðasamningi. Skuldari fer með pappíra í Héraðsdóm Reykjavíkur og þinglýsir umsókninni (þarf að borga kringum 3.700 krónur). 

5. Skuldara er úthlutað starfsmanni hjá Héraðsdóm sem fer yfir málið. Athugun Héraðsdóms getur tekið allt frá 1 til 2 mánuði (getur verið allt eftir því hvað mörg mál eru í gangi og hvað mikið er að gera, en einnig tekur vinnan með málið sinn tíma).

6. Héraðsdómur hefur samband við skuldara og skuldari mætir í Héraðsdóm. Þar er honum tjáð að samþykkt sé að hann geti leitast eftir nauðasamningi og honum falinn umsjónarmaður sem er lögmaður.

7. Skuldari mætir á fund við umsjónarmann sinn eftir ca. 2 til 3 vikur og fer yfir ferlið á vinnu hans með honum. 

8. Skuldari mætir aftur á fund með sínum umsjónarmanni þar sem honum er tjáð að fyrir sitt leiti samþykki hann að skuldarinn geti sótst eftir nauðasamningi.

9. Fyrirhuguðum nauðasamning er þinglýst og birt í Löbirtingarblaði. Allir lánardrottnar fá a. allar upplýsingar um málið í pósti og b. 1 mánuð til að andmæla sínum hluta af skuldum (lánum skuldara) sem hafa verið sett inn í nauðungaferlið.

10. Skuldari þarf síðan líka að bíða þennan mánuð + eina til tvær vikur þangað til að hann er kallaður á fund um niðurstöðuna. Allir Lánadrottnar eru boðaðir á þennan fund.

11. Ef enginn lánadrottna mætir gengur síðan umsjónarmaður ferlisins frá pappírum og skuldari mætir til að sækja þá til að fara með í Héraðsdóm aftur til þinglýsingar. 

12. Nú þarf skuldari næst að bíða ca. 2 vikur þangað til að hann er boðaður til Dóms og þar er málið tekið fyrir sem dóms-þingmál. Þó hér hafi málið verið tekið fyrir og það Lögbókað er ekki þar með sagt að leitun skuldara eftir nauðasamningi hafi verið samþykkt.

13. Skuldari bíður eftir niðurstöðu frá dómnum sem getur tekið ca. 2 vikur.

14. Nú hefur skuldari fengið samþykki og mætir næst til umsjónarmanns síns hjá Héraðsdómi  og fær þar alla pappíra um málið. Þar á meðal sérstakt yfirlit yfir allar skuldir sem hafa verið settar inn í samþykktina. 

Hér á þessu tímabili geta verið liðnir um ca. 4 til 5 mánuðir.

15. Allir lánadrottnar hafa fengið þessa samþykkt og sent í pósti!

Nú fer í gang hrikalegt ferli fyrir skuldarann til að passa upp á að lánadrottnar gangi sem fyrst frá málunum (lánunum). Því ef skuldari gengur ekki í það að fara í hvern einasta lánadrottinn þá getur það tekið marga mánuði að ganga frá málum! 

Skuldari mætir á alla staði með samþykktu pappírana til að leggja fram hjá lánadrottnum sem eru oftast bankarnir. Hann gefur ljósrit af samþykkt og svo er honum tjáð að það geti tekið dálítinn tíma að fara yfir málin.

Nú lyggja þessir pappírar hjá lánadrottnum án þess að gengið hafi verið frá hverju máli fyrir sig. Allt upp í 2 til 3 mánuði þó að skuldari fari og passi upp á þau mál sem ekki er búið að ganga frá. Skuldari getu fengið þau svör að ekki sé búið að fara yfir málið.

Hvernig væri það ef skuldarinn biður bara?Þágæti allt ferlið tekið um 10 mánuði er væru kringum ca. 5 mánuði ef skuldari gengur í að passa upp á frágang máls sjálfur. Sem hann á alls ekkiað þurfa að gera.

Allir sem lesið hafa þetta geta séð hversu mikið rugl svona ferli er! Sérstaklega þann þáttinn að ekki sé passað upp á að Lánadrottnar gangi frá málum um leið og skuldari mætir með samþykktina. En þetta er stórgalli sem hefur láðst að setja inn lagfæringu við því það hefði mátt setja inn sérstaka skildu Lánadrottins að taka á móti skuldara með samþykktina á sérstakan fund þar sem strax væri gengið frá málum.

Hvað með hina suma af Lánadrottnum sem ætla sér síðan að neita samþykktinni og ganga gegn úrskurði Héraðsdóms?

Hugsið ykkur! Það er alls ekki létt verk fyrir fólk sem hefur lent í erfiðleikum að leita eftir hjálp. Þar á meðal að leggja niður stolt sitt ásamt allri þessari vinnu sem fylgir málum. 

Allt á meðan að þeir sem hafa spilað á Bankakerfið og tekið þátt í þessu hruni með því að búa það til með sínum svindl og glæpaaðgerðum. Þeir þurfa ekkert að svara fyrir sitt. Og ef þeir mæta í bankana þá fá þeir strax vinsamlegar móttökur og allt gert fyrir þá. En litli heiðarlegi maðurinn er svívirtur og hann stimplaður sem glæpamaðurinn. Hann sem ekkert hefur gert nema að vera heiðarlegur.

Þannig er nú Ísland. Því miður. Það skal engan undra þó heiðvirt fólk sé að mótmæla þessu öllu og viji ná fram réttlæti og sanngjarnar breytingar!

 

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 2.2.2010 kl. 16:58]

Hér var samið um við EU [stærsti viðskiptaaðilinn] að stilla gengið um 30% -50% lækkun til að greiða væntanlegan viðskiptahalla. AGS er sérhæft til ganga í þess mál á Alþjóðamælikvarða. Að EU beiti sér beint  kemur illa út fyrir EU hvort um er að ræða Meðlima-Ríki eða önnur.

Þessi aðgerð krefst lækkunar að sama skapi á verðmætum framleiðslu og þjónustu á Landsvísu.

Mjög óvinsælt er stjórnmálalega að skera allan kostnað [launa viðað mið evrur]  jafnt og á einum degi. Ríkistjórnir velja oftast þann kost að endurreisa alþjóðlegan fjármálageira, það hefur í för með sér að aðrir geirar verða nauðsynlega að taka á SIG ALLA LÆKKUNINA EINIR.

GDP á haus 5 ára mat 2009-2014 þessu til staðfestingar er búið að birta opinberlega.

Dæmi um þetta er: Jón fór erlendis og gat eytt 100 evrum , nú getur sami Jón eytt 50 evrum.

Þegar laun fara að lækka, velur fólk að sjálfsögðu ódýrari. Launa kostnaðurinn kemur líka fram í verði varanna í neyslukörfunni. Það mælist sem kaupmáttur.

VSÍ og ASÍ munu næstu 5 ár lofa og mæra kaupmáttar aukninguna sem og eftir síðustu þjóðarsátt.

Ég vona að menn þurfi ekki mikla menntun til að skilja þessa framsetningu mína.

Kaupmáttur merkir einfaldlega það sem þú mátt kaupa. Vatnsþynning og minni ending getur aukið magnið til dæmis og valdið þannig aukningu.

Sparnaður Jón í evrum [lánshæfi] lækkar líka um 30%- 50% .

 Ef það það er ekki aðal vandamálið að láta félétta sig og hafi sig að fífli hvað er þá vandamálið.

Hismið frá kjarnum til að grein merg málsins.    

[Guðni Karl Harðarson, 2.2.2010 kl. 17:14]

Þakka þér fyrir þitt innlegg Júlíus. En er ekki það sem þú skrifaðir annaðhvort: a. þú ætlaðir að svara annari grein hjá mér? eða b) þú vilt benda mér á að lesa eina grein eftir þig og ég komi inn á bloggið þitt til þess að lesa um þetta mál sem þú skrifar sem auðvitað er gott og blessað mál hjá mér

En svar þitt getur varla talist um það sem ég var að skrifa nema þá um það sem er neðst í pistlinum um allt það óréttlæti sem viðgengst í þessu þjóðfélagi.

En allt í góðu Bestu kveðjur, Guðni Karl

[Guðni Karl Harðarson, 2.2.2010 kl. 17:38]

Svo ég skrifa meira um málið:

Svo er þeim sem skulda mest eða með milljarðanna á bakin annaðhvort sleppt, með afskriftir eða ef til vill lánað meira til að endurtaka leikinn sem þeir hafa stundað.

Hverslags réttlæti er þetta?

[Júlíus Björnsson, 2.2.2010 kl. 18:34]

Guðni það er tíma eyðsla að ræða um óréttlætið sem sprettur upp úr gruninum sem endurreist var á það vex bara með nema trúa á grunninn. Það þarf ekkert að spara hér nema fjármálgeirann start. Útlendingar láta Íslenska geirann ekki plokka sig þá þarf að færa fjármagn úr heilsugeiranum yfir í hann m.a. Stoppa þessar aðgerðir og byrja að spara.

Mjög einfalt og eina leiðin til að græða meinin.  

Byggjum á grunni réttlætis en ekki á sandi. Við endurreisum ekki við skiptum um grunn og byggjum upp á nýtt. 

[Guðni Karl Harðarson, 3.2.2010 kl. 00:21]

Óréttlætið spratt upp fyrir löngu síðan og hefur viðgengst lengi. Og heldur bara áfram ef við gerum ekkert til að sporna við!

Ég dáist að því öllu fólki sem er að berjast gegn óréttlætinu og gefst aldrei upp. Hvort sem það er á bloggum þess eða að mæta til þess á mótmælafundi!

þú skrifaðir>Byggjum á grunni réttlætis en ekki á sandi. Við endurreisum ekki við skiptum um grunn og byggjum upp á nýtt. 

Að mörgu leiti er það alveg rétt hjá þér að við þurfum alveg annan nýjan grunn. Það þarf að finna hina fínu leið sanngirnis. Föstu línu þar sem hægt er að leggja upp og halda svo áfram upp á við með fyrir almenning. Sú lína byggist ekkert endilega sérstaklega bara á fjárhagsleg gildi heldur og líka önnur mannleg gildi hins nýja samfélags. Það þarf líka að losa sig við margt og hreinsa til ýmislegt sem hefur og getur haft neikvæð áhrif á framtíðina! Svo þarf að bæta skaða og rétta hluti annara fyrir alvöru. Því ekki verður fyrr hægt að mynda traust almennings í því mikið brotna samfélagi sem við erum í.

ÞAÐ ÞARF AÐ MYNDA GRUNN MEÐ TRAUSTI!

Stjórnvöld átta sig ekki á að til að treysta og byggja upp nýtt þjóðfélag þarf að mynda traust fólksins, almennings í landinu. Ef þó yrði skipt um flokka og kosið nýja stjórn þá væri alveg á hreinu að ný stjórn tækist ekki betur upp. Einmitt og meðal annars vegna þess að þeir sem stjórnuðu áður voru af orsökum vandans.

Það er alveg tómt mál að ætla sér að byggja á sandi eins og þú segir. Og sandur sá sem nú er unnið eftir byggist hvorki á trausti til almennings, né trausti almennings á þeim sem stjórna!

Í alvöru talað! Fólkið, almenningur í landinu þarf að velja nýtt til stjórnunar. Velja sér og kjósa til þess almenning sem það getur treyst! Við öll þurfum að átta okkur á þessu! Því án þess verður framtíðin bara bleak og mjög óljós. Og vandinn mun ekki minnka heldur annaðhvort stækka eða haldast við sama ástand.

[Júlíus Björnsson, 3.2.2010 kl. 02:03]

Þegar almenningur fer að kjósa yfirgreinda, víðssýna, nægjusama einstaklinga til forystu á öllum sviðum þá hættir þessi vitleysa.

Slíkir einstaklingar taka sjálfstæðar ákvarðanir í stórum málum  [almennum] og velja sér ágætis sérfræðininga í sérstökum málum til ráðgjafar.

Meðalmaður gerir hinsvegar altaf kröfur um að aðri taki ábyrgðina ef þess er kostur og velur sér oftar en ekki minna greinda ráðgjafa.     

Þeir sem samþykkja þessa greiningu gera sér líka grein fyrir að enginn hæfur einstaklingur skipar æðstu stöður á Íslandi í dag.

Einfaldlega vegna þess að þeir eru innan við 10%, en meðalmennirnir eru hinsvegar 80%.  Margur hyggur mann sig. Líkur sækir líkan heim.  Meirihluti vinnur í kosningum.

0<5