En sagan er ekki búin

Búsáhaldabyltingin á Íslandi er ekki búin fyrr en búið er að koma á réttlátu þjóðfélagi með raunverulegu fólks lýðræði í stað flokksræði. Það er tildæmis löngu kominn tími á fjórflokkana burt, eða algjörlega breytta.

Að fólki sem varð undan verði bættur skaðinn og þeir sem urðu kreppunni valdandi gjaldi fyrir!

Hinsvegar gæti farið svo að fljótlega takist almenningi á Íslandi fyrir alvöru að setja í gang nýtt stjórnkerfi á allt öðrum forsendum en nú eru.

Áfram Ísland! Búum okkur undir stórbreytta framtíð þar sem allir geti notið afrakstur góðra verka!

Sýnum heiminum áfram að það er hægt að breyta án blóðsúthellinga. Sýnum heiminum að það eru til önnur tækifæri til breyttra lífsskilyrða! Búum okkur til vænlega framtíð!

Andi búsáhaldabyltingar á Spáni

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 20.5.2011 kl. 11:57]

Við erum öll Íslendingar núna

[Guðni Karl Harðarson, 20.5.2011 kl. 12:04]

En flokkarnir skulu átta sig á því að það er almenningur sem breytir kerfinu en ekki flokkarnir sjálfir! Því eiga flokkarnir að gefa eftir og láta almenning um að ákveða hvaða framtíð fólkið vill. 

Það var ekki gert þegar að almenningur var settur í alþingiskosningar síðast. Að mínu mati hefur þessi ríkistjórn notfært sér aðstæður sem urðu til við og á byltingardaginn í stað þess að almenningur átti að taka sig saman og ákveða framtíðina. Því er þessi ríkistjórn að nokkru til komin að fölskum forsendum. 

En Búsáhaldabyltingin endar við að algjörlega nýtt stjórnkerfi fer í gang sem almenningur sjálfur hefur ákveðið. Ekki flokkarnir ákveðið. Framtíð þeirra er síðan í höndum almennings í landinu.

[Guðni Karl Harðarson, 20.5.2011 kl. 12:08]

Já Guðmundur, en með mismunandi áherslur og með mismunandi vilja. Það eru mjög margir sem ríghalda sig í gamalt og úrelt peningakerfi og hagkerfi. Það eru því miður enn til mikið af hagsmunapoturum.

Að sjálfsögðu á Ísland að sýna það og sanna að við getum sjálfir unnið okkur út úr öllum vanda með samhyggð og staðfestu í stað þess að gerast undirtyllur,  og varnaglar í úreltu peningakerfi þjóða sem enganvegin geta náð saman og mismunandi staða er í eftir hvaða þjóð er innan þeirra bandalags.

[Guðni Karl Harðarson, 20.5.2011 kl. 12:17]

Það var ekki gert þegar að almenningur var settur í alþingiskosningar síðast. Að mínu mati hefur þessi ríkistjórn notfært sér aðstæður sem urðu til við og á byltingardaginn í stað þess að almenningur átti að taka sig saman og ákveða framtíðina. Því er þessi ríkistjórn að nokkru til komin að fölskum forsendum.

Það var ekki ríkistjórnar að ákveða að setja í gang það sem var ákveðið með stjórnlagaþinginu sem endaði svo með stjórnlagaráðinu. Svo nefnt sé dæmi um þetta yfirvald yfir þjóðinni. Það var almennings frá því fyrsta. Því að það var almennings sjálfs að ákveða hverju á að breyta en ekki stjórnvalda að ákveða hvað almenningur má velja til að breyta. 

Allar breytingar eiga að koma frá þjóðinni sjálfri en ekki frá stjórnvöldum!

[Guðni Karl Harðarson, 20.5.2011 kl. 12:26]

Svo má nefna það eitt í viðbót að Búsáhaldabyltingin er ekki yfirstaðin vegna þess að það eru enn til staðar miklar aðstæður sem almenningur þarf að breyta.

Ríkistjórn og flokkarnir hafa sjálfir glutrað öllum tækifærum til raunverlegra breytinga. Og sýnt það og sannað að halda á í úrelt og stórgallað kerfi sem er að fyrirmynd auðmanna og stórvaldpólitíkusta utan úr hinum stóra heimi eins og ef nefna má Bretland, USA og fleiri lönd. En mikil er ábyrgð þeirra að setja heiminn á þá heljarþröm sem hann er á. Við þurfum að fyrir alvöru að vakna og gera fyrir alvöru gagngerrar breytinga, því ef ekkert er gert þá endar þetta bara mjög illa.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 20.5.2011 kl. 13:17]

Sammála þér Guðni við þurfum sjálf að breyta, það gerir það enginn fyrir okkur.

[Júlíus Björnsson, 20.5.2011 kl. 14:52]

Sagan er ekki búinn! Ég vil að hætti annarra ríkja fastsetja 80 % af veltu Íslands og setja sem grunn  til jafnrar framfærsluskiptingar. Allt það er nauðsynlegt til að tryggja almenna velferð allra einstaklinga. Grein þá þætt sem hægt er að taka frá, þá sem ekki eru bundnir sveiflum í tíma, vegna náttúru og erlendrar eftirspurnar og framboðs. Ég 20% alveg nóg svigrúm til að leika sér með.  

Fæstir launþegar eru á afkastatengdum launum. Þess vegna gildir víðast í ESB, að fastir skattar eru áætlaðir á öll fyrirtæki eða um 80% þeirra sem hafa um 90 % launþeganna í vinnu sem sem er skila á 40 tíma vinnuviku. 

Samfélagið þarf sínar föstu tekjur líka til tryggja stöðugleikanm. Þess vegna leggur það skatta á þessi vsk fyrirtæki í 1000 ár.  Fyrirtæki greiðir fyrir að fá að tækifæri til að græða á samfélagi. Reynslan sýnir að nóg framboð er til að hæfum einstaklingum sem vilja fá tækifæri til græða á samfélagi.

Skattar á þessa tekjustofna eru: Launskattar, fastir skattar á starfsmenn, aðstöðugjöld,  fastir skattar á fermetrafjölda fasteigna fyrirtækja , skattar á sölu það er vsk.    

Hér eru helstu skattstofnar starfsmenn og sölutekjur. 

Sérhver miðstýringa ákveður eðlilga fasta skatta á fyrirtæki í geira. Hún ákveður líka skiptingu á launaskatti [starfsmanna] og söluskatti [VSK]. Í þroskuð löndum er löngu vitað hvað hver geiri getur borið.

Þar sem sölutekjur eru aðeins sveiflukenndari en launakostnaður [sér í lagi ef atvinnuleysi er meira 3,0% og þá lítill sem engin aukavinna nauðsynleg]  og auðvelda að koma þeim undanskatti bókhaldalega [og öðruvísi líka]. Er best að þær hafi minna vægi í augum jafnréttis, heiðarlegrar miðstýringar [stjórnsýslu]. Fasti grunnur sé borin upp af launaskattinum.

Þá er spurning um hvernig á að dreifa honum á starfsmenn. Í Danmörku og Þýkalandi sem jafnast.  

Segjum að tekjur starfsmanna liggir fyrir. Þá er best að leggja grunn skatt 50.000 kr  allar fastar tekjur til að staðgreiða.  Þá veit stjóri í fyrtæki nákvælega hverjar rekstra forsendur hans eru. Fastar tekjur almennra starfsmanna, og launskatturinn sem þeir eru látnir skila [þeim er nefnilega best treystandi til þess í t.d. Danmörku og Þýsklandi. 

100 x 50.000 kr eru 5.000.000 ári.

Í UK var á sínum tíma teknar upp niðurgreiðslur á sköttum til risa fyritækja í lávirisauka samkeppni fastur afsláttur á hvern starfsmann. Hér er þetta kallað persónu afsláttur. Þetta er sálfræðilega mjög gott til að veikja sjálfsálit þeir sem taka lægstar tekjur því þeir hafa þá þá tilfinningu að þeir séu einskyns virði fyrir samfélagið.

Hinsvegar ef veittur er afláttur á launskatta, ætlast aðalinn í UK til að sölusttur verði meiri, vaxtatekjur verði meiri, og arður hlutahafa verið meir í staðinn.

Hér hefur þetta sannarlega haft slæm sálfræðileg áhrif. Allir tala um sínar tekjur eins og séu afkasta, og hægt sé að skerða þær með sköttum. Þetta er sjónarhorn og tengist málvenju.

Hér fóru þessar miður greiðslu launskatta flestar í vexti og útflutninga til annarra eyja og til hækkunar vsk. 

Hér er best að leggja niður persónuafslátt.  Þetta kostar risa lálaunfyrirtæki um 3,0% hækkun á verðlistum og móti þar ekki að lækka vsk. nema um 2,0%.

Þetta hækkar því ekki verðlag hér.

Á móti hækka launaskattar á tekjur allra fullorðina um þessi 50.000 til að taka af aftur.

Það er fyrirtækinn [lækka vaxtagjöld sín] hækka verð um þessi 3,0% og skattmann lækkar vsk. um 2,0%.

Í framhaldi liggja grunnlaunaskattar alltaf fyrir t.d 1. maí hvert ár.  Þá einfaldast samningar milli laungreiðanda og stafsmanna. Samið verður um tekjur, en ekki um sameiginlega grunn skattabyrði. Minni kröfur er hægt að gera til menntunar alþingismanna og fleiri.

Hér er það líka Miðstýring sem tryggir lámarkgrunnframfærslu tryggingu. Verðtryggja þennan grun er það sama og viðhalda honum.

20% sem eftir eru geta svo verið alfrjáls án samtryggingar.   Ef nægur fjöldi sjálfstæðra er í færum [til að græða] keppnisgeirum  þá fjölgar þeim þegar hinir allir fara að skila hagnaði árum saman. Hér á að gera eins og þjóðverja koma í veg fyrir undaskot í raunvaxtaávöxtun í fjámálgeirum, með að skattleggja innlánsvexti þegar verbóla hefur verur verði dregin frá eins og um launtekjur sé að ræða. Þetta er sanngjarnt þegar allir hafa grunntekjur.    Eins má gera við arð af hlutabréfum , draga frá verðbætur fyrst. Þetta er gert árlega.

Skýrar einfaldar grunnregur skila sjálfkrafa aga hjá þegnum þeirra þjóða þar sem þær eru ríkjandi.  Hér er ruglið heima tilbúið, eitt í dag á og annað á morgun. Ef ef ef, á morgun eftir mánuði: þetta eru umræður á þingi alla daga, ekki vantar svo fræðiorðaskrautið. Kjarni málsins er  að forsendur grunnur þessarra grunnhyggnu fræðimanna, er botnlaus.  Ábygur rekstur er straumlínulaga,  þess vegna og til þess. Ekkert  "ef" út í loftið.  "But" er líka vinsælt hjá UK aðlinum.  þessi ef eru sértæk og einkamál fyrir utan stöðuleika heildarinnar. 

[Guðni Karl Harðarson, 20.5.2011 kl. 16:35]

Þakka þér fyrir þetta fróðlega innlegg Júlíus. Ég velti því fyrir mér hvort hægt væri að losna við skatta að mestu með því að skipta landinu niður í svæði eins og ég hef áður hér svo mikið tala um. Er ég þá að tala um að þjóðfélagið allt fengi beinar tekjur af innkomu sem réttlátlega væri skipt. Er ég þá að tala um samfélagsbanka að norrænni fyrirmynd en sér-íslenskaða að íslenskum aðstæðum.

Ég hef sjálfur í fórum mínum sérstaka hugmynd sem gæti veitt fullt af atvinnulausu fólki vinnu strax!!!! Ef svæðisskiptingin yrði þá veitti það 50-60 manns á hverju svæði vinnu strax. En ég er samt ekki að tala um það. Ég er að tala um dálítið sérstakt sem fólk getur stundað á meðan að það er ekki búið að fá aðra vinnu. Sem tekjúbót. Ég er líka að tala um sérstakt tekjubótakerfi fyrir atvinnulausa sem fæli í sér stigagjöf og fyrirtæki tækju þátt þeirra megin með stigagjöf að taka við fólki. Ég er líka að tala um sérstakt kerfi þar sem fólk fer inn í nýja vinnu af svona kerfi vegna þess að það væri komið að því.

Ég hef fullt af hugmyndum í fórum mínum.

[Guðni Karl Harðarson, 20.5.2011 kl. 16:36]

ég>Er ég þá að tala um samfélagsbanka að norrænni fyrirmynd en sér-íslenskaða að íslenskum aðstæðum.

Ég átti við: er ég þá líka að tala um meðfram öðru inni í því dæmi.

[Guðni Karl Harðarson, 20.5.2011 kl. 17:20]

Júlíus, það er hópar að vinnu varðandi hugmyndir að nýju hagkerfi. Sem og samfélagsbanka. Sîðan er líka verið að klára vinnuna á mikið breyttu lýðræði með beinni þátttök almennings innan alls þess kerfis.

[Júlíus Björnsson, 20.5.2011 kl. 18:21]

Kerfið sem koma á víðast í kjölfar Frönsku byltingarinnar í Norðhluta Evrópu Norður Ameríku ekki vel upp fyrstu árin fyrir 1 til 2 kynslóðir þraul úthugsað  og er að hverfa, mismundi mikið, það liggur fyrir. Spara tíma að kynna sér raunverleika. Hér þarf að bakka til baka í mörgum þáttum samfélgsins. Það er ekkert nýtt undir sólunni.

Skattar er óumflýjanlega staðreynd. Hisvegar er það samkomlags atriði hvað þeir eiga að verða miklir á mann jafnaði.   Næst er hannað kerfi þar sem flestir bera formlega skatta, þá sömu. Tryggir lægri skatta prósentur eftir á reiknaðar.  Síðan eru þrep, aukálögur ef þarf notaðaðr til að tryggja öllum þær tekjur sem eru nauðsynlegar til að allir geti borið lága samfélgsgjaldið.  Gjaldið sem liggur fyrir í hvað á að fara.  Ef þú skiptir landinu aftur upp þá þarf skatta í Miðstýringu, stjórnsýslna sem þurfa skatta og undirstjórnsýslna sem þurfa skatt. Hugmyndi var sú að í grunn væri eining sjálfbær. Sjálfbærar einingar sameinuðst um að lækka sameiginlega óþarfakostnað hjá þeim öllum.   Þess vegna þarf alltaf að skilgrein eða samþykkja hvað er óþarfa kostnaður. Fangelsi? Sérstakur Fjármálaráðherra?