Hvaða bull er þetta í manninum?

>Wouter Bos, fjármálaráðherra Hollands, segist skilja tilfinningar Íslendinga vel til Icesave-samkomulagsins en ríkið þurfi að standa við alþjóðlegar skuldbindingar sínar. Bos segir í skriflegu svari til hollenska þingsins í gær að ríki geti ekki hlaupist á brott frá skuldbindingum sínum þrátt fyrir að það sé fjármálafyrirtæki í einkaeigu sem hafi valdið skuldbindingunum.

Hvernig er hægt að standa við einhverjar skuldbindingar sem eru ekki til? En út á það gengur þetta Icesave mál að búa það til að Ísland játist skuldbindingum fjármálafyrirtækis í einkaeigu.

Og út á það stendur meðal annars þessi þjóðaratkvæðagreiðsla hvort íslenskur almenningur eigi yfirleitt að játa það að taka á sig svona skuldbindingar fyrirtækis í einkaeigu. Í stað þess að ríkisstjórn ætli með ofurvaldi sínu og ofríki sínu ætli að taka það ráð almennings að hafa sjálfur allt um það að segja hvort og ef þá hvernig við klárum þetta mál. 

Að segja NEI við Icesave í þjóðaratkvæðagreiðslu er ekki bara að segja nei lögunum, heldur svo margt fleira. Tildæmis það að almenningur með neitun sinni vill hafa um það eittkvað að segja hvort og ef hvernig þessu máli öllu verði frágengið! ALMENNINGUR en ekki Ríkisstjórn. Einmitt afþví að Icesave hefur svo mikil áhrif á hvernig framtíð fólks verður og einmitt vegna þess einfalda réttlætismáls að almenningur á Íslandi eigi ekki að borga skuldir fjárglæframanna.

Neitun á lögunum er því líka að segja ríkisstjórn að almenningur vill á engan hátt að skuldir fjárglæframanna lendi á almenningi í hvaða formi sem þær eru! Hvort sem það eru álögur með auknum sköttum eða öðrum álögum á fólksins í landinu.

Icesave er því prófmál um margt! Eins og líka svo nefnt sé hitt sem ég hef áður nefnt sem er ofríki og yfirgangur yfir vinnandi almenning í landinu. Að ætla sér með frekju að velja fyrir almenning um þetta mál.

Icesave er því líka prófmál um aðrar álagningar vegna fjármálaóráðsíu fjárglæframanna. Með að segja nei við Icesave er því fólk að sína fram á það fyrir alvöru að það vill ekki að aðgerðir þessara manna lendi á því!

 

Bos: Ekki hægt að hlaupast á brott

Athugasemdir

[Magnús Helgi Björgvinsson, 20.1.2010 kl. 16:19]

Það er ekki verið að neita lögum um ríkisábyrgð heldur breytingu á lögum frá því ágúst. Það er nú nauðsynlegt að fólk viti um hvað það er að kjósa. Þessir færsla þín er ekki því sannleikanum samkvæmt. Bæði forseti og Alþingi er búið að samþykkja og skirfa undir lög um ríkisábyrgð. Sem og að Hollendingar eru með samþykki frá okkur frá því í október 2008 þar sem við viðurkennum ábyrgð okkar á innistæðum.

11.10.2008

Að loknum uppbyggilegum viðræðum hafa hollensk og íslensk stjórnvöld náð samkomulagi um lausn mála hollenskra eigenda innstæðna á IceSave-reikningum Landsbankans.

Fjármálaráðherra Hollands, Wouter J. Bos, og fjármálaráðherra Íslands, Árni M. Mathiesen, tilkynntu þetta.

Ráðherrarnir fagna því að lausn hafi fundist á málinu. Wouter J. Bos kvaðst einkum ánægður með að staða hollenskra innstæðueigenda væri nú skýr. Árni M. Mathiesen bætti við að aðalatriðið væri að málið væri nú leyst.

Samkomulagið kveður á um að íslenska ríkið muni bæta hverjum og einum hollenskum innstæðueiganda innstæður að hámarksfjárhæð 20.887 evrur. Hollenska ríkisstjórnin mun veita Íslandi lán til að standa undir þessum greiðslum og hollenski seðlabankinn mun annast afgreiðslu krafna innstæðueigendanna.

Reykjavík 11. október 2008

 Brusselviðmiðiðin fjölluðu bara um að greiðslukjör  af þessum lánum áttu að taka mið af stöðu okkar.

Nokkuð ljóst að fólk er ekki með þetta á hreinu.

[Guðni Karl Harðarson, 20.1.2010 kl. 18:06]

Hvaða bull er þetta í þér Magnús?

Það er álitamál um framhaldið ef almenningur neitar lögunum sem nú voru samþykkt en Forseti setti í þjóðaratkvæðagreiðslu.

Lögin í Ágúst voru samþykkt af alþingi með fyrirvörum sem bæði Bretar og Hollendingar samþykktu ekki!

Athugaðu þetta!: ef gömlu lögin frá í ágúst hefðu verið samþykkt með fyrirvörunum af Bretum og Hollendingum þá væru engin ný lög til að samþykkja!

Ef íslenska þjóðin neitar nýju lögunum þá þurfa Bretar og Hollendingar að samþykkja fyrirvarana á þeim gömlu svo þau verði í gildi! 

Þannig að ef nýju lögunum verður synjað þurfum við að ganga aftur til viðræðna! Því að Bretar og Hollendingar þurfa að samþykkja fyrirvarana á þeim gömlu til að eitthvað samkomulag sé! Ef þeir gera það ekki þá mun málið fara á byrjunarreit.

Því er alls ekki um svo að ég hafi verið að ljúga neinu hér heldur frekar þú að misskilja eitthvað.

Allt um þetta hefur komið fram í umræðum í Sjónvarpi. 

********

Hinsvegar er ég ekki sammála þessu mati að gömlu lögin gangi í gildi (þar að segja ef Bretar og Hollendingar samþykkja fyrirvarana). Ástæðan er einfaldlega sú að þegar að ein lög voru ekki samþykkt af öllum aðilum þá var gengið til að semja ný lög (nú er verið að kjósa um). Því tel ég að gömlu lögin hafi fallið úr gildi því ekki fékkst fullt samkomulag um þau af öllum aðilum. Öðruvísi var ekki gengið í að ræða um þessi lög á þingi!

En þetta er mín skoðun. Því tel ég að við eigum tækifæri á að byrja upp á nýtt og eins og svo margir segja! Það getur komið í ljós að við þurfum aldrei að borga þetta!

Það hefur verið allskonar rætt um þetta út í þjóðfélaginu og erlendis! Eins og þetta:

1. við eigum ekki að borga (með útskýringum). Hér hafa bæði innlendir og erlendir aðilar talað á þessum nótum!

2. fara með málið fyrir Evrópudómstólana.

3. Fyrri samningur tekur gildi því aðeins að Bretar og Hollendingar samþykki fyrirvarana.

Og ýmislegt fleira.

[Guðni Karl Harðarson, 20.1.2010 kl. 18:16]

Samþykki okkar (lögin í ágúst) voru háð samþykki Breta og Hollendinga á fyrirvörum sem þeir gerðu ekki!

Höfum þetta á hreinu!

Við höfum því ekki viðurkennt neitt!

[Guðni Karl Harðarson, 20.1.2010 kl. 19:01]

Ég vil bæta því við hér að þó að samþykkt sé eitthvað í viðræðum milli ríkja (samanber það sem þú Magnús nefnir um hér: að loknum uppbyggilegum viðræðum hafa hollensk og íslensk stjórnvöld náð samkomulagi um lausn mála hollenskra eigenda innstæðna á IceSave-reikningum Landsbankans.

Fjármálaráðherra Hollands, Wouter J. Bos, og fjármálaráðherra Íslands, Árni M. Mathiesen, tilkynntu þetta.) þá þarf sú samþykkt allaf að ganga í gegnum alþingi sem samþykkt lög og síðan til forseta. Samþykkt sú sem þú nefnir var háð því að alþingi samþykkti það samkomulag sem lög sem þeir gerðu ekki nema með þeim fyrirvörum sem Bretar og Hollendingar samykktu ekki!

Það er aldrei í svona samningum milli ríkja að samþykki sé látið duga. Því voru þessar yfirlýsingar ekkert nema blekkingar því málin voru alls ekki kláruð með lögum samþykktum af bæði alþingi og forseta.

[Þórdís Bára Hannesdóttir, 20.1.2010 kl. 20:51]

Sæll Guðni

Þarna kemur þú að kjarna þessa einfalda máls. Við  Íslendingar tókum lán hjá Hollendingum haustið 2008. Það er aðalatriðið. Það sem síðan hefur gerst er að lánstíminnn hefur verið lengdur í 14 ár í stað 10 og vextir hafa  verið lækkaðir úr 6,7% í 5,5%. 

Þetta kalla Hollendingar, Bretar, AGS, Danmörk, Svíþjóð, Noregur ,Finnland og Evrópuþjóðirnar alþjóðlegar skuldbindingar okkar. Réttkjörin stjórnvöld Islands tóku þessi lán. Frá þessari staðreynd getum við ekki farið. Ef við gerum það kemur upp stöðvunartímabil í íslensku atvinnulífi. 

Svo einfalt er það.

[Guðni Karl Harðarson, 20.1.2010 kl. 21:59]

Sæl Þórdís

Það sem þú skrifar kemur hvergi nálægt því sem ég var að skrifa heldur þver öfugt.

Þetta er ekki rétt sem þú skrifar. Þetta lán sem þú nefnir er allt inni í þessum Icesave samningi sem hefur aldrei verið samþykktur vegna fyrirvaranna. Því fórum við í aðrar viðræður um ný lög á alþingi vegna þess að Bretar og Hollendingar samþykktu ekki fyrirvarana sem við settum.

Þó lög hafi verið gerð á alþingi um lán þá voru þau lög einungis samþykkt frá stjórnvaldahlið íslendinga en ekki Hollendingum eða Bretum sem samþykktu ekki fyrirvarana um bæði lægri vexti og lengri lánstíma. Það hefur því aldrei verið fullnustu gengið frá þessum lánum því Hollendingar samþykktu ekki fyrirvara.

Ég ætla að leyfa mér að segja að þetta sé svo vitlaust sem þú skrifar því þú ert í reynd að segja að það skipti engu máli hvort að við samþykkjum þetta eða neitum því í þjóðaratkvæðagreiðslu því það verður alltaf lán að borga hvort sem er. En það er alls ekki rétt því það er ekkert lán að borga ef við neitum þessu í atkvæðagreiðslunni. Vegna hvers? Vegna þess að Bretar og Hollendingar munu ekki samykkja fyrirvarana og þá verður að ganga frá þessu máli öllu á annan hátt.

Þetta er einföld staðreind. Við stæðum ekki þessari stöðu hafi þessir fyrirvarar (með lánum inní) verið samþykktir.

Því er engin skuldbinding. 

Sú fullyrðing þín að það komi upp stöðvunartímabil í íslensku atvinnulífi stenst ekki! Það er tildæmis þegar stöðnun og bakfall í íslensku atvinnulífi og síðast nú í fréttum var verið að nefna spár um aukið atvinnuleysi á næstunni. Allt án þess að hafi verið gengið frá þessu máli.

Því er þveröfugt því að aldrei skal íþyngja almenningi með að búa til einhverja skuld á sem almenningur á aldrei að borga. Allar svona álögur munu ekki styðja undir að endurreysa Ísland því ef byrði er á fólkinu þá verða verkin helmingi erfiðari að standa undir! 

Athugaðu að skrif mín byggjast á því að við íslendingar eigum sjálfir að endurreisa landið okkar án erlendra áhrifa eins og tildæmis lán frá AGS og eða inngöngu í ESB .

Út á þetta stendur málið! Almenningur á ekki að borga upp skuldir fjárglæframanna!

Síðan eins og áður sagði hefur mikið verið rætt um þetta mál allt af sérfræðingum bæði erlendis frá og hérlendis. Það rætt á alla vegu eins og tildæmis hafa komið fram sérfræðingar sem hafa sagt að við eigum ekki að þurfa að borga þetta. Og aðrir koma með það að setja ætti málið fyrir aljóðadómsdóla.

Ég vil líka benda á þessi atriði:

Allir sem glepjast til að leggja sparifé á einhverja ofurreikninga með ótrúlegum loforðum um vexti og hagnað eiga að bera sinn skaða sjálfir. 

Nákvæmlega sama og ef ég færi í banka hérlendis og legði peninga mína á sparireikning sem einhver bankafulltrúi hafi mælt með. En síðan færi bankinn á hausinn. Hvað hefur gerst eiginlega hérlendis? Hefur ekki fullt af fólki tapað fé vegna þess að bankarnir fóru á hausinn. Ekki hefur því fólki verið bætt tapið af íslenskum stjórnvöldum eða hvað?

Átti íslenska ríkið að byrja á því að bæta öllu því fólki fé sitt sem tapaði við fall bankanna? Ég bara spyr vegna þess að Bretar amk. gerðu það. Hverjir hefðu þá átt að borga ríkinu til baka? Sérðu ekki þetta fyrir þér? Að Bretar og Hollendingar framkvæmdu þetta til að geta náð tök á íslendingum.

Ég ráðlegg þér að lesa vel blogg mitt (og annara) því nógu mikið hef ég skrifað um hvernig þetta mál er allt ósanngjarnt.

[Guðni Karl Harðarson, 20.1.2010 kl. 22:03]

Ég vil líka benda þér á Þórdís að ég hef lesið alla þessa samninga út í gegn og mætt á alþingi til þess að fylgjast með þessum umræðum öllum.

[Kjartan R Guðmundsson, 21.1.2010 kl. 00:25]

Sæll Guðni.

Þú segir:

En síðan færi bankinn á hausinn. Hvað hefur gerst eiginlega hérlendis? Hefur ekki fullt af fólki tapað fé vegna þess að bankarnir fóru á hausinn. Ekki hefur því fólki verið bætt tapið af íslenskum stjórnvöldum eða hvað?Átti íslenska ríkið að byrja á því að bæta öllu því fólki fé sitt sem tapaði við fall bankanna? Ég bara spyr vegna þess að Bretar amk. gerðu það. Hverjir hefðu þá átt að borga ríkinu til baka?

Bankarnir fóru á hausinn eins og þú segir. En ríkið greip í taumana og bjargaði öllum innistæðueigendum. Upp í topp. Hvort sem það var Jón með 50þús kr. Eða erlendur banki með 50 milljarða. Það tapaðist reyndar hluti af inneign fólks á peningamarkaðsreikningum en ekki innistæðureikningum.

Bretar og Hollendingar tryggðu bara innistæður upp að ákveðnu marki. Ekki allar innistæður. Íslenskur sjóður um innistæðutryggingar ber ábyrgð á hluta af þessum innstæðum. Hann er tómur. Hver ber ábyrgð á því? Bresk stjórnvöld? Íslensk stjórnvöld?

[Guðni Karl Harðarson, 21.1.2010 kl. 15:56]

Sæll krg. hver sem þú ert. 

Þetta er bara ekki rétt hjá þér að öllum hafi verið bætt upp tapið. Það var sérstaklega um það getið í fréttum (og hvað eftir annað) að 30% fólks sem átti bæði innistæður og peningamarkaðsreikninga tapaði eignum sínum. Það var talað um 30% allra eigna í gömlum bönkunum. Og með öllum björgunum mun ríkið ætla sér að ná inn peningunum til baka með því að seilast í vasa almennings.

Með færslu minni var ég annars að benda á það að þeir sem leggja fé sitt í sparnað og/eða fjárfesta eiga að gera ráð fyrir áhættunni!

Síðan bjargaði það fólki að ríkið eignaðist bankana. Þar að segja þar sem því var við komið. En hvar eru endurkröfur ríkisins? Það lendir á almenningi líka.

Munurinn á því sem íslenska bankakerfið í eigu ríkisins eru að gera á við Breta og Hollendinga er sá að íslenska ríkið er ekki að fá peninga sína til baka nema með endurfjármögnun bankana og síðan endursölu þeirra til einkaaðila. Fyrst með lánum til endurfjármögnunar. En í Bretlandi og Hollandi ætla þeir sér að ná peningunum til baka með því að leggja líka álögur á íslendinga ásamt því að endurfjármagna þeirra bankakerfi.

Áttið ykkur á því að það er mjög miklar líkur að Bretar og Hollendingar nái inn öllum peningum sem þeir hafa greitt með því að seilast inn í þeirra bankakerfi. Þannig er allt þetta tap sett inn í endurfjármögnun hvort sem er í endurfjármögnun banka eða enn beinni álögur á almenning þar í landi. ÞAÐ VERÐUR HVORT SEM VIÐ SAMÞYKKJUM EÐA EKKI! Ef við samþykkjum ekki þá fá þeir bara endurgreitt einu sinni. Þannig hafa bankaviðskipti gengið fyrir sig að almenningur hefur þurft að blæða fyrir fjárglæframennina.

Ef Ísland samþykkir þá eru þessi lönd að fá inn tvöfalt. Það gerið það samt ekki að kröfum á milli ríkja.

Málið er að öll svona viðskipti eru innan ríkja og þar sem Landsbankinn var í Bretlandi þá áttu þeir að vera í reglum þeirra bankakerfis. Og fara eftir þeirra kröfum um tryggingar.

Það sem ég er að segja er að bankar sem eru í eigu einkaaðila í löndum  bæta innistæður með tryggingum úr tryggingasjóði þeirra banka. Fari bankar á hausinn og geti ekki endurgreitt að fullu er ríkið að grýpa inní. 

Sjáið ekki muninn? Að bjarga einkaaðilum, þar eð í okkar tilfelli ætlar ríkið ekki að ná peningum til baka af þeim sem urðu skaðanum valdandi heldur að gera tvennt: 1. seilast í vasa almennings samkvæmt kröfu Breta og Hollendinga og 2. endurfjármagna tapið inn í bankakerfið með því meðal annars að taka lán til endurfjármögnunarinnar. Síðan hafa öll þau lán áhrif á afkomu almennings í landinu.

Í reynd ætla því íslensk stjórnvöld að ná inn og leggja tvöfalt á almenning sem Landsbankinn v/Icesave(og hinir bankanir) hafa orðið valdandi. Með endurfjármögnun á bönkunum og síðan sölu til einkaaðila og síðan að seilast í vasa almennings samkvæmt kröfu Breta og Hollendinga. Þar að segja fleiri en eitt lán.

 Áttið ykkur á því að ætlunin er tvisvar að seilast í vasa almennings því allar enduruppbygginar á bönkunum hafa allskonar áhrif á fjármálakerfið með ýmsum álögum eins og lánum sem þau taka (eins og tildæmis AGS) hærri vöxtum osfrv. Og líka nota til að halda í gegn þeim áhrifum sem allar aðgerðir í bankakerfið hafa áhrif á peningagengið. Allt þetta hefur áhrif á afkomu almennings á Íslandi.

Áttið ykkur á því að tapið af falli bankanna er þegar farið að hafa áhrif á almenning á Íslandi! 

Einnig þetta: íslenska ríkið hefur ekki leyfi til að seilast í vasa almenns borgara til að bæta þeim sem verða fyrir tjóni, tap þeirra. Alveg sama hvort þeir sem spara eigi í hlut. Ég eða aðrir eigum ekki að bæta því fólki sitt tjón. Sama hvernig það er gert!

þú skrifar>Bretar og Hollendingar tryggðu bara innistæður upp að ákveðnu marki. Ekki allar innistæður. Íslenskur sjóður um innistæðutryggingar ber ábyrgð á hluta af þessum innstæðum. Hann er tómur. Hver ber ábyrgð á því? Bresk stjórnvöld? Íslensk stjórnvöld?

ég>Ekki íslensk stjórnvöld! Einföld staðreind sem er þessi: Ríkisstjórn Íslands á að vinna fyrir almenning í landinu en ekki fjármálamenn sem eiga einkabanka. Það á ekki að taka peninga úr reikning ríkissjóðs til að bæta einkabanka tjón sem hann veldur og þeim eigendum og starfsfólks þess sem eru því valdandi. Sama hvort það er hérlendis eða erlendis.

Við skulum gera okkur grein fyrir því að þegar ríkið selur bankana í upphafi (tildæmis til Björgúlfana) þá eiga kaupendur þeirra að bera vissa ábyrgð með því að setja í gang trygginasjóð. Þeim ber skilda til að tryggja bætur til fólks gegn því að hugsanlegt tap yrði af innistæðum af sparifé jafnt sem öðrum fjármálareikningum. Ekki ríkissjóðir og sama í hvaða landi sem er! Við þessa ábyrgð með innistæðusjóð stóðu eigendur Landsbankans ekki við. Þeir voru ekki að tryggja innistæðureikninga.

Ég vil líka benda á þetta: þeir sem falla fyrir gylliboðum eiga að spyrja um hver áhætta þeirra sé og hvort að til væru tryggingar fyrir hugsanlegu tapi. Síðan er líka viss skilda fyrir þjónustufulltrúa banka að gera fólki grein fyrir áhættunni. 

Málið er að íslensk stjórnvöld eiga ganga strax í að ná öllum eignum þessara manna sem settu bankana á hausinn. Þeir eiga að verða gerðir gjaldþrota og ábyrgir gagnvart íslenksa ríkinu, þar að segja almenningi á Íslandi.

Áttið ykkur hvað er í gangi? Fall bankanna og einkaaðila (fjárglæframanna) hafa mikil áhrif á íslenska hagkerfið og afkomu almennings á Íslandi. Það er alveg óþarfi að íslenska ríkið bæti fjárglæframönnum upp tjónið tvisvar! Bretar og Hollendingar ætla sér að seilast í vasa íslensks almennings.

 Ég get skrifað óendanlega um þetta mál. En allar hugsanir mínar munu alltaf ganga út á að við almenningur á Íslandi eigum að neita þessu.

[Guðni Karl Harðarson, 21.1.2010 kl. 15:58]

Sjáið síðan hvað kemur í nálægðri framtíð frá mér um málið. Þeir sem neita mun eiga að hafa sinn rétt. Og enn sterkara ef 75% eða fleiri gera það!

[Kjartan R Guðmundsson, 21.1.2010 kl. 19:25]

Þrátt fyrir að við séum öll reið, þá er ekki að láta reiðina verða til þess að við förum að bulla. Allar innistæður voru tryggðar vegna neyðarlaganna. Punktur. Ekki króna tapaðist þar.

 Hluti af peningamarkaðsinnistæðum tapaðist. Það töpuðu samt ekki allir. (Peningamarkaðsreikningar voru gylliboð eins og þú kallar það. Ekkert óeðlilegt við að eitthvað tapaðist þar.)

 Íslensk yfirvöld, þín yfirvöld og mín yfirvöld, heimiluðu starfsemi útibús Landsbankans í London.  Það er verið að krefja okkur um ábyrgð á því.

Það er bara ótrúlegt að íslensk stjórnvöld skyldu hafa látið þessa starfsemi íslenskra banka erlendis viðgangast.

 Annars skil ég ekki restina af þessum skrifum þínum.

[Guðni Karl Harðarson, 22.1.2010 kl. 13:39]

Kjartan þakka þér innlitið.

Hvort sem þessar innistæður (hérlendis) voru tryggðar eða ekki þá var ég að benda á sem svar við þessu hjá þér:

þú>En ríkið greip í taumana og bjargaði öllum innistæðueigendum. Upp í topp. Hvort sem það var Jón með 50þús kr. Eða erlendur banki með 50 milljarða. Það tapaðist reyndar hluti af inneign fólks á peningamarkaðsreikningum en ekki innistæðureikningum.

Ég svaraði því til að 30% af öllum hefðu tapað en það hefur þá verið 30% af séreignareikningum eins og tildæmis peningamarkaðsreikningum. Það kom fram í fréttum.

En samt átti færslan að ganga út á það að ríkið tekur allt til baka sem er bætt. Ég var að tala um að ríkið er þegar að leggja á allan almenning álögur varðandi fall bankana og bankahrunsins. Sem þessir bankamenn og aðrir tilfallandi urðu valdandi. Það er því óþarfi að að bæta þessu Icesave máli öllu við sem álögur á almenning. Síðan var ég að segja að ríkið mun reyna að ná þessum peningum til baka (til að borga skuldir og/eða setja út í þjóðfélagið) þegar að bankarnir verða seldir aftur. Inn í endurfjármögnun.

Það sama mun gerast í Bretlandi og Hollandi. Við vitum að sparifjáreigendum þar var greitt flestum upp í topp af stjórnvöldum í þessum ríkjum. Á sama hátt og hér munu allar þeirra borganir lenda sem álögur í þeirra ríkisfjárlögum, sem er því álögur á almenning þar í löndum. En þeir munu gera allt sem þeir geta til að fá peningana til baka. Við skulum athuga meðal annars að Landsbankinn var ekki eini bankinn sem fór á hausinn heldur voru það fullt af bönkum. Það sem stjórnvöld gera í þessum löndum er að leysa bankana til sín og/eða setja beint endurfé inn í bankana (með skiptingu á stjórnendum og eigendum) sem tekur styttri tíma. Ríkið fær fé til baka fyrir endursöluna til einkaaðila sem taka við þeim bönkum. Bankarnir halda áfram starfsemi en með nýjum eigendum. Síðan þegar að komið er að því að þá hafa stjórnvöld fengið mest allt sitt til baka (við vitum að þarna eru fullt af öðrum aðgerðum). Síðan er vandamálið það að þeir geta ekki leyst til sín Landsbankann vegna þess að hann var íslenskur banki í þessum löndum.

Það sem ég var að benda á að allt svona tap í bankakerfi uppfærist inn í endurnýjunina. Sama hvort að íslendingar borga þessa peninga í tryggingasjóðinn eða ekki (þ.e. taka þessi lán til þess). Þar að segja, ef við samþykkjum þá munu Bretar og Hollendingar samt sem áður sækja þessa peninga inn í bankakerfin þeirra.

[Guðni Karl Harðarson, 22.1.2010 kl. 13:48]

Og ég vil aðeins stutt bæta því við að þetta gerist á löngum tíma.