Ég elska landið mitt!

Ég á mér sérstaka von. Hún er svo einlæga von að við íslendingar gætum allir lifað í sátt og samlyndi hér í okkar fróma landi. Hún er líka sú að ég fái í frelsi mínu að vinna í hamingju minni í nálægð við annað fólk sem tengjast mér að öllu eða bara líka að einhverju leiti. En til þess að hún rætist þurfa ýmsir að taka sig til og vinna saman í grunnþáttum góðra samskipta. Von mín deyr aldrei. Hún lifir alltaf og aðrir geta tekið við henni þegar að ég er farinn í eitthvað annað líf að sýsla þar.

Kjarninn er sá að við erum í náum tengslum við landið okkar hvort sem okkur líkar betur eða ver. Tengslum sem byggjast á því lífi sem við sjálf kjósum okkur að lifa. Í tengslum við þau grunnatriði sem okkur var gefið inn í farveg okkar til að vinna með í gegnum lífið. En inn í líf okkar tengjast atriði eins og afkoma, geta okkar og þrá til að standa okkur í amstri lífsins sem er innan um fjölskyldu okkar, ættingja og vini. Einnig þau atriði þar sem spilar fjárhagsleg afkoma án þess að þriðji aðili fái að taka af okkur og losa okkur út úr þeim viðjum sem við veljum okkur og spila með þau nær að eigin vilja. Ég krefst þess að vera maður með mína eigin sérstöðu. Maður meðal annarra, þar sem önnur fjölþætt sérstaða fylgir eftir.

Ég neita að frelsi mitt til að standa mig sem frjáls maður til að framkvæma góð atriði í lífi mínu verði tekið af mér. Ég neita því að erlendir aðilar fái að spila með líf mitt og afkomu mína. Ég neita því að erlendir aðilar fái að taka af mér mannlegt frelsi mitt. Ég neita að þurfa að hafa það í huganum hvort velja eigi einhverja aðra leið sem er mjög ótryggt að virki innan okkar litla lands. Í stað þess að fá að velja sjálfur að vinna að velja eigin leið með öðrum í nálægð við mig.

Að elska landið sitt er sú kærkomna þrá sem fylgir mörgum góðum atriðum. Eins og þeim að geta fengið að njóta samvista manneskja í okkar litla samfélagi þar sem við tjáum okkur með jákvæðni og höfum góð gildi að leiðarljósi. En þetta teljast til grunnatriða til að samfélag virki. Í litlu samfélagi okkar er sú besta leið að tengja saman þessi atriði að vera í nálægð þeirra sem fá notið þeirra með mér sem manneskju. Einmitt vegna þess að gott og hamingjuríkt mannlíf er gagnvirkt og best að vinna saman að í litu samfélagi.

Þannig er jákvæðni að góð gildi sem eiga að virka út um allt í samfélaginu og líka innan stjórnskipunar okkar í verki þannig að farið sé eftir henni. Í því skyni er tildæmis nauðsynlegt að alþingi setji sér slíkar siðareglur og fari eftir þeim. En því miður vill það bregða við þegar hæst lætur að þau gildi og þær reglur gleymast í mesta hamaganginum. Það er ljóst að grunnbreyta þarf þinginu þannig að það góð gildi virki innan þeirra veggja.

En allststaðar í hamingjuríku þjóðfélagi spilar allt saman og vinnur að því að það virki að allra leiðarljósi. Staðreindin er nefnilega sú að allir eiga sinn sama rétt til síns lífs, þar sem lif þess er og þar sem það velur líf sitt. Um leið og það á að taka ákvörunarrétt fólks af því þá er búið að hefta frelsi fólks til að lifa hamingjusömu lífi inn í því þjóðfélagi sem það er fætt í.

Ég neita því líka að aðrir fái að taka þennan ákvörðunarrétt af mér alveg eins og aðrir eiga sjálfir að njóta þess eigins ákvörðunarréttar er tengist lífi þess. Aðalatriðið er nefnilega það sem er landsins frelsi og frelsi innan þess. En ekki ákvörðun um að breyta því sem ég hef val um að efla mig sem manneskju í. Það er nefnilega grundvallaratriði að breyta ekki því mannlífi sem við höfum. Í huga mínum er þetta því ekki spurning um hvort að eiga að velja sér eitthvað annað eins og ganga í samband einhverra erlendra samtaka sem taka af okkur þennan ákvörðunarrétt okkar. Heldur hitt! Ég vil eiga val um hvort að ég fái að standa mig sem persóna innan þess lands sem ég er fæddur í.

Það á því ekkert að vera að kjósa um inngöngu í esb. Heldur frekar að kjósa um að fá að standa okkur sem manneskjur.

Hvernig á að lýsa því þegar að maður hefur A að það þurfi að búa til eitthað eins og að velja eitthvað B vegna þess að einhverjir í landi okkar séu ekki að standa sig og að þetta B sé eitthvað betra að taka við og ráða yfir amstri okkar? Og hvernig á að taka þann rétt af öðrum sem er að standa sig í sínu lífi, af þeim. Er það réttlætanlegt? Hvað er þetta B eiginlega og hvernig varð það til?

Ég ætla að vona að þið skiljið lesendur hvað ég er að fara. Það er ekkert spurning um nýtt val! Þetta stendur ekki um utanvert val heldur afkomu okkrar sjálfra. Þetta stendur ekkert um einhverja kosningu sem aðrir ákváðu í hugarfari sínu að velja fyrir okkur. Þar sem aðrir munu taka rétt minn að lifa mínu lífi af mér og okkur.

Ég nefnilega óska eftir því að góðar reglur verði búnar til í okkar eigin landi. Þar sem við stöndum fyrir okkar eigin vali um seta í gang A eða B eða C og svo framvegis.

Að sjálfsögðu þarf að vinna að því að fólk taki sig saman um góð gildi og tengja það í að þau virki. Til þess þarf fólk að taka sig sérstaklega saman að því að vinna að þeim gildum og mynda með sér umhugsunarferli um þau. Þannig að fólk fái að njóta sína sem manneskjur og fái að eiga góð samskipti í friði. En aðeins verður það gert með því að fólk komi saman til að vinna að sérstakri grunnvinnu hvernig að þessi jákvæðu og góðu gildi virka sem best saman í þessu litla þjóðfélagi okkar.

Í huga mínum er sú von að við fáum að vinna með okkur þessi atriði og komum saman til að grunnefla þau í sameiningu. Hvað er betra til þess en að koma saman með andleg og góð málefni sem samvinnuverkefni í þágu Ísland og gera það þegar að 70 ára stórafmæli Íslands verður haldið?

Vinnum að því að gera Ísland að heildar stór andlegt og mannlegt samfélag saman. Það besta sem til er og vinnum í því að vera til fyrirmyndar fyrir alþjóðasamfélagið.



Þó leiðin sé löng og leiðin sé ströng þá vinnst á endanum sigur

 

Góðan og hugljúfan dag þennan fyrsta dag ársins 2014. Megi nýtt ár verða okkur jákvæður hvati.


Litið yfir farinn veg

Árið 2013 var að mörgu leiti ánægjulegt og árangursríkt hjá mér. Ég vann og lagði til ýmsar hugmyndir út í þjóðfélagið. Sumar hverjar sem urðu að minnsta kosti að hluta til að veruleika. Aðrar hverjar sem þó voru hugsunarkveikja fyrir fólk. Ég bjó til sérstök skjöl sem ég sendi frá mér til aðila í bæjarfélagi og aðila hjá stjórnvöldum. Ég tel að það efni sem ég sendi frá mér hafi verið góður hugsana hvati til þessara aðila, þó viðbrögðin hafi sum hver verið misjöfn. Ég virði það vel að hafa þó fengið að mæta á fundi vegna hugmynda minna. Sérstaklega hérna í bæjarfélaginu sem ég bý.

 

Á afmælisdaginn minn 23. Júlí setti ég síðan í gang vefsíðuna “Hvetjandi” sem hugsuð var til þess að vera hvati að jákvæðni og ýmsum fréttum og klausum tengdu því að vera jákvæður. Vefsíða sú hefur tekið þó nokkrum breytingum síðan að hún varð til og hefur verið að þróast áfram. Hugsunin hefur þó alltaf verið sú að hafa hana dálítið öðruvísi en önnur frétta eða vefrit á vefnum. Hugsunin hefur verið líka að reyna að halda henni einfaldri.

 

Það hefur að sumu leiti verið ánægjulegt að fylgjast með þjóðfélags umræðunni og hafa fengið tækifæri til að tjá mig í henni á jákvæðan hátt. Þó vissulega ég hafi fengið blendnar tilfinningar til ýmissa þeirra atriða sem komu þar fram. Sum hver þessara atriða þar sem reiðin og ávirðingarnar gengu þvert á milli.

 

Að fylgjast með hefur þó verið að mörgu leiti sérstakt. Þar á meðal að fylgjast með öllum lofgjörðunum og löstunum þar á móti. En við það að ný ríkistjórn tók við, snerist þetta nánast í hring. Þar sem fylgismenn hennar hafa mært óspart hinar ýmsu gjörðir sinna fylgismanna og nær sama hverjar þær eru. Enn þegja stundum ef þeir ekki eru ánægðir með eitthvað, eða ef svo virðist sem loforðin er ekki farið eftir. En mjög líkt gerðist, það sama þó hinum megin hafi verið þegar að síðasta ríkistjórn var við völd.

 

Ég hugsa til þess hversu mörg tækifæri fyrir þjóðina tapast með þessu því það skerðir möguleika fólks á að vinna saman. Ég velti því fyrir mér hvenær okkur hugnast að sjá að við erum bara manneskjur sem viljum eiga okkur tækifæri í lífinu. Tækifæri til að fá að njóta þess sem lífið hefur upp á að bjóða. En frumþörfin er jú sú að allir eiga að geta haft heimili, hafi nóg að borða og geti keypt hin nauðsynlegustu föt á fjölskyldu sína.

 

Að standa utan við öll hugtök stjórnmálanna eins og vinstri, miðju eða hægri hefur gefið mér tækifæri til að sjá hlutina með opnum huga og ég hef tekið eftir því sérstaklega hversu gott er að sjá hlutina utanfrá. Ég hef líka tekið eftir því hvað sumir hafa haft rétt fyrir sér alveg sama svo hvort og hvaðan svo sem skoðanir þeirra koma út úr pólitísku flórunni og jafnt eins frá þeim sem fylgja ekki neinum flokk að málum. Það þarf ekki til flokka til að vinna manneskjum framgang. Það sama virkar ef fólk hefur rangt fyrir sér.

Eitt hef ég tekið eftir að sama hvaða ríkistjórn er við völd, hvað það hefur það lítið breytt stöðu fólks. Að langmestu til sama staða, alveg sama hvað virðist eiga að gera. Þeir ríkustu verða ríkari og þeir fátæku enn fátækari. Himinn og haf hefur verið á milli þeirra tekjuhæstu og þeirra tekjulægstu sem mun því miður lítið breytast nema sérstaklega verði tekið á þeim málum. Dugir ekki til að rétta þar in einhverja ölmusu. Frumskilyrðin er að breyta kerfinu og gera það sanngjarnt. Stundum gleyma sumir sem hafa það gott þeim hinum sem hafa það síður og sumir jafnvel hugsa ekkert til þess eða er alveg sama.

 

Á árinu 2013 var ég sérstaklega aktífur á facebook. Eignaðist þónokkra ágætist vini þar en tapaði örfáum á móti. Sem er bara leiðinlegt því fólk á að geta tjáð sig með skoðanir sínar án þess að lenda í einhverjum rifrildum og/eða árásum við það. Ég vellti því fyrir mér hvað þarf til þess að fólk geti borið virðingu fyrir hvort öðru, án þess að bregðast við með því að neita öðrum að hafa skoðanir.


Á samskiptavefnum facebook hef ég hugsað um að tjá mig á jákvæðan máta og að hafa samskipti mín á þann veg að vera án ávirðinga eða árása á aðra. Og ég hef átt mjög ánægjulegar stundir með facebookvinum sem hafa komið fram með jákvæð, góð og hjartanleg atriði fyrir fólk að fá að sjá og velja sér úr. Ég vona svo hjartanlega að fá að tjá mig með oft sterkar skoðanir mínar án þess að viðbrögðin við þeim verði á einhvern hátt neikvæð. Eða eins og það að slá mig af sem vin þess.

 

Í byrjun desember gerðist sá ánægjulegi atburður að alþingi vottaði jákvæðnina með því að stofna óformlegt félag um jákvæðni á þinginu. Það vottar jú að þingmenn eru farnir að hugsa á jákvæðan máta. Ég vonast til að þingmenn vinni áfram með þetta félag og setji sér sérstakar reglur til að fara eftir.


Ég hef lengi skrifað um þessi jákvæðu atriði og meira að segja sent frá mér lista fyrir alþingismenn sem hægt væri að fara eftir eða hafa til umhugsunar. Því varð þetta ákveðin og góð tilfynning fyrir mig og kannski pínu sigur að þessi hópur varð til. Í framhaldinu setti ég í gang hóp á facebook sem ég nefndi: “Landssamtök Jákvæðra” Þessi hópur er ætlað að fá fólk héðan og þaðan úr þjóðfélaginu að hugsa um þessi mál og vinna áfram með þau.  Ég endurnýjaði listann og setti inn á hópinn.

Árið 2014

Ég strengi mín jákvæðu heit á árinu og vonast eftir því að verja hvetjandi fyrir mig og aðra.

 

Ég stend fyrir mjög vandasamri og erfiðri ákvörðun sem ég þarf að taka á fyrsta ársfjórðungi ársins. En ef af verður vonast ég svo sannarlega að fólk sjái að hún eigi eingöngu að verða til góðs.

Að sjálfsögðu mun ég tjá mig hvarvetna og vinna með innlifun að jákvæðninni hvar sem ég kem því við. Ég vona svo sannarlega að fólk taki vel við. Og sérstaklega verður ánægjulegt að sjá slík atriði frá öðrum, hvaðan svo sem þau koma. Úr huga þeirra að eigin hvötum eða vakningu frá öðrum. Það skal líka viðurkennast að ég verð sérstaklega ánægður ef slíkur hvati hafi orðið til að einhverju leiti af mínu framtaki og jákvæðum hvötum frá mér.

Ég mun vinna áfram að því sem ég get inni í hópnum "Landssamtök Jákvæðra" sem og öðrum hópum sem ég hef stofnað til á facebook eins og "Jákvæðar Hugsanir". Ég mun að sjálfsögðu tjá mig á góðan og jákvæðan máta inni í þessum hópum. Og vonast eftir að eiga ánægjuleg samskipti í þeim. Og að áfram muni koma fullt af góðum, umhugsunarverðum og skemmtilegum statusum í hópunum.

Ég hef lengi talið að tengsl og umhyggja sé hvað sterkast og öflugast innan lítils þjóðfélags og fólk hafi miklu öflugri tækifæri til að vinna saman að því að gera betra þjóðfélag í slíku umhverfi. Þar sem aðrir utanaðkomandi hafi lítil áhrif á ákvarðanir okkar. Ég hef jú alltaf trú á að að tilhneigingin í okkur sé sterkust að sækjast eftir því sem veitir okkur öryggiskennd. Og allir eiga að geta notið þeirra tækifæra sem vinnast með því. Ég sé því ekkert neikvætt við að með þjóðinni sé þjóðerniskennd.


Ég hef líka haft þá trú að þátttaka fólks í lýðræði í slíku umhverfi verði miklu auðveldara ef það sjálft getur fengið að hafa áhrif á. Með tækifæri til að tjá sig og ná fram mögulegum framgangi sinna hugmynda.

Ég vona svo sannarlega að árið 2014 verði okkur öllum íslendingum gott og jákvætt. Hvað mig varðar þá ætla ég að gera mitt að vinna áfram á þeim jákvæðu nótum sem ég hugsa.
Gleðilegt árið 2014 og njótið þess að vera til.


Byrði betri, ber-at maður brautu að, en sé manvit mikið.

Ævinlega hafa fjálögin verið lofuð af hverjum þeim sem hafa stjórnað. Svo kemur alltaf í ljós að þau standast ekki og takmarkinu ekki náð.

Ég hef verið að skoða Rekstrarreikninginn og við það uppgötvaðist fyrir mér hvernig hægt væri að halda fjárlögum réttum megin við núllið á hverju ári, á mjög einfaldan hátt.







                               Heimsækið jákvæða Vefritið HVETJANDI

þar sem hægt er að skoða og lesa fréttir og greinar um jákvæðni. Einnig eru þar samankomnar              hinar öflugustu leitarvélar ef þið stefnið á ferðalag.

http://hvetjandi.net


mbl.is Kyrrstöðuframtíð í fjárlagafrumvarpi
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hvað er Ást?

Þetta er tilvísun í greinina sem hefur fyrirsögnina:

Ástin er ekki það sem þú heldur að hún sé
sem er grein á vefritinu: Hvetjandi

og lesa má hér

 

Er staðreindin sú að ástin eflist í nálægð við þá sem þú átt í samskiptum við í langan tíma?
Hér fyrir neðan  í athugasemdum er þér velkomið að tjá þig um þetta.


Bú er betra þótt lítið sé, halur er heima hver

Ég átti gott símtal við mann í gærkvöldi sem sagði mér frá hugmynd sinni að breyta útsvarsprósentu og færa 50 % yfir til Sveitarfélaga og ríkið þá 50%.

Þett er fín hugmynd þó ef ekki væri nema 10 til 20% færð frá Ríkinu yfir í Sveitarfélögin. En íbúðalánasjóður á (skráð) ónotaðar eignir hér og þar sem væri vel hægt að nýta. Hugsanlega væri möguleiki að Sveitarfélagið og Íbúðalánasjóður gerðu þá með sér sérstakan samning.

Hvetjandi leggur til við þá sem málið skiptir til að skoða málið vandlega með þetta í huga.






******************
http://hvetjandi.net
******************
mbl.is Bretti upp ermarnar og láti verkin tala
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Velkomin á nýja bloggið Hvetjandi

Hér verða skrifaðar bloggfærslur sem tengjast fréttum frá Blog-gátt af vefsíðunni:

http://www.hvetjandi.net/blog.html


En Hvetjandi er vefréttamiðill með stuttar fréttir og tengingu í jákvæðni fréttir ýmisskonar, héðan og þaðan úr heiminum.

Einnig verður bloggað um ýmsar fréttir í þjóðfélaginu sem tengjast málefnunum.

 

 

 


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband